Փաստ ինֆո

Կոտայքի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանն իր որոշմամբ արձանագրել է՝  ներկայումս 18-ամյա աղջկան առաջադրված մեղադրանքը հիմնավորված չէ, քանի որ Խանում Հովսեփյանի գործողություններում բացակայում է քննարկվող հանցակազմի օբյեկտիվ կողմի հատկանիշը։  Երիտասարդ աղջիկը մեղադրվում է Ճանապարհային երթևեկության և տրանսպորտային միջոցների շահագործման կանոնները խախտելու հետևանքով անզգուշությամբ 3-ամյա երեխայի մահվան մեջ, իսկ դատարանը գտվել է，որ չկա հանցագործության օբյեկտիվ կողմի հատկանիշը， այն է՝ տրանսպորտային միջոցների շահագործման կանոնների խախտումը։

Այսպիսով, Խանում Հովսեփյանին մեղադրանք էր առաջադրել այն բանի որ նա 2016թ. մայիսի 10-ին գնացել է Հրազդան քաղաքի Միկրոշրջան թաղամասի 61 շենքի հարևանությամբ գտնվող`  ավտոտնակի մոտ, որտեղ ամուսինը` Սամվելը և նրա մորաքրոջ տղան` Հարությունը նորոգել են վերջինիս «ՎԱԶ 21099» մակնիշի ավտոմեքենան, իսկ ամուսնու եղբոր երկու անչափահաս դուստրերը` Լիանան և Սյուզաննան խաղալիս են եղել այնտեղ: Այնուհետև տեղեկանալով ավտոմեքենայի շարժիչը գործարկելու ձևի մասին՝ գործի է գցել շարժիչը` շուրջ 3 մետր առաջ ընթանալով` առջևի հատվածով հարվածել է ատվոտնակի աջ դարպասի անկյունում կանգնած 3 -ամյա Լիանային，որի հետևանքով ստացած մարմնական վնասվածքներից վերջինս տեղում մահացել է:

Խանում Հովսեփյանին մեղադրանք էր առաջադրվել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 242-րդ հոդվածի  2-րդ մասով և նրա նկատմամբ որպես խափանման միջոց էր ընտրվել չհեռանալու մասին ստորագրությունը:

13-01-2017 թվականին քրեական գործը ընդունվել է դատավոր Հովհաննես Ավագյանի վարույթ  այսպիսով։ Այդպիսով՝ դատարանը դատաքննության ընթացքում հետազոտված ապացույցները գնահատելով իրենց համակցության մեջ, արձանագրել է Խանում Հովսեփյանին ճանապարհային երթևեկության որևէ կանոնի խախտում չի վերագրվել։

Նախաքննության մարմինը  Հովսեփյանին մեղադրանք է առաջադրել այն բանի համար, որ նա  թույլ է տվել «Վազ 21099» մակնիշի ավտոմոբիլների շահագործման կանոնների պահանջներին հակասող գործողություններ՝ նրանով,  որ շարժիչը գործարկելուց առաջ փոխանցումների տուփի փոխանցումների լծակը նախապես չի բերել չեզոք դիրքի, ձախ ոտքը սեղմել է ձախ ոտնակին, որի սեղմումը կատարել է կիսով չափ, այնուհետև ավտոմոբիլի բանալին աջ պտտեցնելով, շարժի է գցել շարժիչը (...)։

Դատարանն այս առնչությամբ  արձանագրել է, որ մինչդատական վարույթն իրականացնող մարմինը մեղադրանքի ձևակերպման մեջ չի նշել, թե Հովսեփյանն իր գործողություններով տրանսպորտային միջոցի (տվյալ դեպքում՝ «Վազ 21099» մակնիշի ավտոմեքենայի) շահագործման հատկապես որ կանոնն է խախտել և որ իրավական ակտով է այն սահմանված։ 

Այսինքն, վերոգրյալն ինքնին բավարար է փաստելու, որ մեղադրանքի ձևակերպումն անորոշ է։

Բացի այդ Հովսեփյանի գործողություններում ՀՀ տարածքում իրավական ուժ ունեցող որևէ ակտով սահմանված տրանսպորտային միջոցի շահագործման կանոնի խախտում չի արձանագրել։

Ավելին, դատաավտոտեխնիկական փորձաքննությամբ արձանագրվել է, որ դեպքի ժամանակ «Վազ 21099» մակնիշի ավտոմեքենայի ղեկին գտնված անձն իր գործողություններով խախտել է տվյալ մոդելի ավտոմեքենաների շահագործման վերաբերյալ Ռուսաստանի Դաշնությունում հրատարակված գրականությամբ սահմանված շահագործման հրահանգները, իսկ նախաքննության մարմինն իր հերթին Հովսեփյանին մեղադրանք է առաջադրել տրանսպորտային միջոցի շահագործման կանոնները խախտելու համար՝ առանց հստակեցնելու, թե իրավական ուժ ունեցող որ կանոնն է խախտվել։

Դատարանը հարկ է համարել  նաև փաստել, որ գործի դատաքննության ընթացքում հետազոտվել է ՀՀ տրանսպորտի, կապի և տեղեկատվական տեխնոլոգիաների նախարարի տեղակալ Ա.Արսենյանի 2017 թվականի մայիսի 24-ի թիվ 05/10.2/8846 գրությունը, որով վերջինը, պատասխանելով պաշտպանի համապատասխան գրությանը, փաստել է, որ Հայաստանի Հանրապետության որևէ օրենսդրական ակտով «Տրանսպորտային միջոցների շահագործման կանոններ»  ուղղակիորեն սահմանված չեն։

Այսպիսով,  դատարանն արձանագրել է, որ Հովսեփյանին ՀՀ քրեական օրենսգրքի 242-րդ հոդվածի 2-րդ մասով առաջադրված մեղադրանքը հիմնավորված չէ, միևնույն ժամանակ, գնահատելով գործով հաստատված փաստական հանգամանքները՝ դատարանը գտել է, որ ամբաստանյալ Հովսեփյանի գործողությունները համապատասխանում են ՀՀ քրեական օրենսգրքի 109-րդ հոդվածի 1-ին մասի հատկանիշներին։

Նշենք, որ Հովսեփյանը իրեն վերագրվող արարքը կատարել է անչափահաս տարիքում:

Դատարանը նաև նշել է, որ քրեական գործում առկա չէ նաև որևէ փաստական տվյալ, որը կարող էր հիմք տալ եզրահանգելու, որ գործով վաղեմության ժամկետի  ընթացքը կասեցված կամ ընդհատված է եղել։

Հիմք ընդունելով վերոգրյալը՝ դատարանը գտել է, որ գործով առկա է քրեական հետապնդումը բացառող հանգամանք, որպիսի պայմաններում Հովսեփյանի վերաբերյալ քրեական գործի վարույթը ենթակա է կարճման, իսկ նրա նկատմամբ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 109-րդ հոդվածի 1-ին մասով քրեական հետապնդումը՝ դադարեցման` վաղեմության ժամկետներն անցած լինելու հիմքով։

Իսկ սուբյեկտիվ կողմից անզգուշությամբ մահ պատճառելը կարող է դրսևորվել թե՛ ինքնավստահությամբ և թե՛ անփութությամբ:

ՀՀ քրեական օրենսգրքի 109-րդ հոդվածի 1-ին մասով նախատեսված հանցագործության համար պատասխանատվությունը վրա է հասնում այն դեպքում, եթե արարքը կատարողը՝

ա) նախատեսել է իր գործողությունների (անգործության) հետևանքով մեկ ուրիշին մահ պատճառելու հնարավորությունը, բայց առանց բավարար հիմքերի, թեթևամտորեն հույս է ունեցել կանխելու այն (հանցավոր ինքնավստահություն).

բ) չի նախատեսել նման հետևանքների առաջացման հնարավորությունը, թեև տվյալ իրադրությունում պարտավոր էր և կարող էր նախատեսել դա (հանցավոր անփութություն)։

Դատարանն արձանագրել է՝ Հովսեփյանի գործողությունների և տուժող Լ.Մելքոնյանի մահվան միջև առկա է ուղղակի պատճառահետևանքային կապ։ Բացի այդ, տվյալ իրադրությունում Հովսեփյանը ոչ միայն կարող էր, այլ նաև պարտավոր էր նախատեսել նման ծանր հետևանքի առաջացման հնարավորությունը։

Այլ խոսքով՝ ամբաստանյալ Հովսեփյանը, դրսևորելով հանցավոր անփութություն, իր գործողություններով տուժող Լ.Մելքոնյանին անզգուշությամբ պատճառել է մահ, հետևաբար նրա արարքը համապատասխանում է ՀՀ քրեական օրենսգրքի 109-րդ հոդվածի 1-ին մասի հատկանիշներին։

Դատարանը որոշել է Խանում Հովսեփյանի վերաբերյալ քրեական գործի վարույթը կարճել և նրա նկատմամբ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 109-րդ հոդվածի 1-ին մասով քրեական հետապնդումը դադարեցնել` վաղեմության ժամկետներն անցած լինելու հիմքով:

Աղբյուր` Փաստինֆո