Փաստ ինֆո

Պրահայում հավանության արժանացած հայտարարությունը եւ ռուսական կոնցեպտը գուցե ինչ-որ կետերով, մասնավորապես, հումանիտար բնույթի, կհամընկնեն, բայց մյուս կետերով այդ երկու մոտեցումներում լուրջ հակասություններ կան եւ հնարավոր չէ, որ Պրահայում հավանության արժանանար մի փաստաթուղթ, որը ռուսաստանյան առաջարկներին համահունչ լիներ։ «Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում այս մասին ասաց քաղտեխնոլոգ Վիգեն Հակոբյանը՝ անդրադառնալով Սոչիում Պուտինի հետ երկկողմ հանդիպման ժամանակ Փաշինյանի հայտարարությանը։

Նշենք, որ Նիկոլ Փաշինյանը ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինի հետ այսօր տեղի ունեցած երկկողմ հանդիպման ժամանակ հայտարարել է, որ ԼՂ հարցում ընդունելի են ռուսական նախագծով առաջարկվող մոտեցումները ու հույս հայտնել, որ Պուտինը կաջակցի դրանց՝ այսօրվա եռակողմ հնարավոր հայտարարության մեջ ։ «Մենք հաստատում չունենք, որ ռուսական կողմը սատարում է այդ առաջարկը, ուզում եմ ընդգծել, որ դա ոչ մի կերպ չի հակասում այն պայմանավորվածություններին , որ ձեռք բերվեցին այս տարվա հոկտեմբերի 6-ին Պրահայում»,-հայտարարել է Փաշինյանը։ Նա նաեւ նշել է, թե պրահյան բանակցություններում կողմնորոշվել է այդ թվում Պուտինի՝ ԼՂ-ի վերաբերյալ արած հրապարակային հայտարարությունների վրա։

«Փաշինյանը փորձում է տվյալ պարագայում ոչ միայն խաղալ ՌԴ-ի հետ, այլեւ՝ որոշակի մանեւրների տեղ թողել Արեւմուտքի համար։ Նա իրավիճակային հայտարարություններ է անում։ Ամեն ինչ պարզ կլինի ոչ թե նույնիսկ այսօրվա հնարավոր եռակողմ հայտարարությունից հետո, այլ կոնկրետ գործողությունների ընթացքում, եթե գործընթացը դրան հասնի»-ասաց քաղտեխնոլոգը՝ շեշտելով, որ Փաշինյանն ու Ալիեւը Պրահայում Մակրոնի եւ Բորելի մասնակցությամբ հայտարարություն են ընդունել, որով պայմանավորվել են ճանաչել միմյանց տարածքային ամբողջականությունը։

«Եթե այդ հայտարարությունն ընդունվել է, նշանակում է՝ երկու կողմին էլ ձեռնտու է եղել։ Հայտնի է նաեւ, թե վաշինգտոնյան փաստաթուղթն ու մոսկովյանն ինչով են տարբերվում։ Հասկանալի է, որ Սոչիում Փաշինյանն ուզում է Արցախի հարցը գցել Մոսկվայի գրպանը, նա ասում է՝ եթե Մոսկվան պնդի, Ադրբեջանին համոզի, որ նա հրաժարվի, ըստ էության, իր համար ավելի ընդունելի տարբերակից, որը արեւմտյան տարբերակն էր ու որին երկուսն էլ հավանություն են տվել, ինքը դեմ չէ։ Այսինքն, Փաշինյանն ուզում է, որ Մոսկվան կռվի հայաստանյան շահի համար, նա ասում է, որ առանձնապես դեմ չէ, եթե Ռուսաստանը փորձի հետողորմյա անել պրահյան պրոցեսը, բայց հասկանալի է, որ Ալիեւը կրկնելու է այն, ինչ Աստանայում է ասել, որ իրենք Պրահայում խոսել են տարածքային ամբողջականության եւ Ղարաբաղի պատկանելության մասին եւ տպավորությունը այնպիսին էր, որ ՀՀ ղեկավարը դրան դեմ չէր։ Ալիեւը Պուտինին ասելու է՝ Վլադիմիր Վլադիմիրի, Հայաստանի ղեկավարը Պրահայում դրան դեմ չէր, հիմա դու ին՞չ ես ուզում »- բացատրում է մասնագետը՝ շարունակելով, որ Փաշինյանը ուզում է համադրել իրարամերժ սկզբունքային դրույթներով փաստաթղթերը, ինչը հնարավոր չէ։

«Մի փաստաթղթով, ըստ էության, Արցախի թեման փակվում է եւ հարցը, թե ով է վերահսկելու ճանապարհը, այսինքն, դրանով ռուսներին ուղղակի դուրս են մղում փաստացի պրոցեսից եւ հետագայում՝ տարածաշրջանից, մյուսով՝ ռուսների ներկայությունը մնում է եւ Արցախի հարցը ժամանակավոր առկախվում է։ Այս երկու մոտեցումները ընդհանրապես չեն համատեղվում»։

Վիգեն Հակոբյանը նաեւ նկատում է, որ պաշտոնապես երկու առաջարկներն էլ չեն հրապարակվել հանրության համար։ Մենք ռուսական տարբերակի մասին գիտենք , ըստ Փաշինյանի ընտանեկան թերթի՝ այսպես ասած, հավաստի աղբյուրի, իսկ արեւմտյան տարբերակի մասին՝ արտահոսքերից։

Հակոբյանը նաեւ նկատում է, որ Փաշինյանի ընտանեկան թերթը, չնայած, որ խոստացել էր հրապարակել , այդուհանդերձ, մինչեւ այժմ չի հրապարակել արեւմտյան տարբերակը եւ հաշվի առնելով այն, թե ինչ ստորագրվեց Պրահայում, կարող ենք եզրակացնել, թե ինչ է այն։ Քաղտեխնոլոգի խոսքով, առնվազն երկու սկզբունքային տարբերություն այս արտահոսքերով մեզ հայտնի է դարձել եւ բարդ է հասկանալ, թե դրանք ինչպես կարող են չհակասել միմյանց։

«Մենք նաեւ որպես ազգ, որը երկար ժամանակ քաղաքականության մեջ է, պետք է հասկանանք, որ մի բան է, թե ինչ են խոսում տեսախցիկների առջեւ եւ այլ բան , թե ինչ ու ինչ տոնայնությամբ են խոսում դրանք անջատելուց հետո եւ ամենակարեւորը, թե ինչ է ստորագրվում արդյունքում։ Նոյեմբերի 9-ի եւ հունվարի 11-ի փաստաթղթերն էլ ստորագրելուց առաջ մենք բարիդրացիական տոնայնություն էինք տեսնում, բայց արդյունքում ունենք երկու կապիտուլյացիոն փաստաթուղթ հիշեցնող համաձայնություններ»։

Ինչ վերաբերում է լուսանկարին, որտեղ ՌԴ նախագահն անձրեւանոց է բռնել իր եւ Փաշինյանի գլխին, Հակոբյանն ասաց․«Մեծ քաղաքականության մեջ սիմվոլիզմն, իհարկե, նշանակություն ունի, բայց, եթե ծանոթ եք Պուտինի վարքագծին, նա բավականին հաճախ է համապատասխան եղանակին անձրեւանոցով լինում եւ հաճախ է այն իր գլխին պահում եւ որեւէ խնդիր չի տեսնում, եթե տվյալ պահին իր գործընկերն իր կողքին է լինում եւ նրա գլխին էլ պահում է՝ ի տարբերություն ավելի ցածր դասի շատ քաղաքական գործիչների, այդ թվում ՝ հայաստանյան, ուստի, միշտ չէ , որ դա սիմվոլիզմ է։ Ուստի, դժվար է ասել՝ արդյո՞ք դա նշանակում է, որ Ռուսաստանը հերթական անգամ իր անվտանգության հովանոցն է առաջարկում Հայաստանին, թե դա զուտ պիտերյան դաստիրակության եւ հատուկ ծառայությունների դպրոց անցած մարդու քաղաքավարության ժեստ է։ Օրինակ, ես հիշում եմ, թե ոնց էր նա անձրեւանոց պահում նույն Մեդվեդեւի գլխին, անձրեւանոցն իր ձեռքում էր, հետեւաբար, միանշանակ։ ասելը դժվար է, դա կարելի է ասել բանակցությունների պրակտիկ արդյունքները տեսնելուց հետո, որը, իհարկե, անմիջապես բանակցություններից հետո չի երեւա»։

Աղբյուր` Փաստինֆո