Փաստ ինֆո

2020 թ-ի 44-օրյան պատերազմից հետո՝ Վարդենիսի տարածաշրջանում բանկերը ոչ մի տուն գրավ չեն վերցնում։ Այս մասին «Փաստնիֆո»-ի հետ զրույցում ասաց Գեղամասարի նախկին համայնքապետ Հակոբ Ավետյանը։

«Մեր տարածաշրջանում, եթե մարդը ուզում է վարկ վերցնի՝ պետք է տունը գրավ դնի, ոչ մեկ այլ կապիտալ չունի, բայց բանկերն այլևս ոչ Վարդենիսում, ոչ էլ գյուղերում տները գրավ չեն վերցնում, համարում են, որ այդտեղ այլևս ռիսկային գոտի է։ Արդյունքում, ֆերմերը կամ գյուղացին չի կարողանում վարկ վերցնել՝ գործ անել։ Պետությունն էլ որևէ կերպ չի աջակցում»,- նշեց Ավետյանը՝ ավելացնելով, որ արդյունքում գյուղատնտեսությունն իրենց տարածաշրջանում մեռնում է, մարդիկ՝ հիասթափվում են։ Ապրուստի դժվարանալու հետ մեկտեղ էլ մարդիկ մտածելու են արտագաղթելու մասին։

Ավետյանը պատմեց, որ անցած տարի ռմբակոծության հետևանքով իր ցանքատարածություններում ամբողջ բերքը փչացել էր, միակ հույսն այն է, որ պետությունը կփոխհատուցի։ «Բացարձակ որևէ բան չարեց պետությունը, անգամ ուշադրության չարձանագրեցին։ Արդյունքում, ես հիմա բանկերից չեմ էլ կարող օգտվել, բայց ով էլ կարող է՝ վարկ չեն տալիս, ասում են տունը գրավի առարկա չի հանդիսանում։

Բայց եթե ֆերմերը գործ է անում, հողագործությամբ է զբաղվում՝ իրեն գումար է պետք, որ հողի մեջ փող դնի, անասունի համար կեր առնի, բայց գյուղացիներից շատերը հայտնվել են անելանելի վիճակում։ Իմ տեսադաշտում որքան ֆերմեր կա՝ այդ վիճակի մեջ է»,- ասաց Ավետյանը։

Նրա փոխանցմամբ՝ այս պահին էլ պահեստներում լիքը կարտոֆիլ ունի, որոնք չի կարողանում վաճառել։ «Անգամ այն վիճակն է, որ կարտոֆիլ ցանող բոլոր ֆերմերները բանվորներին պարտք են մնացել, չեն կարողանում վճարել։ Ֆերմերների 90 տոկոսն այդ վիճակում են։ Խոշոր կարտոֆիլը այս տարի վաճառվում է 90 դրամ, ինչն ինքնարժեքից ցածր է, իսկ միջին կարտոֆիլը, որ ամեն տարի նորմալ գնով վաճառել ենք՝ այս տարի բացարձակ չի վաճառվում։ Բանն այն է, որ այս տարի Ռուսաստանում էլ է շատ էժան ապրանքը, արդյունքում չենք կարողանում արտահանել, կարող ենք ավելի էժան ներմուծել, քան արտահանել։ Այս տարի գյուղմթերքն ամեն տեղ էժան է, եթե Ռուսաստանում էժան լինի՝ Հայաստանում արդեն լճացում է առաջանում»։

Նա ընդգծեց, որ նորմալ եվրոպական երկրներում գյուղատնտեսությունը սուբսիդավորվում է, քանի որ մեծ եկամուտներ չունեցող, բայց երկրի պարենային անվտանգության համար մեծ նշանակություն ունեցող ոլորտ է։ «Օրինակ Հոլանդիայում ոչխարաբուծությունը համարվում է ոչ եկամտաբեր, բայց պետությունը որոշել է պահպանել այդ ոլորտը ու ամեն գլխաքանակի համար 80 եվրո սուբսիդավորում է տրամադրում, որպեսզի ոլորտը չվերանա, արդյունքում որքան էլ էժան ֆերմերը վաճառի իր ապրանքը՝ միևնույն է եկամուտն արդեն ստացել է։

Մինչդեռ, Հայաստանում եթե ֆերմերը տակ տվեց՝ կկործանվի բանկերը տները ձեռքից կվերցնեն, ու վերջ, այսինքն պետությունից ակնկալիք չկա։ Ոչ մի գյուղատնտեսական խնդիր մեր երկրում չի լուծվում, գյուղացին աստծո հույսին, եթե տակ տվեց՝ այդ գյուղացին էլ երբեք չի կարող վերականգնվել»,-ասաց Ավետյանը։

Աղբյուր` Փաստինֆո