Փաստ ինֆո

«Ես չեմ կարծում, որ իշխանության ներսում տարակարծություններ կան։ Դրա համար նախ, պետք է կարծիքներ լինեն, առաջանա կարծիքների բախում, ապա ստեղծվի տարակարծություն։ Իմ տպավորությամբ, իրենք չգիտեն, թե ինչ են ուզում անել, չունեն որեւէ կոնկրետ քաղաքականություն եւ պարզապես, իրավիճակից ելնելով, լուծումներ են փնտրում՝ ամեն անգամ փորձելով մի նոր տեսակետ հայտնել։ Իրենց հիմնական քաղաքականությունն այն է, որ փորձում են խաղաղ տարբեր ուժերի հակասությունների վրա՝ Մոսկվայում ասում են, թե Արեւմուտքից իրենց վրա ճնշում կա, Արեւմուտքին ասում են՝ Մոսկվայից, Իրանում ասում են, թե Ադրբեջանն է մեզ ճնշում»- «Փաստինֆո»-ին ասաց քաղաքագետ Ստեփան Դանիելյանը՝ անդրադառնալով ԱԳ նախարար Արարատ Միրզոյանի այսօր ԱԺ-ում արած հայտարարությանը։

Հիշեցնենք, ԱԳ նախարարը հայտարարել է, թե Ադրբեջանը բանակցություններում ծավալապաշտական դիրքորոշումներ է ներկայացնում՝ ընդգծելով, որ երկարատեւ ու կայուն, համապարփակ խաղաղության այս ճանապարհով հնարավոր չէ հասնել։ Կարծիքներ կան, որ Միրզոյանի հրապարակային այս դիտարկումը կարող է վկայել այն մասին, որ իշխանության ներսում խաղաղության պայմանագրի ստորագրման շուրջ տարակարծություններ կան։

Դանիելյանի խոսքով, իշխանությունը փորձում է արտաքին հակասություններն օգտագործելով ձգձգել փաստաթղթի ստորագրումը՝ հույս ունենալով որ ձմռանը, գուցե իրավիճակ կփոխվի եւ Ուկրաինային, Եվրոպայի ճգնաժամի, ԱՄՆ-ում ներքաղաքական բարդությունների, Իրան-Ադրբեջան լարվածության հետ կապված միջազգային հանրությունը կմոռանա պայմանագրի հարցը։ Գլոբալ առումով, ըստ քաղաքագետի, իշխանությունը չունի ապագայի տեսլական, ապագայի նախագիծ։

«Իրենք չգիտեն, թե երկրի ներսում ու դրսում ինչ քաղաքականություն են ուզում վարել, այդ չիմանալու արդյունքում էլ իրավիճակային քայլեր են փորձում անել։ Ինչ վերաբերում է պայմանագիրը չստորագրելու հավանականությանը, ապա դա մեզ համար լավագույն տարբերակը կլինի եւ եթե ապագայում Հայաստանում իշխանություն փոխվի, որը ի վիճակի կլինի ինչ-որ քաղաքականություն վարել, կձեւավորվի նոր իրավիճակ»-կարծում է Դանիելյանը։

Հարցին, թե Միրզոյանի հայտարարությունն ում համար էր, քաղաքագետն ասաց․ «Կարծում եմ՝ երբ հայտարարությունն անում է ԱԳ նախարարը, այն ուղղված է արտաքին լսարանին։ Սովորաբար այդպես է՝ արտաքին լսարանն է շատ ուշադիր լինում ԱԳ նախարարների հայտարարություններին»։

Իսկ թե ինչ կարելի է ակնկալել Վաշինգտոնում սպասվող ՀՀ եւ Ադրբեջանի արտաքին գերատեսչությունների ղեկավարների առաջիկա հանդիպումից, քաղաքագետը, նախ, նկատեց՝ հասարակությունը տեղյակ չէ, թե փակ դռների հետեւում ինչ բանակցություններ են ընթանում, բայց ժամանակակից աշխարհում ամեն գաղտնիքներ չեն մնում։

«Ես կարծում եմ՝ ամեն ինչ պարզ է եվ կրկին ամեն ինչ պետք է դիտարկել ՌԴ-Արեւմուտք, Իրան -Արեւմուտք, Իրան - Իսրայել հակամարտության համատեքստում։ Այսինքն, հայ-ադրբեջանական հարաբերությունները, Արցախի խնդիրը կախված են այս զարգացումներից, ավելին ասեմ՝ բացարձակապես էական չէ, թե ինչ փաստաթղթեր են եղել, ժամանակին, հիմա ինչ փաստաթղթեր կլինեն, ՄԽ կլինի, թե չի լինի։ Այդ ամենը նման իրավիճակներում արդեն երկրորդական է դառնում։ Ժամանակակից աշխարհում աշխարհաքաղաքական հակամարտություններում որ կողմը հաղթում է, նա էլ ստանում է դիվիդենտներ՝ մյուս կողմի հաշվին։ Արցախի հարցը եւ հայ-ադրբեջանական խնդիրներն էլ պետք է դիտարկենք այս համատեքստում, ուստի, չեմ կարծում, որ Վաշինգտոնում ինչ-որ լուրջ փաստաթուղթ ստորագրվի կամ Բրյուսելում, որովհետեւ դա Հայաստանին կդնի հակառուսական ճամբարում , իսկ Հայաստանն այդքան ռեսուրս չունի, միակ ռեսուրսն այն է, որ փորձում է խուսանավել ու այդ ընթացքում ոչ մի բան չանել»- եզրափակեց քաղաքագետը։

Աղբյուր` Փաստինֆո