Փաստ ինֆո

Այս իշխանությունների քաղաքականության հետևանքով 44-օրյա պատերազմում Հայաստանը պարտություն կրեց, հիմա էլ փորձում է դիվանագիտական հարթակում ամեն ինչ անել, որ ԼՂ-ն մնա Ադրբեջանի կազմում, ընդ որում առանց որևէ կարգավիճակի, և ահա այս պայմաններում խոսել Արցախի հետագա ճանաչման հեռանկարների մասին, ուղղակի ծաղրանք է։ Այս մասին «Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում ասաց քաղաքագետ Երվանդ Բոզոյանը՝ պատասխանելով հարցին, թե որքանով է իրատեսական Արցախի միջազգային ճանաչումը մի իրավիճակում, երբ ՀՀ իշխանությունները բաց տեքստով հայտարարում են, որ Արցախից «ձեռքերը լվացել են»։

«Նախևառաջ մենք պետք է կարողանանք Արցախը հայկական պահել, ժամանակ շահել, ուժեղանալ որպես պետություն, դրանից որոշ ժամանակ հետո արդեն կկարողանանք Արցախի խնդիրը բարձրացնել դիվանագիտական հարթակներում և խոսել Արցախի միջազգային ճանաչման մասին։ Այսօր դա ֆանտազիա է, ուտոպիա է, ինքնախաբեություն է, որովհետև այսօր դրված է Արցախի ոչնչացման խնդիրը, մենք պետք է փորձենք փրկել այն ոչնչացումից։ Արցախի ոչնչացման մեքենան Ալիևը միացրել է, Փաշինյանը փաստացի համաձայնել է»,- նշեց նա։

Նրա խոսքով՝ Հայաստանում առանց քաղաքական մեծ փոփոխությունների հնարավոր չէ որևէ բան փոխել ոչ Հայաստանում, ոչ Արցախում։ Ըստ նրա՝ ՀՀ խամաճիկային իշխանությունը բոլորովին այլ տրամաբանության մեջ է ապրում և գործում և որևէ ցանկություն չունի Հայաստանն ուժեղացնելու։ Մնում է՝ հեռացնել նրանց ու լծվել անվտանգության ուժեղացման, երկրի սոցիալ-տնտեսական վիճակի հզորացման գործին։ Միայն այդ դեպքում հնարավոր կլինի Արցախի խնդիրը բարձրացնել դիվանագիտական հարթակներում և խոսել Արցախի ճանաչման մասին։

«Իշխանությունը, ցինիկաբար հայտարարում է՝ Արցախը պետք է մնա Ադրբեջանի կազմում, ինքը իր համար Արցախը համարում է հոգս, որը խանգարում է, որ Հայաստանը դուրս բերի Ռուսաստանի ազդեցությունից և Ադրբեջանի հետ միանա Թուրքիային չի ուզում դրա մասին արտահայտի, որ մարդկանց տրամադրությունը չգցի, բայց այդպես մտածում է։ Եթե Արցախը հայկական չլինի, ապա հաջորդը լինելու է «Զանգեզուրը», հաջորդը լինելու է Հայաստանը։ Այս գիտակցումը ոչ մեկի մոտ չկա, սա է ամենակարևոր խնդիրը։ Մարդը այն ինչ ասել է 30-40 տարի առաջ ինչ մտածել է, այսօր նույն բանը կրկնում է, նույն փաստաբանը վեր է կենում, նույն թեզերով խոսում է, որ Արցախն ունի ինքնորոշման իրավունք, ինքը դա ասել է 10 տարի առաջ, 20 տարի առաջ»,- ընդգծեց Բոզոյանը։

Նրա գնահատմամբ՝ թե հայ ժողովուրդը, թե քաղաքական վերնախավը շատ են սիրում ինքնախաբեությամբ զբաղվել։ Ինչպես 100-150 տարի առաջ, այսօր էլ՝ քաղաքական էլիտաները իրենց խաբելով խաբում են նաև սեփական ժողովրդին։ Այդ մեծ խաբեության հետևանքով ժողովուրդը խճճվում է և ամեն օր տեսնելով նոր կորուստներ ու քաղաքական աղմուկ, ուրիշ ոչինչ, ոչ մի տրամաբանական միտք չի լսում, որովհետև չկա մեկ մարդ, որ ասի՝ հերիք է ժողովրդին խաբեք։ Իսկ խաբված ու խճճված մարդիկ էլ սկսում են հույսեր կապել ինչ-որ մեկի հետ, հետո ստիպված են լինում խորը հիասթափություն ապրել։

Քաղաքագետի կարծիքով՝ այդպես է նաև Արցախի պետնախարար Ռուբեն Վարդանյանի դեպքում, որի հեռացումը անհիմն է։ Ակնհայտ է, որ Ալիևն է թելադրում է Հայաստանում և Արցախում քաղաքական զարգացումների և այսպես կոչված խաղաղության օրակարգը։

«Դա պարտադրանքի քաղաքականություն է Հայաստանի նկատմամբ և Վարդանյանի հեռացումը այդ քայլերից մեկն է, բայց միամտություն է կարծել, որ Վարդանյանի հեռացումից հետո Լաչինի միջանցքը նրանք բացելու են, իհարկե չեն բացելու։ Ալիևը պարտադրելու է, որ մինչև վերջ Արցախի պետականությունը կամաց-կամաց կազմաքանդվի և այնտեղի հայությունը հեռանա այնտեղից, ինչպես Շուշիում և Հադրութում։ Սա պարզ ճշմարտություն է, որի մասին ոչ ոք չի էլ ուզում խոսել»,- հավելեց քաղաքագետը։

Աղբյուր` Փաստինֆո