Փաստ ինֆո

Այսօր թեև շատ ծանրաբեռնված էի դատական նիստերով և քննչական գործողություններով, սակայն հասցրեցի մի քանի տեսանյութ դիտել, որից պարզ դարձավ, որ ոստիկանությունը դեպի Կիրանց գյուղ սահմանափակել է տրանսպորտային միջոցների և հետիոտնի շարժը։ Որպես հիմնավորում ոստիկանությունը հղում էր կատարում Ոստիկանության մասին օրենքի 22-րդ հոդվածի 6-րդ կետին։ Արդյո՞ք իրավունք ունի ոստիկանությունը այդ հիմքով սահմանափակելու տրանսպորտային միջոցների և հետիոտնի շարժը։ Այս մասին ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է փաստաբան Արսեն Բաբայանը։

«Նախ անդրադառնանք 22-րդ հոդվածին։ Այն ոստիկանության համար սահմանում է լիազորություն միայն այն դեպքերում, երբ անհրաժեշտություն է առաջացել պահպանելու հասարակակն կարգը։ Մնացած դեպքերում 22-րդ հոդվածը չի կարող կիրառվել (չի գործում)։

Ուստի անհրաժեշտ է հասկանալ, թե ինչ է նշանակում Հասարակական կարգ և, հետևաբար, որը կլինի դրա պահպանումը։

Հասարակական կարգի սահմանումը օրենսդրության մեջ բացակայում է։ Դրա սահմանումը (մեկնաբանությունը) հնարավոր է գտնել միայն

Վճռաբեկ դատարանի երկու որոշումներում (03.03.2012թ․ և 24.10.2006թ․)

Նշված որոշումներում հասարակական կարգի սահմանումը տրված է լայն և նեղ իմաստներով։

Այսպես,

1) Լայն իմաստով հասարակական կարգը հասարակության մեջ առկա սոցիալական կապերի և հարաբերությունների համակցություն է, որը ձևավորվում է սոցիալական, իրավական և բարոյական նորմերի գործողության արդյունքում և յուրաքանչյուր հանցագործություն զանցանք կամ այլ իրավախախտում այս կամ այն չափով հանգեցնում է դրա խախտմանը։

2) Նեղ իմաստով հասարակական կարգն ընկալվում է որպես հասարակական նշանակության վայրերում տրանսպորտային միջոցների կայանատեղիներում, օդանավակայաններում, շուկաներում, պուրակներում, այգիներում, կինոթատրոններում, ցուցասրահներում, մարզադաշտերում, փողոցներում, հիմնարկ ձեռնարկություններում, ուսումնական հաստատություններում, հասարակական տրանսպորտում, հասարակական սննդի սպասարկման վայրում, ինչպես նաև հասարակական նշանակության այլ վայրերում այնպիսի իրադրության առկայություն, որի պայմաններում ապահովված է քաղաքացիների արժանավայել վարքագիծը, կազմակերպությունների հիմնարկների և հասարակական նշանակության այլ օբյեկտների բնականոն աշխատանքը, ինչպես նաև այդ վայրերում գտնվող անձի կամ անձանց ֆիզիկական և հոգեկան անձեռնմխելիությունը։

Վերոգրյալ սահմանումներից ակնհայտ է դառնում, որ Կիրանց գյուղում հասարակական կարգի խախտման առիթը բացակայում է, հետևաբար՝ պահպանման անհրաժեշտությունը գոյություն չունի։ Սա էլ իր հերթին նշանակում է, որ ոստիկանությունն իրավունք չունի գործադրելու Ոստիկանության մասին օրենքի 22-րդ հոդվածի որևէ կետ։

Ինչ վերաբերվում է 22-րդ հոդվածի 6-րդ կետի 2-րդ պարբերությանը, ըստ որի՝ տրանսպորտի երթևեկությունը և հետիոտնի շարժը կարող են ժամանակավորապես սահմանափակվել նաև հավաքների և հանրային միջոցառումների անցկացման ժամանակ, ապա դրա նպատակը ոչ թե այդ հավաքի մասնակիցների շարժը սահմանափակելն է, այլ՝ մյուս բոլորի, որոնք կարող են խոչընդոտ հանդիսանալ հավաքի մասնակիցների իրավունքների իրացման, օրինակ՝ փակվում է փողոցը, որպեսզի երթը կարողանա անվտանգ շարժվել։ Կամ փակվում է փողոցը, որպեսզի կոնկրետ վայրում հավաքի մասնակիցները հնարավորություն ստանան իրենց հավաքն իրականացնելու։ Այսինքն՝ այդ պարբերությունը նախատեսված է հենց հավաքի մասնակիցներին օժանդակելու համար և ոչ մի դեպքում՝ նրանց իրավունքների սահմանափակման»,- գրել է Բաբայանը։

Աղբյուր` Փաստինֆո