Փաստ ինֆո

Ազգովի կանգնած ենք լուրջ սպառնալիքների առաջ։ Ցանկացած գիտակից մարդ, կարծում եմ, դա հասկանում է։ Խնդիրը գոյաբանական է, ու այս իրավիճակում մեզ սպառնացող վտանգը չեզոքացնելու միակ ճանապարհը միաբանվելն է։ Թե ով ինչ հայացքներ, նախասիրություններ ունի, էական չի արդեն․ թշնամու համար տարբերություն չկա, թե որ խմբակին, կուսակցությանն ես հարում։ Ըստ այդմ՝ ամեն ինչ պետք է դնել մի կողմ ու անհապաղ միավորվել։ «Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում նման կոչով է հանդես գալիս  Արցախի Շոշկավանքի ու շրջակա գյուղերի հոգևոր հովիվ Տեր Ներսես քահանա Ասրյանը։

«Եթե անգամ որևէ եզր չենք գտնում միաբանվելու՝ դժգոհ ենք, տարբեր նախասիրություններ ունենք և այլն, նվազագույն բանը, որ պետք է բոլորիս միավորի, ինքնապահպանության բնազդն է, որ անգամ կենդանիներն ունեն, իսկ մեզ, կարծես, լքել է․․․ Միաբանվելու համար պետք է սկսենք լսել իրար, ներողամիտ լինել։ Պիտի հասկանանք, որ այն իրավիճակում չենք, որ կարող ենք տարբեր պատճառաբանություններով արդարացնել մեր պառակտվածությունը։ Ուղղակի, անհրաժեշտ է փոխըմբռնում ու հանդուրժողականություն ցուցաբերել, երկրորդ պլան մղել անձնական խնդիրները, կուսակցական, խմբակային շահերն ու միավորվել արժեքների շուրջ, իսկ հոգևոր գերագույն արժեքը սերն է՝ սերն Աստծո ու միմյանց նկատմամբ»,-ասում է Տեր հայրը։

Համընդհանուր միաբանության  հավանականությունը որքան էլ ցանկալի, այնուամենայնիվ, փոքր է, բայց որ հասարակության կորիզը կարող է իր շուրջ համախմբել ժողովրդին, ոչ միայն հնարավոր, այլև խիստ անհրաժեշտ է համարում հոգևոր հովիվը։

«Պետք է միաբանվենք Աստծո և իրար հետ, այլ ճանապարհ չունենք։ Մեր հազարամյակների փորձը ցույց է տալիս, որ միակ ելքը սա է։ Քանի որ գոյաբանական խնդրի առաջ ենք կանգնած, յուրաքանչյուրը պետք է հասկանա, որ նախկինի պես ապրել հնարավոր չէ այլևս։ Պետք է ուժ գտնել, հաղթահարել միմյանց նկատմամբ ունեցած նախանձը, հիշաչարությունն ու մնացյալ բացասական երևույթները, հնարավորինս ազատվել մեր ներսի բացասականից ու նոր իրականություն սկսել ձևավորել։ Նախանձը, եսասիրությունը, ագահությունը և  մյուս արատները հոգևոր լեզվով կոչվում են մեղքեր, իսկ մեղքերից ազատվելու ճանապարհը ապաշխարհությունն է։ Դա էլ նշանակում է ընդունել սխալդ, զղջալ, հնարավորության դեպքում փոխհատուցել ուրիշին պատճառած վնասն ու առաջ շարժվել Աստծո օրհնությամբ ու օգնությամբ»,-մանրամասնում է Տեր հայրը։

Մեր պառակտվածության, արժեքային ճգնաժամի պատճառները մեկ օրում չեն ձևավորվել․ տարբեր գործոններ են ազդել ու շարունակում են ազդել քաղաքացու կերտման վրա․ խնդիրն այն է, թե որքանով ենք մենք պատասխանատվությամբ վերաբերում այդ կարևոր՝ մարդակերտման գործընթացին։ Հոգևոր հովիվը նկատում է՝ դպրոցից ու հեռուստատեսությունից սկսած, իշխանություններով ավարտած, ամեն ինչ ներգործում է անհատի ձևավորման վրա։ Նյութականի վրա կենտրոնանալու, հոգևոր արժեքներն անտեսելու հասարակության միտումը ցցուն կերպով արտահայտվում է քարոզարշավի ժամանակ, երբ բոլորը կենտրոնանում են սոցիալականի վրա ու ստվերում են մնում հոգևոր, բարոյական արժեքները։

«30 տարի բառացիորեն ռմբակոծել են մեզ բացասական երևույթներով ու առաջին հերթին՝ հենց մեր ձեռքով։ Այսպիսի արտահայտություն կա՝ ազատ տարածության որս․  հետխորհրդային շրջանում մեր երկիրն այդպես ենք դիտարկել ու ով ինչ ու ինչպես կարողացել՝ տարել է իր անձնական, խմբակային շահի համար՝ արհամարհելով, անտեսելով այն, որ դա համընդհանուր աղետի է հանգեցնելու մի օր և ներկա վիճակը հենց դրա հետևանքն է։ Մենք սղոցել ենք այն ճյուղը, որի վրա նստած ենք․․․ Բոլորս ենք մեղավոր դրանում»,-ասում է Տեր Ներսեսն ու հավելում, որ եթե անընդհատ գովազդվում է բացասականը, և երեխան տեսնում է, որ այդ բացասական որակներն ունենալու դեպքում կարող է «լավ» ապրել, ունենում ենք այն, ինչ ունենք հիմա։

Փոփոխությունը, նոր իրականության կառուցումը պետք է յուրաքանչյուրը սկսի իրենից։ Դիմացինին քննադատելուց առաջ մտածի՝ ինքն արդյո՞ք անթերի է։ Թերևս, դրանից են բխում մեր բազմաթիվ խնդիրներ։ Մարդիկ, որոնք առաջնորդի բացակայությամբ են պայմանավորում հասարակության պառակտվածությունը, նախ և առաջ, իրենց ներսը նայելու, իրենք իրենց հետ ազնիվ լինելու կարիք ունեն։ Տեր հայրը նկատում է՝ ոչ ոք անթերի չէ, այստեղ այլ խնդիր կա՝ թե որքանով ենք մենք կարողանում վեր կանգնել, ազատվել սեփական արատներից ու ներողամիտ լինել։

«Չպետք է սպասել, որ ինչ-որ մեկը գալու ու փրկելու է մեզ։ Այդ ինչ-որ մեկը Քրիստոսն է, որ եկել ու հավիտենական կյանքի հույս է տվել, իսկ երկրային կյանքում մեզ բանականություն, հոգևոր արժեքներ են տրված ի ծնե, որոնք պետք է օգնեն ձևավորել պահանջարկ և առաջ բերել առաջնորդ, որի ձայնը չի խլացվի համընդհանուր աղմուկի մեջ։ Հնարավոր է առաջնորդ լինի, որ իր հետևից տանի ազգին, հնարավոր է՝ հասարակությունը ծնի, ի հայտ բերի նրան։ Մեր մեզջհազարավոր առաջնորդներ կան, ուղղակի նրանց ձայնը խեղդվում է համատարած բացասական տրամադրվածության ֆոնին։ Հրեական ասացվածք կա, որ աստիճանները վերևից են ավլում․․․

Իհարկե, խնդիրը հիմնովին ու հեշտ կլուծվի վերևից, բայց եթե դա չի ստացվում, ապա ներքևից պետք է սկսել այդ գործընթացը, որպեսզի այդտեղից վերև չբարձրանա կեղտը․․․Երբ ձևավորվի առանցք, որը լույս կվառի ու ճանապարհ ցույց կտա, կստացվի նաև միավորվել»,-շեշտում է Տեր Ներսեսը։

Տեր հայրը կրկին սթափության կոչ է անում՝ եթե մեզ միավորող այլ բան չլինի էլ, առնվազն ինքներս մեզ, մեր տեսակը պահպանելու համար պետք է միաբանվենք։

Աղբյուր` Փաստինֆո