Փաստ ինֆո

Արարատի մարզում ընտանեկան բռնության հետևանքով մահացած 1.5 տարեկան երեխայի խորթ տատը՝ Նունե Վարդանյանը պնդում է, որ երեխային հարվածել է ոչ թե ֆիզիկական ցավ կամ տառապանք պատճառելու, այլ՝ հանգստացնելու համար, ինչպես ցանկացած ծնող՝ «երեխայի հետևին է խփում» հանգստացնելու համար։ Այս մասին «Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում ասաց Վարդանյանի պաշտպան Վիրաբ Դավթյանը։

Հիշեցնենք՝ 2021թ. փետրվարի 7-ին մահացած վիճակում «Մասիս ԲԿ» է տեղափոխվել մանկահասակ տղա երեխա։ Նախնական վարկածով՝ փոքրիկի մահվան պատճառը դարձել է գանգուղեղային փակ տրավման, իսկ մարմնի վրա արտաքին զննությամբ հայտնաբերվել են մի շարք այլ մարմնական վնասվածքներ։ Ավելին՝ պարզվում է, որ փետրվարի 6-ին՝ մահվանը նախորդող օրվա ընթացքում, երեխայի խորթ հայրը երեխայի լացը «լռեցնելու» համար բռունցքով երեխայի գլխին ուժեղ հարվածելուց հետո, երբ երեխան թուլացած ընկել է բազմոցին, ծածկոցը գցել է երեխայի վրա և բռունցքով երեք-չորս անգամ հարվածներ հասցրել երեխայի գլխի և մեջքի հատվածում, որից հետո ծոծրակի հատվածի հագուստից բռնելով երեխային մտցրել լվացքի մեքենայի մեջ՝ շարունակելով բռունցքով ուժգին հարվածներ հասցնել նրա գլխին։ Փոքրիկի մահվան դեպքի առթիվ հարուցվել է քրեական գործ, որի շրջանակներում մեղադրանք է առաջադրվել երեխայի խորթ հորը՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 119-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 3-րդ և 5-րդ կետերով՝ մի խումբ անձանց կողմից անչափահասին ֆիզիկական ուժեղ ցավ կամ հոգեկան տառապանք պատճառելու և 104-րդ հոդվածի 1-ին մասով՝ սպանության համար, իսկ երեխայի մորը և խորթ տատիկին՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 119-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 3-րդ և 5-րդ կետերով՝ մի խումբ անձանց կողմից անչափահասին ֆիզիկական ուժեղ ցավ կամ հոգեկան տառապանք պատճառելու համար։ Փոքրիկի մայրը և խորթ հայրը կալանավորվել են, իսկ խորթ տատի նկատմամբ որպես խափանման միջոց է ընտրվել ստորագրությունը՝ չհեռանալու մասին։

Երեխայի խորթ տատի՝ Նունե Վարդանյանի պաշտպան Վիրաբ Դավթյանը «Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում ասաց, որ իր պաշտպանյալին առաջադրվել է մեղադրանք խոշտանգման հատկանիշներով և ըստ վարույթն իրականացնող մարմնի՝ տեղեկություններ կան, որ երեխային հարվածել է, մինչդեռ՝ հարց է ծագում, թե արդյոք երեխային հարվածելը կարող է դիտարկվել որպես խոշտանգում։
Վարդանյանի մեկնաբանության համաձայն՝ յուրաքանչյուր տատիկ երեխայի հետևին խփում է՝ երեխային հանգստացնելու նպատակով։
«Հարվածը ոչ թե ֆիզիկական ցավ կամ տառապանք պատճառելու դիտավորությամբ կամ ցանկությամբ է, այլ՝ երեխային հանգստացնելու համար»,- նշեց փաստաբանը։

Դիտարկմանը, որ արտաքին զննությամբ երեխայի մարմնին հայտնաբերվել են մի շարք վնասվածքներ, իսկ երեխայի մահը վրա է հասել գլխուղեղի վնասվածքից, ինչը չի վկայում «հանգստացնելու նպատակով հետևին խփելու» մասին՝ փաստաբանն արձագանքեց՝ նշելով, որ այդ գործով երեք մեղադրյալ կա և հարց է ծագում, թե ով է արել և նույնիսկ նախաքննական մարմինը հստակ տեղեկություն չունի, թե այդ կապտուկներն ում գործողությունների հետևանք է։

«Այն, որ երեխային վնաս է պատճառվել, ցավ է պատճառվել, այն, որ երեխայի մահը բռնության հետևանք է պարզ է, բայց թե կոնկրետ ում գործողություններից է դա եղել, դեռևս պարզ չէ, նախաքննության մարմինն էլ տեղեկություն չունի հստակ։ Խոշտանգման քրեաիրավական հատկանիշներն այնպես են, որ ինքը միայն դիտավորությամբ է դրսևորվում և անձը պետք է բռնությունը գործադրի՝ տուժողի նկատմամբ ցավ պատճառելու դիտավորությամբ։ Այսինքն՝ եթե վարույթ իրականացնող մարմինը չի կարողանում ձեռք բերված նյութերով հիմնավորել, որ Նունե Վարդանյանը գործել է այդ դիտավորությամբ, առաջադրված մեղադրանքն անհիմն է»,- նշեց Դավթյանը՝ հավելելով, որ վարույթ իրականացնող մարմինը Նունե Վարդանյանի մասով ճիշտ չի որակել արարքը։
Ինչ վերաբերում է քննչական գործողություններին, ապա փաստաբանը տեղեկացրեց, որ իր մասնակցությամբ միայն մեկ հարցաքննություն է եղել, առերես հարցաքննություն դեռևս չի եղել, բայց բնականաբար կլինի։ Պաշտպանը չմանրամասնեց՝ արդյոք Նունե Վարդանյանի դեմ կա ցուցմունք, թե ոչ։

Անդրադառնալով իր պաշտպանյալի կողմից «Դիմեդրոլ» խմեցնելու հանգամանքին՝ փաստաբանը նշեց, որ Նունե Վարդանյանը բժիշկ չէ և մտածել են, որ այդ դեղահաբը ցավազրկող է, որից հնարավոր է, որ երեխայի ցավերը մեղմվեն։

«Ես բան չունեմ ասելու՝ եթե անձը չուներ համապատասխան բժշկական գիտելիքներ, իրավունք չուներ երեխային նման դեղահաբ տալու, բայց արդյոք դա կարող է դիտվել որպես խոշտանգում։ Բնականաբար՝ ոչ»,- նշեց նա՝ հավելելով, որ իրենք ծայրահեղ ծանր պայմաններում են ապրում և իրենց մտածելակերպը, հոգեվիճակն այլ է։ Փաստաբանը պարզաբանեց, որ չի արդարացնում, բայց պետք է ռեալ նայել իրավիճակին՝ ճիշտ գնահատելու համար։

Համայնքապետարանը ժամանակ առ ժամանակ աջակցություն էր ցուցաբերում ընտանիքին՝ հաշվի առնելով կեցության պայմանները։

Փաստաբանի փոխանցմամբ՝ Նունե Վարդանյանն ապրում է ամուսնու և երկու անչափահաս երեխաների հետ, իսկ երեխայի խորթ հայրն ու մայրը՝ Ռազմիկն ու Արուսյակը, երեք ամիս առաջ են տեղափոխվել Վարդանյանների կացարան, քանի որ Ռազմիկը հնարավորություն չի ունեցել վարձով ապրելու, հայրն էլ՝ թույլ է տվել իրենց տուն տեղափոխվել։

«Երեխայի մայրը մշտապես տանն է եղել, չի աշխատել և այնպես չէ, որ երեխան կարող էր մնալ Նունե Վարդանյանի մոտ, որ ինքն էլ ինչ-որ դրդապատճառներով ցավ պատճառեր»,- նշեց նա։

Հարցին ի պատասխան, թե արդյոք ընտանիքը հաշվառված է եղել, փաստաբանը նշեց, որ Նունե Վարդանյանն ունի երեք երեխա, որոնցից մեկը 21 տարեկան է, երկուսն էլ՝ անչափահաս են և, եթե Նունե Վարդանյանը հոգեկան խնդիրներ ունենար, երեխաները ողջ չէին լինի։ Ինչ վերաբերում է երեխայի խորթ հոր՝ հաշվառված լինելու կամ որևէ կենտրոնում բուժում ստանալու հանգամանքին, փաստաբանը նշեց, որ հստակ տեղեկություն չունի այդ մասին, բայց նման լուրեր լսել է։

Հեղինակ՝ Իզաբել Սահակյան

Աղբյուր` Փաստինֆո