Փաստ ինֆո

Ինձ հետաքրքիր է թե պաշտոնական, թե բարոյական, թե քաղաքական, թե արժեքային, թե ներկայացուցչական, թե մարդկային առումով իրենցից ի՞նչ են ներկայացնում ՀՀ պաշտոնական դեմքերը, որոնք չեն ներկայանում պատարագի և ի պաշտոնե իրենց քաղաքացիների հետ համահավասար հարգում պետական մակարդակով նշվող տոնը: Ֆեյսբուքյան գրառմամբ նման դիտարկում է արել քաղաքագետ Վլադիմիր Մարտիրոսյանը։ «Հայ Առաքելական եկեղեցու Սուրբ ծննդյան պատարագի մատուցումը ի դեմս Ամենայն Հայոց կաթողիկոսի, պետության հոգևոր և աշխարհիկ կյանքի համաձուլման սիմվոլ է, քաղաքացու և հավատավորի արժեքային միասնության հավաստում:

Պետության ղեկավարի կամ պետական բարձրաստիճան պաշտոնյաների բարոյական պարտականությունն է այս օրը ոչ թե իրենց անձնական, այլ պաշտոնական ներկայությամբ լինել հարյուր

հազարավոր հավատավորների կողքին: Կրկնում եմ, սա պարտականություն է, ոչ թե անձնական ընտրության կամ քմահաճույքի հարց:

Այս համատեքստում ինձ հետաքրքիր է թե պաշտոնական, թե բարոյական, թե քաղաքական, թե արժեքային, թե ներկայացուցչական, թե մարդկային առումով իրենցից ի՞նչ են ներկայացնում ՀՀ պաշտոնական դեմքերը, որոնք չեն ներկայանում պատարագի և ի պաշտոնե իրենց քաղաքացիների հետ համահավասար հարգում պետական մակարդակով նշվող տոնը: Թե ի՞նչ են ներկայացնում նշեք ինքներդ:

Հայ առաքելական եկեղեցին հայ ժողովրդի ողջ պատմության հիշողության կրողն ու պահպանողը լինելուց բացի նաև հայկական պետությունների ինստիտուցիոնալ հիշողության կրողն է: Այս իշխանություններին այդ ինստիտուցիոնալ հիշողությունը պահելու և արձանագրելու է որպես քինախինդ փոքրհոգության մի փոշու մանր հատիկ, որն ավելի արժանի է մոռացության քան լավ կամ վատ հիշատակման»,-գրել է նա:

Աղբյուր` Փաստինֆո