Փաստ ինֆո

ՀՀ նախկին վարչապետ Վազգեն Մանուկյանի վերաբերյալ քրեական գործով քննությունը մոտենում է ավարտին։ Շուրջ մեկ տարի տևած քննությունից հետո դատաքննությունն ավարտվել է, դատարանն անցել է վիճաբանությունների փուլին։ Հաջորդ դատական նիստին ճառերով հանդես կգան մեղադրանքի և պաշտպանության կողմերը, վերջին խոսքով՝ Վազգեն Մանուկյանը, ինչից հետո դատարանը կհեռանա խորհրդակցական սենյակ՝ վճիռ կայացնելու։

Հիշեցնենք, որ Վազգեն Մանուկյանին մեղադրանք է առաջադրվել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 301-րդ հոդվածի հատկանիշներով, այն է՝ իշխանությունը զավթելու, սահմանադրական կարգը բռնի տապալելու, բռնություն գործադրելու հրապարակային կոչեր կատարելը։ Իսկ մեղադրանքի հիմքում 2021թ. փետրվարի 12-ին և 20-ին Ազատության հրապարակում տեղի ունեցած հանրահավաքների ժամանակ Մանուկյանի քաղաքական ելույթներն են։ Նա հայտարարել էր իշխանություններին հեռացնելու տարբերակների մասին՝ այդ թվում նշելով. «Պետք է պատրաստ լինել կայծակնային արագությամբ՝ ապստամբելով, վերցնել իշխանությունը»:

Վազգեն Մանուկյանի պաշտպան Էրիկ Ալեքսանյանը «Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում նշեց, որ Վազգեն Մանուկյանը ելույթ է ունեցել որպես քաղաքական դերակատար՝ «Հայրենիքի փրկության շարժման» առաջնորդ, ՀՀ վարչապետի թեկնածու՝ ներկայացնելով ՀՀ «17 կուսակցությունների» խորհրդի հայացքները՝ ընդհանուր հետաքրքրություն ներկայացնող հանրային նշանակության քաղաքական հարցերի վերաբերյալ, հետևաբար գտնվել է ազատ խոսքի պաշտպանության ներքո։ Փաստաբանը հատկանշական է համարում այն հանգամանքը, որ «ՀՓՇ»-ն ստեղծվել է առհասարակ ՀՀ «17 կուսակցությունների» խորհրդի կողմից, որի նպատակն է եղել սահմանադրական ճանապարհով օր առաջ ազատվել Հայաստանի աղետաբեր վարչակազմից՝ ստեղծելով անցումային, հակաճգնաժամային կառավարություն, որը կկանխի Հայաստանի պետականության կորուստը, կիրականացնի երկրի հետպատերազմական առողջացումը, կաշխատի ազգային-պետական շահերի վրա հիմնված ներքին և արտաքին քաղաքականության, քաղաքացիների անվտանգության երաշխավորման բարձրացման ուղղությամբ և կկազմակերպի արտահերթ խորհրդարանական ընտրություններ և որպես անցումային կառավարության ղեկավար ՝ ՀՀ վարչապետ, նշված խորհուրդը առաջադրել է Հայաստանի երրորդ հանրապետության առաջին վարչապետ, պետական և քաղաքական գործիչ Վազգեն Մանուկյանին։

«Այսինքն, Վազգեն Մանուկյանը հանդիսանալով «Հայրենիքի փրկության շարժման» առաջնորդ, և պետական քաղաքական գործիչ, հաշվի առնելով 2020 թվականի սեպտեմբերի 27-ից նոյեմբերի 9-ը տևած Արցախյան երկրորդ պատերազմի պատճառները, ընթացքը և այնուհետև 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ին Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի, ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինի և Ադրբեջանի նախագահ իլհամ ալիևի համատեղ հայտարարության ստորագրումը հայաստանյան հանրության շրջանում բողոքի ալիքի շրջանակներում, իր ելույթներով պահանջել է Նիկոլ Փաշինյանի հրաժարականը, իր հայտարարություններում ներկայացնելով սեփական տեսլականն այդ հարցի շուրջ»,- նշեց Ալեքսանյանը՝ հավելելով, որ Վազգեն Մանուկյանի ելույթները կառուցված էին բացառապես քաղաքական կոմպոնենտի վրա եւ վերաբերել են ՀՀ-ում ստեղծված քաղաքական իրադարձություններին, հետևաբար Վազգեն Մանուկյանը գտնվել է իր քաղաքական տեսակետն ազատ արտահայտելու թույլատրելիության դաշտում, սակայն տվյալ դեպքում քրեական հետապնդման մարմինները Վազգեն Մանուկյանին դրա համար մեղադրանք առաջադրելով ըստ էության իրականացրել են քաղաքական ընդդիմախոսության ճնշում, հետապնդելով միայն մեկ նպատակ՝ դադարեցնել քաղաքական քննադատությունները։

Բացի այդ՝ փաստաբանը նշեց, որ մեղադրանքի կողմը մինչ Վազգեն Մանուկյանի նկատմամբ քրեական հետապնդում հարուցելը հաշվի չի առել նրա անձը, պատշաճ չեն հետազոտել հայտարարության կատարման տեղի և ժամանակի վերաբերյալ փաստերը։

«2021 թվականի փետրվարի 12-ի ելույթում Վազգեն Մանուկյանը խոսել է ներկայիս իշխանության քաղաքական հենարանների մասին և խոսել է դրանց նկատմամբ հանրային պարսավանքի և ճնշման վերաբերյալ։ Իր խոսքերում բռնություն կատարելու մասին որևէ կոչ չի եղել, իսկ հանրային գործիչների, այդ թվում՝ պատգամավորների, բարձրաստիճան ոստիկանների նկատմամբ քննադատության չափազանց լայն սահմաններ են նախատեսված նաև ՄԻԵԴ նախադեպային կայուն իրավունքում»,- նշեց Ալեքսանյանը՝ համեմատության համար փաստելով, որ 2018 թվականի ապրիլ-մայիս ամիսների հայտնի իրադարձությունների ժամանակ շատ ավելի կտրուկ համանման հանրային քաղաքական գործընթացներ էին կատարվում և փաստացի որևէ քրեական հետապնդում դրա շրջանակներում չի իրականացվել, այսինքն՝ իրավակիրառ պրակտիկան զարգացել է այդ ուղղությամբ։

Ալեքսանյանն ընդգծեց, որ կոնկրետ բռնության վերաբերյալ կոչ քրեական գործում առկա որևէ ապացույցում առհասարակ արտացոլված չէ, ավելին՝ քննարկվող հոդվածում օրենսդրի կողմից թեև նշվել է սահմանադրական կարգը հենց բռնի ձևով տապալելուն ուղղված հրապարակային կոչերի մասին, սակայն այդ հանցակազմում բացահայտված չեն բռնության կիրառման հստակ ձևերը, տեսակները։

Հեղինակ՝ Իզաբել Սահակյան

Աղբյուր` Փաստինֆո