Փաստ ինֆո

«Ժամանակ»-ը գրում է, որ փոխոստիկանապետ Վարդան Եղիազարյանը երեկ Ազ­գային ժողովում հայտարարել է, որ խորհրդարանական կա­ռավարման լիարժեք մոդելի անցման պարագայում իրենք ենթադրում են ոստիկանու­թյան ենթակայություն վարչապետին: Այլ կերպ ասած՝ ոստի­կանությունը, որն այսօր կա­ռավարությանն առընթեր կա­ռույց է, 2018-ի ապրիլից հետո կլինի ոչ թե նախարարություն, այսինքն՝ կառավարության օղակ, այլ՝ վարչապետին են­թակա մարմին: Եղիազարյանն ասել է, թե դա իրենց տեսլա­կանն է, սակայն որոշողն, իհարկե, ԱԺ մեծամասնու­թյունն է:

«Ի՞նչ է նշանակում ոստիկա­նության ուղիղ ենթակայու­թյուն վարչապետին, երբ կառույցը չունի նախարարական կարգավիճակ: Դա նշանակում է, որ ոստիկանապետի նշա­նակման հարցը կարող է գտնվել վարչապետի որոշում­ների տիրույթում և դուրս լինել խորհրդարանի հաստատու­մից: Նախարարության կարգավիճակի դեպքում ոստիկա­նապետի նշանակումը, բնա­կանաբար, լինելու էր խորհր­դարանի իրավասության տի­րույթում: Իհարկե, ամեն ինչ կախված է օրենսդրական կարգավորումներից, և բոլո­րովին բացառելի չէ, որ կառույ­ցը ենթակա լինի վարչապե­տին, բայց դրա ղեկավարի նշանակման հարցում խորհր­դարանին վերապահվի, այս­պես ասած, հաստատման գործառույթ:

Այլ կերպ ասած՝ ներկայումս, իհարկե, գործ ունենք մտադ­րության հետ, որն արդեն իսկ պաշտոնապես բարձրաձայնվում է՝ նվազագույնը հարց առաջ բերելով, թե արդյո՞ք ոս­տիկանության հայեցակարգային այդ պատկերացումը համաձայնեցված է Սերժ Սարգսյանի հետ: Կարո՞ղ է ոս­տիկանությունն իր պատկե­րացումները բարձրաձայնել առանց այդ հավանության՝ հաշվի առնելով, որ խոսքը վե­րաբերում է իսկապես բավա­կանին լուրջ գործոնի: Վարչա­պետի ենթակայությամբ ոստիկանությունը նշանակում է վարչապետի ներքաղաքական կշռի ավելացում, իհարկե, առաջին հերթին գործադիր մյուս օղակների նկատմամբ, նաև ներքին կյանքում գործո­ղությունների օպերատիվու­թյան տեսանկյունից: Ո՞ր վար­չապետի համար է դա արվում, ոստիկանությանը նախատես­վում գրեթե անձնական գոր­ծիքի կարգավիճակ:

Անկասկած է այդ կառույցի դերը ներիշխանական, ներքա­ղաքական կյանքում, իհարկե՝ դե ֆակտո դերը, որովհետև դե յուրե դրա դերը պետք է լինի լի­ովին այլ: Սակայն հայաստանյան իրողությունները հաշվի առնելով, աներկբա է, որ ոստիկանությունն առանցքային քա­ղաքական լծակ է իշխանու­թյան ձեռքին, հետևաբար, եթե կա ներիշխանական պայքար այդ իշխանության համար, ապա պայքար է լինելու նաև ոստիկանության համար»,-գրում է թերթը։

Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Ժամանակ»-ի՝ 04.11.17թ. համարում:

Աղբյուր` Փաստինֆո