Փաստ ինֆո

Չկա մարդ, որ գրավիչ և ցանկալի չլինի ինչ-որ մեկի համար, բայց երբ դու շատ ջանք ես գործադրում ինչ-որ մեկին դուր գալու համար, ուրեմն դու քեզ այդքան էլ լավը չես համարում: Եվ դիմացինը դա նկատում է: «Փաստինֆո»-ի «Ներաշխարհ» հաղորդաշարի ընթացքում ասել է հոգեբան Մանե Հակոբյանը:

Նրա փոխանցմամբ` եթե զուգընկերը չափահաս մարդուն բնորոշ հատկություններ չունի ապա նա իրեն պահելու է երեխայի նման և զուգընկերոջ մեջ փնտրելու է ծնողի: Պահանջելու է նրանից այն, ինչ պահանջելու է ծնողից: Եթե ոչ հասուն մարդը գտնում է այն մեկին, ով պատրաստ է այդ դերը վերցնել իր վրա, նրանք զույգ են դառնում: Սակայն դա կարող է հանգեցնել սեռական ոլորտի որոշակի խնդիրների, որովհետև երբ մարդը գլխով հասուն չէ, այդ սեքսուալ ոլորտում կարողությունների ու զգացողությունների մակարդակում խնդիրներ լինում են: Հոգեսեռական հասունությունն ու հոգեկան հասունությունը իրար հետ կապված են:

«Հասուն մարդու վարքը ենթադրում է քո սահմանները, ուրիշի սահմանների հստակեցումը, քո ինքնավարությունը, ուրիշի նկատմամբ հարգանքը, ոչ ծնողի նման վերաբերմունք այլ կողակցին ընդունումը՝ որպես չափահաս մարդու»,-հստակեցնում է հոգեբանը:

Համացանցով ծանոթությունների և ծանոթությունները համացանցի տիրույթից դուրս չգալու պատճառներից խոսելով, հոգեբանը մանրամասնում է, որ դա հնարավոր է կախված է իր վախերի հետ: «Երբ մարդը ցանկանում է մնալ օնլայն հարթակում հնարավոր է՝ բավականաչափ հասուն չէ կամ հնարավոր է ինքն ունի այնպիսի անձի տիպ, որ շատ մոտիկ հարաբերությունները թե՛ հոգեկան, թե՛ ֆիզիկական մակարդակում անհնար են ու վախենալու: Այս պարագայում մարդը դատապարտվում է մենակության: Եվ եթե օնլայն շփումները չլինեին մարդը կապրեր գրքերի, ֆիլմերի աշխարհում, որովհետև օնլայնը ներկայության իլուզիա է: Եթե մարդը հասուն չէ, արժի, որ մասնագետն աշխատի իր հետ»:

Տարածված տեսակետներ կան, որ հստակ նշում են մի իրադարձության պատճառահետևանքային կապը մարդու հոգեկան աշխարհի վրա, ըստ հոգեբանի՝ հնարավոր չէ հայրուր տոկոսով ասել, որ եթե այսպես է եղել, հետագայում մարդը այսպիսին կդառնա: Բոլորին մեկ արկղում խցկելը, նույն կերպ դատելը բոլոր դեպքերում նշանակում է մերժել ներաշխարհը: «Միշտ պետք է գալ վերջից, եթե մարդն իրեն այսպես է պահում, ուրեմն հնարավոր է պատճառը փնտրենք անցյալում կատարված իրադարձությունների մեջ, բայց դա էլ ճիշտ չէ, որովհետև կա այդ երրորդը՝ ներաշխարհը, որի մեջ բեկվում են այդ սոցիալական բոլոր ազդեցությունները: Դրանք տարբեր կերպ են բեկվում, տարբեր կերպ են արտացոլվում և տարբեր կերպ են բյուրեղացվում»,-ավելացնում է Մանե Հակոբյանը

Հոգեբանական տերմինաբանությունը այսօր իր ուրույն տեղն ունի մեր հասարակությունում՝ «Նա աբյուզ էր, ես բաժանվեցի» , «Շատ տոքսիկ է ,ինձ մանիպուլացնում է»: Մանեն նշում է, որ հոգեբանական ժարգոնը մտել է մեր կյանք և օգնում է չմտածել, այլ պիտակավորել և անցնել առաջ : Շատ հաճախ մարդն ուղղակի ուզում է այդ ցավից ազատվի հարաբերությունների մեջ, պիտակավորի, արժեզրկի: Մարդը չի վերլուծում հարաբերությունները, այլ մարդուն որոկավորում է՝ լավ կամ վատ:

Մանրամասները` տեսանյութում:

Աղբյուր` Փաստինֆո