Փաստ ինֆո

Ավազակային հարձակման, տուժող կնոջն ու նրա անչափահաս դստերն առևանգելու, կնոջը բռնաբարելու, ընդհանուր առմամբ ՀՀ քրեական օրենսգրքի հինգ հոդվածներով մեղադրվող ոստիկան Էդգար Վարագյանն իր ցուցմունքում հայտարարեց, որ իր դեմ հարուցված գործը կեղծ է, իսկ ինքն ու իր ընտանիքը՝ փաստորեն տուժողներ են:

Նա, մասնավորապես, հայտարարեց, որ գործով տուժող կինը դատական նիստերից հետո հարձակվում է իր ընտանիքի անդամների վրա  ու սպառնում: Ինչո՞ւ ոստիկանությունը միջոցներ չի ձեռնարկում, ասաց նա, հավելելով, որ եթե այդպիսիք չկիրառվեն, ապա ինքը պատասխան չի տալիս իր քայլերի համար:

Նույնաբովանդակ գրավոր դիմումով հանդես էր եկել նաև ամբաստանյալի մայրը՝  հայտնելով, որ «կեղծ գործով» տուժողը «ոչ կանացի բառերով» վիրավորում ու սպառնում  է իրենց՝ պահանջելով կես մլն դոլար, իրենց բնակարանը՝ իր բողոքը հետ վերցնելու դիմաց:  Տուժողն իր հերթին հակադարձեց՝  «ոչ, իրենք են սպառնում»:

Բուն ցուցմունքում ամբաստանյալը մի քանի անգամ ընդգծեց, որ մտերիմ է եղել տուժող կնոջ հետ, նա առաջարկել է իր հետ շփվել համացանցով, որպեսզի ամուսինը չխանդի:

Ամբաստանյալը պնդեց, որ իր աշխատանքի, Արթիկից մեքենայով տուֆ տեղափոխելու, ինչպես նաև իր միջոցով տուժողի տանը շինարարական աշխատանքներին մասնակցած իր ծանոթի աշխատանքի դիմաց գումարը տուժողը չի վճարել: Նախ,  ըստ ամբաստանյալի, տուժողը գումարի որոշ մասի դիմաց տվել է իր հեռուստացույցը, ապա խնդրել է այն չվաճառել, ինքը ողջ գումարը կվճարի ու հեռուստացույցը հետ կվերցնի: 

Ամբաստանյալի ցուցմունքի մնացյալ մասը պարզապես «օճառային օպերա» էր հիշեցնում՝ տուժողն իրեն խնդրել է իր համար մարտական զենք ճարել, ապա տեսնելով, որ Վարագյանը տեղի չի տալիս, հրաժարվել է այդ մտքից: Տուժողն իրեն փորձել է գայթակղել միասին ԱՄՆ մեկնելու  առաջարկով, ապա առաջարկել  է Նունուֆարին, ում տուժողն, ըստ ամբաստանյալի,  պարտք էր 350 հազար դոլար, հեռացնել իր ճանապարհից, այլ խոսքով ասած՝ տուժողն ամբաստանյալին փորձել է ներգրավել որպես մարդասպան: Նունուֆարն, ըստ Վարագյանի, տուժողի կողմից մի քանի անգամ մահափորձերի է ենթարկվել: 

Վարագյանը հայտարարեց, որ ինքը  բացատրական աշխատանքներ է  տարել տուժողի հետ, փորձել  նրան  հանցավոր ճանապարհից «դարձի բերել»: Ապա տուժողը երևի վախենալով, որ իր դեմ ամբաստանյալը բողոք կներկայացնի,  «փափկել է»,   հրավիրել  իրեն հյուրասիրության սեղանի մոտ, ինքը օգտվել է հյուրասիրությունից, արդյունքում ամբաստանյալը չի հիշում ինչպես է հայտնվել տուժողի բազմոցին, ապա իր վարձակալած տանը: Գլխապտույտն ու սրտխառնոցը չեն դադարել նաև հաջորդ օրը աշխատավայրում, այսինքն՝ ոստիկանությունում, որը ամբաստանյալը մերթ ընդ մերթ նախարարություն էր անվանում: Ամբաստանյալը հայտարարեց, որ չի ցանկանում պատասխան տալ գործողությունների համար, որոնք ինքը չի կատարել:

Ըստ ամբաստանյալի, իր տանը տեղի ունեցած խուզարկությունը տեղի է ունեցել օրենքի խախտումներով, անգամ կիսաշրջված դիրքից ինքը տեսել է, որ ոչ մի ընթերակա չի մասնակցել խուզարկությանը,  «չգիտեմ՝  որտեղից ինչ են հայտնաբերում»:  Ամբաստանյալը հայտարարեց, որ ոչ սերմնահեղուկի, ոչ թքի «անալիզ չեն վերցրել», արյունը, հակառակը, երկու անգամ են վերցրել, իրեն չեն զննել՝ պնդելու համար, որ իր մարմնի որոշ ինտիմ հատվածներ սափրված են եղել, ինքն իր պարագայում անընդունելի է համարում սափրվելը, ինքը համասեռամոլ չէ, ոչ էլ վիրահատության ենթակա անձ:

Ամբաստանյալը սկսեց խոսել ոստիկանների կողմից իր նկատմամբ գործադրված բռնությունների ու խոշտանգումների մասին: Իրեն երեք օր առանց հացի, ջրի են պահել, զրկված է եղել անգամ  զուգարան գնալու հնարավորությունից: Ամբաստանյալը հայտարարեց, որ ինքը «Մարդու իրավունքների պաշտպանին էր պահանջում», սակայն   Մարդու իրավունքների պաշտպանի փոխարեն իրավապահները հանդիպում   են կազմակերպել հանրային պաշտպանի հետ:

Ըստ Վարագյանի, իր վրա նաև հոգեբանական ճնշում է եղել, իրավապահները սպառնում էին իր հորը նույնպես բերել, «գլխին սարքել»՝ գրպանը թմրանյութ գցելու միջոցով: 

Բռնությունների մասին  խոսելու ընթացքում ամբաստանյալի մոտ խորը խռովքի ու հուզմունքի պահեր նկատվեցին, դատարանը ստիպված եղավ ընդմիջել դատական նիստը:

Ապա ավելի ուշ, հաշվի առնելով, որ աշխատանքային օրվա ավարտին քիչ ժամանակ էր մնում, դատարանը հետաձգեց դատական նիստը՝ հաջորդ դատական նիստում Է.Վարագյանը կշարունակի իր ցուցմունքները: