Փաստ ինֆո

Հրդեհն իմ մեղքով է, իմ սխալմունքով է եղել այդ ամենը, բայց հարցն այն է, որ այդքան գոռալուց հետո էդ երեխեքը դուրս չեն եկել, եթե իմանայի, որ դուրս չեն գալու լուսամուտից, ես հաստատ դուրս չէի գա։ Ես կրակը հանգցնելու ժամանակ ձայներ եմ լսել, մտածել եմ, որ իրենք արդեն դուրս են գալիս լուսամուտից։ Իմ մտքով անցել է միայն այն, որ ինչու դռնից դուրս չեն եկել, ուրեմն՝ լուսամուտից են դուրս եկել, որովհետև դրսից եմ ես ձայներ լսել, ներսում չեմ լսել։ Այս մասին Ազատ գյուղի զինվորական կացարանում 15 զինծառայողի կյանք խլած հրդեհի գործով դատական նիստում հայտարարել է մեղադրյալ Եղիշե Հակոբյանը։

«Փաստինֆո»-ի հաղորդմամբ՝ Գեղարքունիքի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանում՝ դատավոր Վարդան Հարությունյանի նախագահությամբ, այսօր կայացել է Ազատ գյուղի զորամասի զինվորական կացարանում 15 զինծառայողի կյանք խլած հրդեհի գործով դատական նիստը։ Այսօրվա նիստում ավարտվեց տուժող Լևոն Խառատյանի հարցաքննությունը։ Վերջինս, ըստ գործի տվյալների, եղել է այն զինծառայողը, որը փորձել է բաճկոնով հանգցնել հրդեհը։ Նրա ցուցմունքներում եղել են մի շարք հակասություններ, վերջինս նաև շատ հարցերի չի պատասխանել՝ չհիշելու պատճառով։ Լևոն Խառատյանի համար ևս հասկանաի չէ, թե ինչու 15 զինծառայողները չեն կարողացել դուրս գալ։ Խառատյանը նաև խոսել է այն մասին, որ Եղիշե Հակոբյանը թմրանյութերի հետ սեր է ունեցել։ Հաջորդիվ՝ դատարանում հարցաքննվեց մեղադրյալ Եղիշե Հակոբյանը, որը զորամասում կապիտան էր և, ըստ գործի նյութերի, ավտոբենզինով միացրել է վառարանը, ինչից հետո էլ բռնկվել է հրդեհը։

«Երբ փորձում էի վառարանը միացնել, Լևոնը ներս է մտել։ Այն ժամանակ, երբ արդեն պետք է վառվեր, Լևոնը ներսն է եղել, երբ միանգամից բոցը դեմքիս է տվել, ձեռքիցս շիշն ընկել է, հենց այդ պահին նա կողքիս է եղել, դրա համար էլ՝ այդքան այրվածքներ է ստացել։ Շիշը, որ շպրտել եմ դռան կողմը, կրակը դեպի վեր է բարձրացել՝ դեպի առաստաղ, դուռն է բռնկվել։ Այդ ընթացքում Լևոնը մի անգամ դուրս է եկել՝ միջանցքից բուշլատ վերցնելու համար, որ հանգցնի, հետո դուրս գալուց երկրորդ անգամ է անցել դռան մոտով, դրա համար էլ ինձնից շատ է այրվածքներ ստացել»,- ցուցմունքում պատմեց Եղիշե Հակոբյանը։

Նրա փոխանցմամբ՝ երբ դուրս է եկել տանից, միանգամից մոտեցել է, զինծառայողներից մեկը երկաթե ինչ-որ բան է բերել, ճաղավանդակը ծռել են՝ Գարուշին են հանել, հետո՝ Ժիրայրն է դուրս եկել։ Երրորդը մոտեցավ, գլխի հատվածում ծուխ կար, ցանկացել է քաշել հանել լուսամուտից, սակայն հագուստը պատռվել է, զինծառայողը՝ ընկել։

«Իներցիայով ձեռքերս կպել էր երկաթին, հետո երբ պոկվեց, ես էլ ընկա, դրանից հետո չկարողացա հանել դուրս։ Եթե ծուխ լիներ ներսում, իր գլխի վրայի ծուխը չէի տեսնի»,- ասաց Հակոբյանը։

Ներկայացնելով դեպքի օրն իր և անձնակազմի անցուդարձը՝ Հակոբյանը նշեց, որ առավոտյան գնացել է Ազատ գյուղ, խնդիրն այնպես է եղել, որ վաշտը պետք է երկու մասի բաժանվի, մի մասը պետք է ականները դասավորի մեքենայի մեջ, մյուս մասը՝ Սոթքում տեղավորեն պահեստում։ Ներս մտել է, երբ արդեն մութն ընկել էր, ներսում եղել են Ժիրայրը, Հայկը և մի քանի հոգի, սուրճ էին խմում․ «Ժիրայրին ոստիկանությունից էին բերել։ Նրա ծնողն էր գնացել ոստիկանությունից բերել։ Ես, որ եկել եմ, իրենք նստած էին»։ Ծնողների հեռանալուց հետո յուրաքանչյուրն իր կենցաղային խնդիրներով է զբաղվել՝ լվացվել և այլն, սակայն դասակի հրամանատարի և անձնակազմից 1-2 հոգու հետ վերակարգի ընտրության ժամանակ խոսակցություն է եղել, սակայն, ըստ Հակոբյանի, լուրջ կոնֆլիկտ չի եղել։ Անձնակազմն ընթրել է առանձին տնակում, որին Հակոբյանը չի մասնակցել, Լևոն Խառատյանին էլ չի նկատել, այդ ընթացքում ինքը նստած է եղել, դուրս է եկել, երբ զանգ է ստացել։ Հակոբյանը դժվարացավ հիշել, թե կոնկրետ երբ է եղել քուն հրամանը, սակայն նշեց, որ հրամանի ժամանակ ամբողջ անձնակազմը ներսում է եղել, իսկ ինքը՝ միջանցքում, ընթացքում դուրս է եկել՝ անձնական հեռախոսազանգերի պատասխանելու, ծխելու, ճաշարան մտնելու համար։ Այդ ժամանակ օրապահ եղել է Խառատյանը, թե ում է փոխարինել՝ ինքը չի իմանում։ Եղիշե Հակոբյանը չկարողացավ կոնկրետ նշել, թե ժամը քանիսին է թեժացրել վառարանը, միայն հայտնեց, որ ժամանակահատվածը եղել է ժամը 12-ի սահմաններում։

Այդ ժամանակ միջանցքում ինքը միայնակ է եղել, թե՛ Վաղինակը, թե՛ Արսենը դուրս էին եկել, Հակոբյանը նշեց, որ տեղեկություն չունի, թե ինչու են դուրս եկել, նրանց դուրս գալը ևս չի տեսել։ Վաղինակն էլ, Արսենն էլ խնդիրներ են ունեցել Ռազմական ոստիկանության հետ, ըստ Հակոբյանի՝ մեքենայի հետ է կապված եղել խնդիրը։

Դատախազ Արշակ Մարտիրոսյանի հարցին՝ ինչ հանգամանքներում է իմացել, որ նրանք դուրս են եկել, Հակոբյանը պատասխանեց․ «Երբ գնացի բենզինի տարան վերցնելու, այդ ժամանակ կամազների հետևից թխկոց եմ լսել։ Պտտվեցի, ասացի՝ ով կա այդտեղ, ասաց՝ մենք ենք, Վաղինակի ձայնն էր, ասացի՝ ինչու եք այդտեղ, եկեք ներս։ Ասաց՝ հեսա կգանք»։ Ճշգրտող հարցին՝ հնարավոր է, որ թմրանյութեր օգտագործեին, Հակոբյանը նշեց՝ չի նկատել։

«Իրենք որպես վարորդներ անընդհատ մեքենաների մոտ խնդիր են կատարել։ Գուցե՝ վաշտի հրամանատարը կամ ծառայության պետը խնդիր տված լինեն, որ կատարում են։ Իրենք հետևում են եղել, չեմ հարցրել ինչ էին անում, որ գային՝ կհարցնեի»։

Ինքը Լևոնին խնդրել է փայտ բերել, որն այրել հնարավոր չէր, քանի որ թաց էր, խնդրել է «սալյարկա» բերել։ Հակոբյանը մեկ դեպք հիշեց՝ հրդեհից 2-3 օր առաջ, երբ ՌՈ ծառայողներ են եկել, վառարանից կրկին հրդեհ բռնկվել էր, երբ դասակի հրամանատարը ջղայնացած է եղել, օղու շիշը վերցրել խփել է, սակայն այդ ժամանակ բոլորն արթուն են եղել, ոտքով տպտպացնելով մարվել է հրդեհը։ Այդ մասին, սակայն, վերադասներին չի զեկուցվել, սակայն սպաներ եղել են, այդ թվում՝ ՌՈ-ից․ «Զորամասի սպաներից հարցրել են, թե ինչ է եղել, ասել եմ՝ ՌՈ-ից էին եկել։ Այդքան բան։ Չեմ ցանկացել մանրամասնել»։ Վաշտի հրամանատարն ասել էր, որ ձմեռն անցկացնելուց հետո գարնանը պետք է տեղափոխվեն այլ գյուղ՝ ավելի հարմար տուն։ Թե որն է եղել դասակի հրամանատարի բարկության, ՌՈ ուժեղացված ծառայության պատճառը՝ Հակոբյանը նշեց, որ հայտնաբերվել էր օղու շիշ, բջջային հեռախոսներ, այլ բաներ, այդ պատճառով էր եղել լարվածությունը։
Հարցին՝ ինչու հնարավոր չէր անձնակազմը հանել, Հակոբյանը պատասխանեց, որ չգիտի․«Ես հիշում եմ, որ Լևոնն ավելի բարձր էր գոռում»։ Դատախազի դիտարկմանը, որ նրանք գոռում են, այսինքն՝ մտքով անցնում է անձնակազմին տագնապ տալը, գիտակցում են անհրաժեշտությունը, միաժամաակ, սկզբնական և այդ րոպեներին սենյակի ելք ու մուտքի առումով խնդիր չի եղել, ըստ այդմ, մտքով չի՞ անցել, որ քանի դեռ հրդեհ չկա, ձայն են տալիս՝ չեն արձագանքում, դուռը բացեն, քաշեն ներս, Հակոբյանն արձագանքեց՝ նշելով, որ ինքը մտածել է, որ ննջասենյակից դուրս կգան, կօգնեն, որովհետև իրենց ձեռքի տակ միայն «բուշլատն» է եղել։

Հիշեցնենք, որ ողբերգական դեպքը տեղի է ունեցել հունվարի 19-ին՝ ժամը 01.30-ի սահմաններում, որի հետևանքով զոհվել է 15 զինծառայող, երեքը՝ տեղափոխվել Այրվածքաբանության ազգային կենտրոն, նրանցից երկուսը, այդ թվում, կապիտանը՝ տևական ժամանակ վերակենդանացման բաժանմունքում են գտնվել։ Դեպքի առթիվ նախաձեռնվել է քրեական վարույթ՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 532-րդ հոդվածի 4-րդ մասով, այն է՝ շրջապատի համար վտանգ ներկայացնող նյութերի հետ վարվելու կանոնների խախտում, որն անզգուշությամբ առաջացրել է երկու և ավելի անձի մահ։ Քրեական վարույթի շրջանակներում որոշումներ են կայացվել տուժող ճանաչելու մասին։

Դեպքի առթիվ նախաձեռնվել է նաև մեկ այլ առանձին վարույթ՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 550-րդ հոդվածի 3-րդ մասով՝ զինվորական պաշտոնեական անփութության հատկանիշներով, որն անզգուշությամբ առաջացրել է մարդու մահ։ Նշված քրեական վարույթը միացվել է մայր գործին, համատեղ քննություն է իրականացվում։ Քրեական գործով այս պահին արդեն կա 4 մեղադրյալ, որից երկուսը կալանքի տակ են։ 4-րդ մեղադրյալը կապիտանն է, որն, ըստ Ն. Փաշինյանի կողմից կառավարության նիստում շրջանառության մեջ դրված վարկածի, փորձել է ավտոբենզինով վառել վառարանը։ Կապիտանը, ինչպես հայտնի է եւս այրվածքներ էր ստացել ու տևական ժամանակ գտնվում էր հիվանդանոցում, իսկ տուժող կողմը սկսել էր սեփական հետաքննությունն իրականացնել՝ չվստահելով պաշտոնական վարկածին։ Քրեական գործով ընդհանուր առմամբ հինգ մեղադրյալ կա։ Գործն այժմ գտնվում է Գեղարքունիքի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանի դատավոր Վարդան Հարությունյանի վարույթում։ Գործով այդպես էլ չի պարզվել, թե ինչու զինվորները չեն կարողացել դուրս գալ բռնկված կացարանից։

Հեղինակ՝ Իզաբել Սահակյան

Աղբյուր` Փաստինֆո