Փաստ ինֆո

Թավշյա իշխանազավթումից հետո, սոցցանցերում և մամուլում, ՔՊ-ական շրջանակներից տարածվող և շրջանառվող թոփ տեղեկություններից մեկն էլ այն էր, որ Հայկոն օրուգիշեր նստած է Նիկոլի ականջին, թե՝ Երևանի քաղաքապետի պաշտոնն եմ ուզում: 

ՈՒզեց, համառ ու երկարատև ուզեց և այն տրվեց քաղաքային տնտեսությունից մղոններով հեռու Հայկոյին: ՈՒղղակի սկուտեղի վրա մատուցվեց այդ պաշտոնը, քանի որ ընտրությունների գնացող ընտրողը մեկ բան գիտեր՝ ինքը Հայկոյին ընտրելով ընտրում է Նիկոլ Փաշինյանին: Այսինքն, ստացվում է, որ և՛ Ազգային ժողովի ընտրության մեջ է ժողովուրդը խաբվել, քանի որ ինքը Նիկոլին է ընտրել, սակայն նրա անունով խորհրդարանում է հայտնվել անանուն ու պատահական մի զանգված և՛ քաղաքապետարանում, կառավարության մասին էլ չենք խոսում:

Հիմա, գանք Հայկոյին, ով ինչ-որ պահից սկսած արդեն գիտակցելով, որ այս պաշտոնն իր հագով չէ՝ գտնվում էր պերմանենտ հրաժարական ներկայացնողի դերում: Իսկ Նիկոլ Փաշինյանն էլ, ըստ ամենայնի, պերմանենտ այդ հրաժարականը չընդունողի դերում էր, բնականաբար:

Պաշտոնի համար գլուխ ջարդող Հայկ Մարությանը վերջապես գիտակցել է, որ նվազագույնը երեք նոր մետրոների կայարանների, բազմաբնակարանների վերելակների ամբողջական թարմացման, ճոպանուղու վերակառուցման, աղբի վերամշակման գործարանի կառուցման, օպերայի տարածքը սրճարաններից մաքրելու և այն կանաչապատելու, տրանսպորտի վիճակը բարելավելու, քաղաքապետարանում ցանկացած ծրագիր և գնում բացառապես հանրային ու մասնագիտական քննարկմամբ և մրցութային կարգով անցկացնելու, էլի անթիվ ու անհամար տրված խոստումների կատարողականը ներկայացնելու ժամանակն է, իսկ ինքը ասելիք չունի:

Ավելին, աղբի մեջ կորած քաղաքը մաքրելու ճանապարհը մի կերպ հաղթահարելու եղանակն էլ ոչ թե ըստ կարգի՝ մրցույթ հայտարարելով, համապատասխան աղբատարներ գնելու և միցույթին մասնակցած կազմակերպության միջոցով իրականացնելու օրինական ճանապարհով, այլ՝ուղղակի՝ «ես քեզ, դու ինձ»,-բարտերի միջոցով է մի կերպ գտել ու հիմա, պիտի հստակ ասի՝ ինչի՞ դիմաց՝ ի՞նչ է ստացել: Պիտի երևանցիներին ասի, թե՝ որպես նվեր ձևակերպված մեքենատեխնիկայի համար ի՞նչ գին է վճարել և ու՞մ:

Չէ՞ որ թավշյա իշխանությունը օլիգարխիկ փողերից, նվերներից հեռու-հեռու է:

Այս և շատ ու շատ այլ հարցերի պատասխանները տալու փոխարեն նա, բնականաբար, կգերադասեր հրաժարականը: Բայց ղեկավարությունն այն չի ընդունում, ուստի վերջինս շարունակ արձակուրդային փուլում է գտնվում: Հետ է գալիս արձակուրդից, հետո, երբ տեսնում է՝ մի նոր սկանդալ է հասունացել, նորից թռնում է հարազատ Չեխիա:

Ի դեպ, ինչպես շատ ՔՊ-ականների, Հայկոյի մոտ էլ արդեն իր կերած բողկերն այլոց վրա բարդելու, այլոց «պադստավկա» անելու կուրսն է սկսվել:

Սակայն ո՞վ չգիտի, որ Երևանում որևէ շինարարության թույլտվությունն էլ, քանդման թույլտվությունն էլ՝ Երևանի քաղաքապետն է տալիս:
Իսկ ո՞վ է Երևանի քաղաքապետը: Հայկոն, Հայկ Մարությանը, նա, որ նստել էր Նիկոլի ականջին և համառորեն Երևանի քաղաքապետի պաշտոնն էր ուզում: Եվ ստացավ երկնագույն սկուտեղի վրա: Բնականաբար, խորապես չգիտակցելով, որ պաշտոնը նախևառաջ պատասխանատվություն է:

Հեղինակ՝ Մարինե Մինասյան

Աղբյուր` Փաստինֆո