Փաստ ինֆո

«Փաստինֆո» գործակալությունը, շարունակելով ներկայացնել արդարացման դատավճիռները, սկսում է նոր շարք, որի շրջանակներում կանդրադառնանք յուրաքանչյուր դատավորի վարույթում քննված և կայացված արդարացման դատավճիռներին առանձին-առանձին։

Շարքն սկսում ենք Երևանի Շենգավիթ վարչական շրջանի ընդհանուր իրավասության դատարանի դատավոր Ալեքսանդր Ազարյանի վարույթում քննված քրեական գործերից: Նա  նշված դատարանում դատավոր է նշանակվել 2009 թվականին:

47-ամյա դատավորի նախագահությամբ վերջին տարվա ընթացքում կայացվել է 7 արդարացման դատական ակտ, որոնցից 6-ը բողոքարկվել են և միայն 1-ի դեմ դատախազը վերաքննիչ բողոք չի ներկայացրել: Այդուհանդերձ` 6 գործով հրապարակված  արդարացման դատական ակտերը մտել են օրինական ուժի մեջ, իսկ մեկը՝ դեռևս Վճռաբեկ դատարանի որոշմանն է սպասում:

Մասնավորապես՝ արդարացման դատավճիռներ կայացվել են ՀՀ քրեական օրենսգրքի 322-րդ հոդվածով (ինքնիրավչություն), 178-րդ հոդվածով (խարդախություն), 338-րդ հոդվածով (սուտ ցուցմունք տալը) և 242-րդ հոդվածով (ճանապարհային երթևեկության և տրանսպորտային միջոցների շահագործման կանոնները խախտելը):

«Փաստինֆո»-ն ձեր ուշադրությանն է ներկայացնում այդ բոլոր գործերն առանձին-առանձին:

1.  Ըստ մեղադրանքի՝ 25-ամյա Գոհար Եսայանը, ցանկանալով իր ընկեր Համլետից հետ վերադարձնել նրան պարտքով տված գումարը, որը վերջինս չի ցանկացել վերադարձնել, 2014թ. փետրվարի 3-ին՝ ժամը 20:00-ի սահմաններում, Երևանի փողոցներից մեկի բակում Համլետին պատկանող «ՕՊԵԼ» մակնիշի ավտոմեքենայի սրահից, Լարիսայի ներկայությամբ վերցրել է վերջինիս «Սամսունգ նեքսուս» բջջային հեռախոսը՝ կարծելով, որ այն Հրանտի բջջային հեռախոսն է և հեռացել` Լարիսային  պատճառելով 240.000 ՀՀ դրամ վնաս:

Առաջին ատյանի դատարանի 12.01.2015թ դատավճռով Գոհարն անպարտ է ճանաչվել և արդարացվել, սակայն մեղադրող դատախազը վերաքննիչ բողոք է ներկայացրել՝ պահանջելով բեկանել արդարացման դատավճիռը և նրա նկատմամբ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 322-րդ հոդվածի 1-ին մասով նախատեսված արարք կատարելու համար նշանակել պատիժ` տուգանքի ձևով` 450.000 ՀՀ դրամ գումարի չափով: Վերաքննիչ բողոքը մերժվել է՝ ուժի մեջ մնալով առաջին ատյանի դատարանի արդարացման դատական ակտը:

2.  Հաջորդ արդարացման դատավճիռը վերաբերում է 76-ամյա Վահե Աջամյանին:

Ըստ մեղադրանքի՝ 1973թ. ծնված Վահե Աջամյանը 2014թ.հոկտեմբերի 2-ին՝ ժամը 21:00 սահմաններում, օրենքի սահմանված կարգի խախտմամբ ինքնակամ իրականացնելով իր ենթադրյալ իրավունքները, գնացել է քրոջ բնակարան, ննջասենյակի պահարանից վերցրել ժամանակավոր օգտագործման հանձնված 180.000 ՀՀ դրամ արժողությամբ կիսամուշտակը: Դատարանն առաջադրված մեղադրանքում անպարտ է ճանաչել Աջամյանին եւ 18.04.2015թ. կայացված դատավճռով արդարացրել նրան:

Մեղադրող դատախազը վերաքննիչ բողոք ներկայացնելով պահանջել էր ամբողջությամբ բեկանել առաջին ատյանի դատավճիռը և կայացնել մեղադրական դատավճիռ, Վահե Աջամյանին մեղավոր ճանաչել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 322-րդ հոդվածի 1-ին մասով նախատեսված հանցավոր արարք կատարելու համար և այդ հոդվածի սանկցիայի շրջանակներում նշանակել համաչափ պատիժ կամ գործն ուղարկել առաջին ատյանի համապատասխան դատարան` նոր քննության:

Մեղադրող դատախազի կողմից ներկայացված վերաքննիչ բողոքը մերժվել է:

3.  Դատարանում որպես վկա սուտ ցուցմունք տալու մեջ մեղադրվող 46-ամյա Նարինե Ասատրյանը ևս Շենգավիթ վարչական շրջանի դատարանի դատավճռով արդարացվել է:

Ըստ մեղադրանքի՝ Նարինե Ասատրյանը Շենգավիթ վարչական շրջանի ընդհանուր իրավասության դատարանում քննվող  խոշոր չափի խարդախության գործի շրջանակներում որպես վկա հարցաքննվելիս, 2013թ. դեկտեմբերի 17-ին տվել է սուտ ցուցմունք այն մասին, որ 2011թ. մարտի 12-ին Շենգավիթի նոտարական գրասենյակում Արտակ Մարտիրոսյանի միջնորդությամբ, իր և մյուս կողմից Սեդա Սաֆարյանի, Վալերի, Կարինե, Անդրանիկ և Էդուարդ Երեմյանների միջև կնքված բնակարանի գրավի /հիփոթեքի/ և փոխառության պայմանագրով Անդրանիկ Երեմյանին տվել է 15.000 ԱՄՆ դոլար գումար:

Մինչդեռ, 2014թ. օգոստոսի 8-ին Արտակ Մարտիրոսյանի գործով օրինական ուժի մեջ մտած դատավճռով ապացուցվել է, որ տվել է ոչ թե 15.000 ԱՄՆ դոլար, այլ՝ 11.000 ԱՄՆ դոլար և ոչ թե Անդրանիկ Երեմյանին, այլ՝ նույն գործով ամբաստանյալ Արտակ Մարտիրոսյանին:

Նախաքննական մարմինը մեղադրանք էր առաջադրել վկային սուտ ցուցմունք տալու համար եւ գործն ուղարկել դատարան, իսկ դատարանն էլ 12.10.2015թ. դատավճռով արդարացրել է նրան: Մեղադրող դատախազը բողոքարկել է Վերաքննիչ դատարան՝ պահանջով  բեկանել  արդարացման դատավճիռը եւ կայացնել նոր դատական ակտ՝ Նարինե Ասատրյանին մեղավոր ճանաչել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 338-րդ հոդվածի 1-ին մասով նախատեսված հանցանքի կատարման մեջ, նշանակել համաչափ պատիժ կամ գործն ուղարկել համապատասխան դատարան` այլ կազմով նոր քննության:

Այս գործով ևս վերաքննիչ բողոքը մերժվել է:

4.  ՀՀ քրեական օրենսգրքի 242-րդ հոդվածի 2-րդ մասով, այն է՝ ճանապարհային երթևեկության և տրանսպորտային միջոցների շահագործման կանոնները խախտելը, որն անզգուշությամբ առաջացրել է մահ, մեղադրվող 53-ամյա Արարատ Շահնազարյանը ևս անպարտ է ճանաչվել և արդարացվել Շենգավիթ վարչական շրջանի դատարանի դատավճռով: Այս գործով արդարացման դատական ակտի դեմ դատախազը վերաքննիչ բողոք չի ներկայացրել:

5.  Խարդախության մեջ մեղադրվող 46-ամյա Արմինե Մեխակյանը ևս անպարտ է ճանաչվել և արդարացվել առաջին ատյանի դատարանի դատավճռով:

Ըստ մեղադրանքի՝ Արմինե Մեխակյանը, չարաշահելով «Նատֆուդ» ՍՊ և «Վալետտա» ՓԲ ընկերությունների աշխատակիցների վստահությունը, 15-օրյա  ժամկետում վճարելու պատրվակով, նշված ընկերություններից գնել է 159.000 ՀՀ դրամ արժողությամբ սուրճի տեսականի և 476.000 ՀՀ դրամ արժողությամբ մսամթերք, սակայն չի կատարել վճարումը և խաբեությամբ տիրացել է խոշոր չափի` ընդհանուր 635.000 ՀՀ դրամ արժողությամբ ապրանքներին: Դատարանը գտել է, որ Արմինե Մեխակյանի գործողություններում բացակայում է խարդախության հանցակազմի սուբյեկտիվ կողմը եւ 18.06.2015 թ. հռչակել նրա անմեղությունը եւ արդարացրել:

Այս գործով վերաքննիչ բողոք  է բերվել և մեղադրող դատախազի և տուժողի ներկայացուցչի կողմից: Մեղադրողը պահանջել է բեկանել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 178-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 2-րդ կետով արդարացման դատավճիռը և Արմինե Մեխակյանի  նկատմամբ նշանակել պատիժ` 3 տարի ժամկետով ազատազրկում: Իսկ տուժող կողմը վերաքննիչ բողոքով պահանջել է գործը վերադարձնել նույն դատարան այլ կազմով նոր քննության:

Վերաքննիչ դատարանի որոշմամբ ՝ մեղադրողի և տուժողների ներկայացուցչի վերաքննիչ բողոքները մերժվել են:

Գործով Վճռաբեկ բողոք է բերվելը, որով դեռևս որոշում չի կայացվել:

6.  Իսկ առանձնապես խոշոր չափերի խարդախության մեջ մեղադրվող 58-ամյա Հերիքնազ Ղազարյանը արդարացվել է մասնակի, միևնույն ժամանակ Հ. Ղազարյանը մեղավոր է ճանաչվել ՀՀ  քրեական օրենսգրքի 178-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 2-րդ կետով և դատապարտվել 4,5 տարվա ազատազրկման, ինչպես նաև տուգանքի` 500 000 ՀՀ դրամի չափով:

Ըստ մեղադրանքի՝ Հերիքնազ Ղազարյանը ուրիշի գույքը խարդախությամբ հափշտակելու դիտավորությամբ 2011թ մայիսի 1-ին, չարաշահելով Գայանե Պետրոսյանի վստահությունը և որպես երաշխիք ցույց տալով իրեն պատկանող Գ Նժդեհի փողոցի 19-րդ շենքի 207 և 208 բնակարանների սեփականության վկայականները, շինարարական բիզնես իրականացնելու պատրվակով նրանից վերցրել է 20 000 ԱՄՆ դոլար: Ապա` նվիրատվությամբ օտարելով իր բնակարանները, հափշտակել է նշված գումարը` Գ Պետրոսյանին պատճառելով առանձնապես խոշոր չափերի հասնող գույքային վնաս:

Բացի այդ, Հերիքնազ Ղազարյանը, ուրիշի գույքը խարդախությամբ հափշտակելու դիտավորությամբ Գայանե Պետրոսյանի որդուն` Տիգրան Պետրոսյանին ԱՄՆ դեսպանատանը որպես վարորդ աշխատանքի ընդունելու պատրվակով, Երևան քաղաքի «Ռոսիա» կինոթատրոնի մոտակայքում 2011թ մայիսին  Գ Պետրոսյանից վերցրել է 2000 ԱՄՆ դոլար գումար և հափշտակել: 

Հերիքնազ Ղազարյանին մեղադրանք էր առաջադրվել ՀՀ քրեական օրենսգրքի  178-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով և 178-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 2-րդ կետով, նրա նկատմամբ որպես խափանման միջոց է ընտրվել կալանավորումը: Դատարանը  ՀՀ քրեական օրենսգրքի 178-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով Հերիքնազ Ղազարյանին ճանաչել է անպարտ և արդարացրել։

Այս գործով վերաքննիչ բողոք է բերվել եւ մեղադրյալի, եւ վերջինս պաշտպանի, գործով մեղադրող դատախազի, տուժողի և նրա ներկայացուցչի կողմից, բոլոր վերաքննիչ բողոքները մերժվել են:

7. Հաջորդ արդարացումը ևս եղել է  մասնակի. ՀՀ քրեական օրենսգրքի 3 հոդվածներով մեղադրվողները Շենգավիթ վարչական շրջանի դատարանի՝ 24-08-2015 թ. դատավճռով արդարացվել են մասնակի:

Ազատ Ղազարյանն անպարտ է ճանաչվել և արդարացվել՝  ՀՀ քրեական օրենսգրքի 178-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով և 34-178-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով, միևնույն ժամանակ մեղավոր ճանաչվելով  325-րդ հոդվածի 2-րդ մասով նախատեսված երկու հանցագործություններ կատարելու համար և հանցագործություններից յուրաքանչյուրով նրա նկատմամբ պատիժ է նշանակել ազատազրկում` 2  տարի ժամկետով։

Դատավճռով՝ պատիժների համակցությամբ՝ Ազատ  Ղազարյանի  նկատմամբ վերջնական պատիժ է նշանակել 4 տարի 6 ամիս ժամկետով ազատազրկում։

Գործով երկրոդ ամբաստանյալը՝ Հովհաննես Հակոբյանը անպարտ է ճանաչվել և արդարացվել՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 178-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով և 34-178-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով, սակայն մեղավոր է ճանաչվել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 325-րդ հոդվածի 2-րդ մասով՝  երկու հանցագործություններ կատարելու համար և հանցագործություններից յուրաքանչյուրի համար պատիժ նշանակել ազատազրկում` 1 տարի ժամկետով։

Պատիժների համակցությամբ Հովհաննես  Հակոբյանի նկատմամբ վերջնական պատիժ է նշանակվել 2 տարի ժամկետով ազատազրկում, սակայն նշանակված պատիժը պայմանականորեն չի կիրառվել, քանի որ սահմանել է փորձաշրջան` 2 տարի ժամկետով։

Երրորդ ամբաստանյալը՝ Հմայակ Միքայելյանն ճանաչել անպարտ և արդարացնել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 178-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով։

Սակայն մեղավոր է ճանաչվել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 325-րդ հոդվածի 2-րդ մասով և 179-րդ հոդվածի 1-ին մասով և պատիժ նշանակել:

Պատիժների համակցությամբ Հմայակ Միքայելյանը դատապարտվել է  2 տարի ժամկետով ազատազրկման, սակայն նրա նկատմամբ պատիժը պայմանական չի կիրառվել քանի որ  սահմանել է  փորձաշրջան` 2 տարի ժամկետով։

Այս գործով վերաքննիչ բողոք է բերվել տուժողի, ամբաստանյալների և մեղադրող դատախազի կողմից:

Վերաքննիչ քրեական դատարանը բեկանել է արդարացման դատավճիռը, սակայն Վերաքննիչի որոշման դեմ բողոք են բերել գործով փաստաբանները:

Շարունակելի...

Հեղինակ` Էլեոնորա Առաքելյան