Փաստ ինֆո

«Հաշվի առնելով այն, որ կապիտուլյանտական ռեժիմին մարտունակ Զինված ուժեր հարկավոր չեն, իսկ նրանց բրիտանա- թուրքական հովանավորներին պետք է հնարավորինս թուլացած Հայաստան, ապա խնդիրը պետք է դիտարկել հենց այս համատեքստում։ Այն է՝ զրկել Հայաստանին սուբեկտայնությունից, իսկ Հայաստանի Զինված ուժերը դարձնել Թուրքիայի ազդեցության տակ գտնվող, արարողակարգային գործառույթներ կատարող դեկորատիվ ինչ-որ կառույց»,- «Փաստինֆո» -ի հետ զրույցում ասել է ռազմական փորձագետ Դավիթ Ջամալյանը՝ խոսելով ՀՀ ԶՈւ Գլխավոր շտաբի շուրջ ստեղծված իրավիճակի մասին։

Հիշեցնենք, որ Պաշտպանության նախարար Սուրեն Պապիկյանը Հանրային հեռուստաընկերության եթերում հայտարարել է, որ կառուցվածքային փոփոխություններ են նախապատրաստվում, որի արդյունքում նոր մոդել է ներդրվելու եւ Գլխավոր շտաբի պետ է դառնալու Պաշտպանության նախարարի առաջին տեղակալը, այսինքն` ԳՇ պետը սկսելու է ենթարկվել պաշտպանության նախարարին։

Դավիթ Ջամալյանը նկատում է՝ այս քաղաքական կուրսը որդեգրած կապիտուլյանտական ռեժիմը, որի անելիքները թելադրվում են անգլո- սաքսոնական կենտրոններից, Հայաստանի պաշտպանական ներուժը թուլացնելու շատ հստակ քաղաքականություն են իրականացնում՝ մարտունակ Զինված Ուժերը, սրանց պատկերացմամբ, Հայաստանի Հանրապետությանը պետք չեն։

«Զինված Ուժերի մարտական հնարավորությունները և քանակը, հնարավոր բոլոր տարբերակներով և մաքսիմում կերպով նվազեցվելու է։ Բանակը վերածվելու է արտասահմանյան հյուր ընդունելիս արարողակարգային գործառույթներ իրականացնող կառույցի»,- ասել է փորձագետը։

Հարցին՝ սրանո՞վ է պայմանավորված հանգամանքը, որ, արդեն, ամիսներ շարունակ, ՀՀ Զինված Ուժերը չունեն Գլխավոր շտաբի պետ, Դավիթ Ջամալյանը պատասխանում է՝ ԳՇ պետ չունենալը վերոհիշյալ գլխավոր կուրսի՝ մարտունակ բանակ չունենալու մի բաղադրիչն է. «ՀՀ Զինված Ուժերի Գլխավոր շտաբը պետից զրկելու գործողության մեջ Հայոց պետականության հանդեպ մի մեծ դավադրություն կա։ Բանն այն է, որ, ըստ հակառուսական կենտրոնների ծրագրերի, 2022 թվականը պետք է դառնար Ռուսաստանի Դաշնությանն ամենատարբեր ուղղություններով ռազմական գործողություններով օղակելու տարի։ Այլ կերպ ասած, Ռուսաստանի Դաշնության սահմանների երկայնքով լարվածության զանազան օջախներ պետք է ստեղծվեին։ Այդ թվում, ռազմական օջախ պետք է ստեղծվեր նաև այստեղ՝ Հարավային Կովկասում։ Ադրբեջանը Սյունիքի ուղղությամբ պետք է հարված հասցներ և, ըստ ամենայնի, դա պետք է կատարվեր ուկրաինական դեպքերից առաջ, ղազախական իրադարձություններից հետո ընկած միջակայքում։ Ստացվում է, որ ըստ հակառուսական գլոբալ կենտրոնների պլանների, Դոնբասի ուղղությամբ հարված հասցնելուց և Ղազախստանը ահաբեկչական կենտրոնի վերածելուց հետո, թուրք – ադրբեջանական տանդեմը պետք է աշխատեր այստեղ՝ Հարավային Կովկասում, Հայաստանի դեմ, այսպիսով, հնարավոր բոլոր կողմերից օղակելով Ռուսաստանի Դաշնությանը։ Ադրբեջանական ագրեսիայի սպառնալիքի ֆոնին, գլխավոր շտաբին զրկելով պետից եւ նշանակելով պաշտոնակատար, հարված է հասցվում գլխավոր շտաբի կառավարման արդյունավետությանը, ինչը հնարավոր նոր պատերազմի դեպքում գլխավոր շտաբի լիարժեք տապալման երաշխիքն է դառնալու։

Այսպիսի պայմաններում մտնելով ռազմական գործողություների մեջ, միաժամանակ, հաշվի առնելով այն, որ վերջին երկու տարիների ընթացքում բանակի մարտունակությունը բարձրացնելու ուղղությամբ որևէ քայլ չի ձեռնարկվել, եթե չասենք հակառակը, ապա, այսպես կոչված, Զանգեզուրի օկուպացիան դառնալու էր ավելի քան հեշտ։ Հետեւաբար, վատ կառավարվող բանակի անհաջողությունն ի ցույց դնելով, Փաշինյանը կունենար պարտության և ողբերգության պատճառները լիարժեք կերպով բանակի և Գլխավոր շտաբի վրա բարդելու բոլոր ալիբիները, հատկապես, եթե շտաբը չունի պետ, այլ, ինչպես արդեն նշվեց, ընդամենը միայն պաշտոնակատար, որի կարգավիճակում գտնվող մարդն, անգամ, խաղաղ և ոչ ճգնաժամային իրավիճակներում չի կարող լիարժեք էֆեկտիվ կերպով կառավարել ստրուկտուրան, էլ ուր մնաց՝ պատերազմական իրավիճակում»,- ասել է Դավիթ Ջամալյանը։

Հարցին՝ ինչո՞ւ տապալվեց այս պլանը, ռազմական փորձագետը նկատել է՝ միայն և բացառապես ռուսական կողմի պետականակենտրոն ղեկավարների հմուտ ջանքերի շնորհիվ, ովքեր աշխարհաքաղաքական զարգացումների տրամաբանությունը շատ լավ վերլուծելու կարողությամբ են օժտված, հակառակ պարագայում, այն գործառույթը, որ վերապահված էր Փաշինյանին, այն է՝ Արցախի և Զանգեզուրի հանձնումը, հեշտությամբ կյանքի կկոչվեր։ «Ցավով եմ նշում, բայց այս իրավիճակում, Հայոց պետությունն, ի դեմս այս կապիտուլյանտական ռեժիմի, ոչինչ չի արել՝ աղետը կանխելու համար։ Փոխարենը, դա արվել է ռուսական կողմի ջանքերով։ Թուրք - ադրբեջանական տանդեմի ռազմական նկումները սանձելու համար, ռուսական կողմը, նույնիսկ, համալրեց Արցախում խաղաղապահ առաքելություն իրականացնող իր ուժերի քանակը, թույլ չտալու համար նոր արյունահեղություն, նոր մահեր և տարածքային կորուստներ, այս անգամ, արդեն նաեւ Զանգեզուրի ուղղությամբ»,- ամփոփելով զրույցն արձանագրել է ռազմական փորձագետ Դավիթ Ջամալյանը։

Աղբյուր` Փաստինֆո