Փաստ ինֆո

1200 հատուկ ջոկատայիններ բերելը լիովին տեղավորվում է այն քաղաքականության մեջ, որի մասին Թուրքիայի իշխանությունները բարձրաձայն հայտարարում են, - «Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում ասաց քաղաքագետ Հրանտ Մելիք-Շահնազարյանը՝ անդրադառնալով Թուրքիայից արցախյան ճակատ 1200 հատուկ ջոկատային ուղարկելու մասին լուրերին:

Նշենք, որ լուրը հրապարակվել էր «WarGonzo» թելեգրամի ալիքում և, թեև տեղեկությունը պաշտոնապես չի հաստատվել, բայց նշված լրատվականի կողմից հրապարակումները համարվում են հավաստի։

Բանախոսն արձանագրեց, ոչ Թուրքիան մշտապես բարձրաձայն հայտարարել է՝ Ադրբեջանին աջակցելու մասին, փաստեր կան թուրքական արտադրության հետախուզական ինքնաթիռների և ԱԹՍ-ների՝ ՀՀ սահմանին աշխատանքների մասին, հարվածային ԱԹՍ-ների առկայությունն ամբողջ սահմանի երկայնքով, բարձրաստիճան սպաների ներգրավվումը՝ թուրքական կապիտալով, իսլամիստների՝ տարածաշրջան բերելը և այլն։

«Այս 1200 հատուկ ջոկատայիններ բերելը լիովին տեղավորվում է այն քաղաքականության մեջ, որի մասին Թուրքիայի իշխանությունները բարձրաձայն հայտարարում են »,- նշեց քաղաքագետը։
Բացի դա՝ կարող ենք նաև արձանագրել, որ Ադրբեջանի ԶՈՒ-երը միայնակ՝ առանց թուրքական բանակի և վարձկանների աջակցության իզորու չեն պայքարել հայկական բանակի դեմ։ Քաղաքագետը նշեց, որ այս փաստը բազմիցս է արձանագրվել՝ սկսած 1991թ-ից և վերջին արձանագրումն էլ եղավ այս տարվա հուլիսին՝ տավուշյան իրադարձությունների ժամանակ։ Ավելին՝ Թուրքիայի ներգրավվածությունը ևս այդ փաստի արձանագրումն է՝ արդեն Թուրքիայի կողմից։
«Նրանք տեսան, որ Ադրբեջանն ի վիճակի չէ։ Համատեղ զորավարժությունների ժամանակ Թուրքիան ստուգեց Ադրբեջանի պոտենցիալը և ստիպված եղան ամբողջությամբ իրենց ձեռքը վերցնել Արցախում մարտական գործողությունները»,- ասաց քաղաքագետը։
Ինչ վերաբերում է միջազգային հանրության արձագանքին, քաղաքագետի դիտարկմամբ, միջազգային հանրությունն ուղիղ մեղադրանք է ներկայացրել Թուրքիային և ռազմական գործողությունները դադարեցելուց բացի կա նաև պահանջ հստակ ընդգծված՝ երրորդ կողմերի ակտիվությունը կասեցնելու մասին և, միանշանակ, խոսքը Թուրքիայի մասին է:

Քաղաքագետի գնահատմամբ` Թուրքիան այսօր այն պետությունն է, որը կարողանում է ինչ-որ չափով անուշադրության մատնել պահանջները, մանավանդ, որ այդ պահանջները զուտ քաղաքական հայտարարությունների մակարդակում են, այսինքն՝ պատժամիջոցների և այլնի վտանգ Թուրքիան այս պահին չի տեսնում, հետևաբար՝ նպատակահարմար չի գտնում լսել այդ պահանջները և հետևել դրանց: Բացի դա՝ քաղաքագետը գտնում է, որ դա կարող է վերաճել տարածաշրջանային պատերազմի, արդեն հայտնի է, որ և՛ Ռուսաստանը, և Իրանը կոնկրետ զորաշարժեր են իրականացրել մեր տարածաշրջանում, ամեն մեկը փորձում է իր անվտանգությունն ապահովել և, եթե Թուրքիան շարունակի իր միջամտությունը պատերազմին, առավել ևս՝ տեռորիստներ տարածաշրջան բերել, ապա կարելի է ասել, որ հետևանքները կլինի տարածաշրջանային պատերազմը՝ ավելի շատ կողմերի ներգրավվածությամբ:

Մեր զրուցակիցն ընդգծեց, որ Ադրբեջանի նպատակն ամբողջ Արցախի Հանրապետության տարածքը նվաճելն է, իրենք չեն թաքցնում դա և մաքսիմալիստական են իրենց ձգտումներում: Մարտական գործողություններն ընթանում են Արցախի ողջ տարածքում, ռմբակոծվում են Ստեփանակերտը և այլ քաղաքներ, դժվար է ասել, թե ուղիղ գիծը, ճակատը որտեղ է, որովհետև օգտագոծում են և ԱԹՍ-ներ, և՛ հրետանային համակարգեր, և՛ դիվերսիոն խմբեր: Ըստ նրա` պատերազմի արդյունքների, դիրքային փոփոխությունների և այլ հարցերի մասին պետք է խոսել պատերազմի ավարտից հետո, քանի որ սա հինգերորդ սերնդի պատերազմ է՝ բառի բացասական իմաստով, նախկինի պես չունի հստակ ընդգծված ճակատներ և այլն:

Հիշեցնենք, որ սեպտեմբերի 27-ին Ադրբեջանը ռազմական ագրեսիա է ձեռնարկել Արցախի շփման գծի ամբողջ երկայնքով, որին մասնակցում է նաեւ Թուրքիան, վարձկան-ահաբեկիչներ՝ Սմերչ, Պոլոնեզ, թուրքական Կասիրգա եւ այլ զինատեսակներով հրթիռակոծելով խաղաղ բնակավայրերը, այդ թվում մայրաքաղաք Ստեփանակերտը։ ՀՀ ԱԳՆ-ն հայտարարել է, որ Արցախի ժողովուրդը մարտնչում է թուրք-ադրբեջանական դաշինքի դեմ ու ընդգծել՝ Թուրքիան հավաքագրում է օտարազգի ահաբեկիչ զինյալների և տեղափոխում նրանց Ադրբեջան։ Հայաստանում եւ Արցախում սեպտեմբերի 27-ին հայտարարվել է ռազմական դրություն և ընդհանուր զորահավաք։

Աղբյուր` Փաստինֆո