Փաստ ինֆո

Վաղը` ժամը 11:30 –ին, ՀՀ քաղաքացիական ակտիվիստները դարձյալ հավաքվելու են Ազգային ժողովի մոտ, իրենց բնորոշմամբ, ընդդեմ Հայաստանի ինքնիշխանությունը վտանգող պայմանագրի վավերացման: «Պետական մակարդակի ծանրագույն հանցագործությունների արդյունքում ՀՀԿ-ն իր անողնաշար պատգամավորներով այժմ էլ պատրաստվում է մինչև 2043 թվականը ամբողջ էներգետիկ ոլորտը հանձնել «Գազպրոմ»-ին՝ երկիրը կամովին զրկելով ինքնիշխանության իրավունքներից: Հիշե՛ք պատմական դավաճանությունները, ԿՈՂՄ քվեարկողները ենթակա են խստագույն պատժի»,-ասված է տարածած հայտարարության մեջ: 

Որպես հիմնավորում՝ քաղաքացիական ակտիվիստները մատնանշում են համաձայնագրի՝ Հայաստանի պարտավորությունների բավականին խնդրահարույց կետերը, այն է՝ Հայաստանն առաջիկա 30 տարիների ընթացքում,  «Գազպրոմ»-ից բացի, իրավունք չունի գազ գնել որևէ այլ ընկերությունից, Հայաստանի գազի ոլորտի բոլոր ենթակառուցվածքները տնօրինելու է ռուսական կողմը, Հայաստանը չի կարող ընդունել ոլորտը կարգավորող որևէ օրենք, որը կփոխի կամ չեղյալ կհամարի այս համաձայնագիրը։ 

Այս մասին խորհրդարանում բարձրաձայնել են նաև  պատգամավորները՝ թե դեկտեմբերի 16-ի խորհրդարանական լսումների ժամանակ և թե լիագումար նիստերում: Ոչ իշխանական չորս՝ ՀՅԴ, «Բարգավաճ Հայաստան», «Հայ ազգային կոնգրես» և «Ժառանգություն» խմբակցությունների ներկայացուցիչներն իրենց ելույթներում այս համաձայնագիրը որակել են վասալային, կապիտուլյացիայի ակտ, լուրջ մտահոգություններ հայտնել, որ Հայաստանի գազի ոլորտի և սպառողների մասին տեղեկություններն այլևս պետական գաղտնիք չեն, որ ռուսական կողմը կարող է տրամադրել դրանք ցանկացած երրորդ կողմի, օրինակ՝ Թուրքիային կամ Ադրբեջանին, ավելին՝ վերջիններիս օտարել «ՀայՌուսգազարդ»-ի բաժնետոմսերի մի մասը:

Այս բոլոր փաստարկներին և համաձայնագիրը հետ տանելու հորդորներին արձագանքը բանավականին ուշագրավ էր. ՀՀ էներգետիկայի և բնական պաշարների նախարար Արմեն Մովսիսյանը գործարքը համարում է հաջողված: ՀՀԿ խմբակցության ղեկավար Գալուստ Սահակյանն էլ հայտարարեց.  «Սրանց թվաց, թե եթե արձագանքներ չեն լինում քաղաքական մեծամասնության խմբակցությունից, ինչ ուզենան՝ կարան խոսեն, խոսքի մի ապտակը բավական է, որ փոշիանաք»: Նա, իհարկե, հպանցիկ նշեց, թե «մի մտածեք, որ մենք վտանգներ չենք տեսնում, մի մտածեք, որ դա փոքր պատասխանատվություն է»: Միևնույն ժամանակ ընդգծեց, թե «ելույթներ կան, որ հոգեբուժարանի խնդիր են, և ես ասում եմ հետևյալը. չեմ վախեցնում, չափներդ ճանաչեք, եթե չափից դուրս եք գալիս, անչափ չեք դառնում, տենց բան չկա, հլա ձեր  ուժը նայեք, ձեր տվայտանքները նայեք», հետո էլ հավելեց, թե «չեք ուզում՝ մի քվեարկեք, դեմ քվեարկեք»:

Իհարկե, ՀՀԿ խմբակցության ղեկավարի այս ինքնավստահությունն անհիմն չէ. ՀՀԿ-ի և նրա կոալիցիոն գործընկեր՝ «Օրինաց երկրի», պատգամավորների թվականակը բավարար է ցանկացած որոշում ընդունելու համար՝ անկախ ԱԺ դահլիճում ընդվզող պատգամավորների և դրսում սառնամանիքին կանգնած քաղաքացիների թվից:

ՀՀԿ խմբակցության ներկայացուցիչ Վարդան Այվազյանն էլ հպարտ հայտարարեց, թե իրենք վստահում են կառավարությանը: Նշենք, սակայն, որ սա ոչ փաստարկ, ոչ էլ առավել ևս հակափաստարկ է բարձրաձայնված բոլոր մտահոգություններին:

Բնավ չհավակնելով  տնտեսական և քաղաքական վերլուծաբանի  դերի` այնուամենայնիվ, ինչպես և մեր շատ ու շատ շարքային քաղաքացիներ, թույլ տվեք թերահավատորեն վերաբերվել Վ.Այվազյանի «հիմնավորմանը», քանի որ փորձը ցույց է տվել, որ մեր կառավարությունը նույնիսկ ամենակարժամկետ ծրագրեր իրականացնելիս, մեղմ ասած, իր կանխատեսումներում սխալվում է, էլ ուր մնաց՝ 30 տարվա կտրվածքով, ինչի ձախողման համար իրենք հաստատ պատասխանատվություն չեն կրելու, բայց պետությունը կարող է հայտնվել ծանրագույն իրավիճակում: Ցավոք՝ այսօրվա կառավարության անդամներն անգամ խիզախություն չեն ունենա հայտնի Չերնոմիրդինի օրինակով խոստովանել. «Ուզում էինք լավ լինի, բայց ստացվեց՝ ինչպես միշտ»:

Հեղինակ` Գայանե Մելիքյան