Փաստ ինֆո

«Կամուրջ» ունիվերսալ վարկային կազմակերպության նկատմամբ դեռևս 2009թ. հարկային ակտով նշանակվել է շուրջ մեկուկես մլրդ դրամի տուգանք, սակայն այն մինչև այժմ չի գանձվել:

«Փաստինֆո»-ի լրագրողի հետ զրույցում կազմակերպության արդեն նախկին տնօրեն Գագիկ Վարդանյանը ներկայացրեց կազմակերպության աննախադեպ վերելքի ու անկման պատմությունը:

Ըստ մեր զրուցակցի, իր ուժերով համարյա թե զրոյից ստեղծել է «Կամուրջ» ունիվերսալ վարկային կազմակերպությունը, որը շատ մեծ, երևի աննախադեպ աճ է ապրել մինչև մոտավորապես 2010թ., շատ հաջողակ կազմակերպություն է եղել մինչև այն պահը, երբ որ հանկարծ հարկային տեսչության կողմից ակտ է կազմվել այն մասին, որ վարկային կազմակերպությունը իբրև թե պարտք է պետական բյուջեին շուրջ մեկուկես մլրդ դրամ, որը բավական է եղել, որպեսզի այդ ընկերությունը հասնի գրեթե սնանկության աստիճանի:
Գագիկ Վարդանյանը գտնում է, որ իրականում կազմակերպությունը պետական բյուջեի նկատմամբ պարտք չունի, նա վիճարկել է այդ հարկային ակտը դատական կարգով, հաջողության չի հասել, և այդ մեկուկես մլրդ դրամի պարտքը մնացել է այդ վարկային կազմակերպության ուսերին:

Գագիկ Վարդանյանը նշեց, որ հենց այդ ժամանակ էր, որ իրեն պարտադրվել է կազմակերպության հոգաբարձուների խորհրդի նոր կազմ, խորհրդի նախագահ է դարձել այն ժամանակ Ֆինանսների փոխնախարար, իսկ այժմ նախարար Վարդան Արամյանը: Վերջինիս կողմից հոգաբարձուների խորհրդի կազմում ընդգրկվել են նրա կողմից որոշված անձինք:

Կանոնադրությամբ կրճատվել են տնօրեն Գագիկ Վարդանյանի լիազորությունները, նա նաև դե յուրե կախման մեջ է հայտնվել հոգաբարձուների խորհրդից և խորհրդի նախագահից և գրեթե ոչինչ չի որոշել՝ կադրային, ընկերության կառավարման հարցերում:

Եվ ընկերությունը սկսել է կտրուկ անկում ապրել, իսկ իր կողմից ստեղծված կազմակերպության հոգաբարձուների խորհուրդը Գագիկ Վարդանյանին այս տարվա փետրվարի 27-ին ազատել է զբաղեցրած պաշտոնից:

Մեր հետ զրույցում Գ.Վարդանյանի ներկայացուցիչ, փաստաբան Հայկ Ալումյանը նշեց, որ գործի նյութերի և նախապատմության ուսումնասիրությունից հետո իր համար տարօրինակ ու մի փոքր անհասկանալի է թվացել, որ դեռևս 2009թ. հարկային տեսչության կողմից արձանագրված այդ մեկուկես մլրդ պարտքը մինչև հիմա պետությունն ընկերությունից չի գանձել:

Եթե անգամ իրենց բարձրաձայնումից հետո հիմա մեկուկես մլրդը գանձվի, ապա յոթ տարի առաջ այդ գումարն այլ գումար էր, հիմա՝ այլ, այսինքն՝ առկա է տարբերություն, ինչի հետևանքով բյուջեն վնաս կկրի, ուստի պետք է գտնել այն մեղավորին կամ մեղավորներին, ում պատճառով առաջացել է այդ տարբերությունը:

«Եթե այդ պարտքն արձանագրվել է, մենք ապրիորի պետք է ընդունենք, որ այդ պարտքը գոյություն է ունեցել, քանի դեռ այլ բան ապացուցված չի: «Կամուրջ»-ի կամ նրա իրավանախորդի կողմից բոլոր դատական ատյանների կողմից վիճարկվել է, և դատարանները հայցերը մերժել են, ըստ էության վերահաստատելով, որ այդ պարտքը գոյություն ունի: Ինձ համար տարօրինակ թվաց, թե այդ դեպքում մինչև այսօր 7-8 տարվա ընթացքում ինչո՞ւ պետությունը այդ մեկուկես մլրդ դրամի պարտքը չի գանձում կազմակերպությունից»,- ասաց փաստաբանը՝ արձանագրելով, որ հոգաբարձուների խորհրդի նախագահը նույն մարդն է, ով պետության անունից պետք է այդ կազմակերպությունից այդ գումարը պահանջի, այսինքն՝ ներկայիս Ֆինանսների նախարարը:

«Ուրիշ ժամանակ հինգ կամ երեք հազար դրամ ես պարտք մնում՝ արագաչափի պատճառով տուգանքի ձևով, կգան ամբողջ տանդ, հաշիվներիդ վրա արգելանք կդնեն, հարկադիր կատարողը մի քանի որոշում կկայացնի՝ էլ պարտապանին հետախուզում հայտարարելու, կատարողական վարույթ հարուցելու, գույքի վրա արգելանք դնելու, գույքը հետախուզելու, երեք հազար պարտք ես մնացել պետությանը, քեզ կգան ամեն տեղ կգտնեն, իսկ այստեղ մեկ և կես միլիարդ պարտք է»,- նկատեց Հայկ Ալումյանը:

Փաստաբանն առայժմ նախնական տպավորություն ունի, որ այստեղ կա շահերի բախում, պրն. Արամյանը մի կողմից հանդես է գալիս պահանջատիրոջ կողմից, իսկ մյուս կողմից՝ պարտապանի կողմից, և առայժմ յոթ տարի է հաղթում է պարտապանը:
«Եթե կա շահերի բախում պաշտոնատար անձի, այն էլ՝ այդ աստիճան բարձրաստիճան պաշտոնատար անձի, երկու տարբեր կարգավիճակների միջև, ապա նա, իմ կարծիքով, չպետք է զբաղեցներ այդ կազմակերպության հոգաբարձուների խորհրդի նախագահի պաշտոնը: Այն դեպքում եթե սա ապացուցվի, ավտոմատ կերպով կապացուցվի, որ Գագիկ Վարդանյանին աշխատանքից ազատելու որոշումը կայացվել է ոչ իրավասու անձանց կողմից»,- ասաց Հ.Ալումյանը:

Եվ որպեսզի միակողմանի, միայն իր ենթադրությունների վրա չհիմնվի փաստաբանը մի շարք հարցեր է ուղղել նախարարին: Մասնավորապես, 03.07.2010թ. Վարչական դատարանի վճիռը ուժի մեջ մտնելուց հետո մինչև օրս ինչո՞ւ ՀՀ ֆինանսների նախարարությունը միջոցներ չի ձեռնարկել 03.02.2009թ. ակտում նշված տուգանքի գումարը Միկրոձեռներեցության զարգացման բարեգործական հիմնադրամից («Կամուրջ» վարկային կազմակերպության իրավահաջորդ) գանձելու համար: Արդյոք կա՞ այդ հարկային ակտը վերացնող, անվավեր կամ ուժը կորցրած ճանաչող մեկ այլ վարչական ակտ:

Այդյոք փոխնախարարի, ապա նաև նախարարի պաշտոնը հիմնադրամի հոգաբարձուների խորհրդի նախագահի պաշտոնի հետ համատեղումը չի՞ նպաստել այդ պարտքի վերացմանը, մարմանը կամ անտեսմանը: Արդյոք չկա՞ շահերի բախում երկու կարգավիճակների միջև:

Նախարարությունից ստացվել է պատասխան, ըստ որի բարձրացված հարցերը մեծամասամբ հասցեագրված են ՀՀ քաղաքացի Վարդան Արամյանին, ուստի առաջարկել են հարցերն ուղարկել վերջինիս բնակության հասցեով: Բացի այդ պատասխանում նշվում է, որ դիմումն ու դրան կցված փաստաթղթերը թույլ չեն տալիս նույնականացնել և հասկանալ, թե «ինչ հանգամանքների հիմքով է ոմն Գագիկ Վարդանյան կապված պահանջվող տեղեկատվության հետ», որպեսզի ՀՀ ֆինանսների նախարարությունը իր հերթին գոնե կարողանա հիմնավորել պահանջվող փաստաթղթերի տրամադրումը (առկայության դեպքում) կամ մերժումը:

Հայկ Ալումյանը նշեց, որ նույն հարցերն ինքը պատրաստվում է ուղղել նաև վարչապետին, եթե հանկարծ վարչապետն էլ համարի, որ ինքն այդ իրավունքը չունի, այդ ժամանակ նույն գրությունը մամուլի միջոցով կհրապարակի՝ հասցեագրելով հանրապետության նախագահին և բոլոր նրանց, ովքեր պետք է այդ հարցով հետաքրքրություն դրսևորեն: Հետո էլ ասում են՝ բանակում փող չկա, ավտոճանապարհների համար փող չկա, այդ դեպքում այդ մեկուկես միլիարդը ինչո՞ւ չեք գանձում, նշեց Հայկ Ալումյանը:

Հարց է ծագում նաև՝ արդյոք շա՞տ կան այսպիսի կազմակերպություններ, որոնց պարտքերը չեն գանձվում, թե այն միակն է:

«Փաստինֆո»-ն դիմել է նաև ՀՀ ֆինանսների նախարարությանը և առաջիկայում պատրաստակամ է անդրադառնալ նաև նախարարության տեսակետին:

Աղբյուր` Փաստինֆո