Փաստ ինֆո

Կարծում եմ՝ Հայաստանի, Արցախի նախկին նախագահների և Վեհափառի հանդիպումն արհեստականորեն ուռճացված է ներկայացվում, իրականում, մեծ ակնկալիքներ պետք չէ ունենալ, այն լուրջ արդյունք չի կարող ունենալ, քանի որ ընդամենը քննարկում էր, հանդիպողներն էլ անհատներ են, քաղաքական ուժեր չեն, երբ հետագայում լրջանա, նոր կարելի է սպասումներ ունենալ, բայց հիմա ընդամենը աշխատանքային քննարկում է: «Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում նման տեսակետ է հայտնել քաղտեխնոլոգ Արմեն Բադալյանը:

Նրա դիտարկմամբ՝ նախկին նախագահների և Վեհափառի հանդիպումների հետ հասարակությունը հույսեր է կապում` օբյեկտիվ և սուբյեկտիվ տեսանկյունից:

Օբյեկտիվ տեսանկյունից՝ Հայաստանում իրոք անելանելի վիճակ է ստեղծվել և ցանկացած միջոցառում, որին մասնակցում են ազդեցիկ գործիչներ, իսկ Կաթողիկոսը, Հայաստանի և Արցախի նախկին նախագահները ազդեցիկ գործիչներ են , մարդկանց հույս է տալիս, քանի որ այլևս ելք չեն տեսնում, ուստի նրանց մոտ օբյեկտիվ սպասումներն աճում են:Սուբյեկտիվ առումով, ըստ Բադալյանի, սպասումներն այս հանդիպումից արհեստականորեն ուռճացվում են, որպեսզի հետո, երբ ոչինչ չստացվի, այդ կտրուկ բարձրացած ակնկալիքը անկում ունենա, ոչ միայն հանդիպումից, այլև հանդիպման մասնակցած մարդկանցից, այսինքն՝ նրանց մոտ հեղինակության անկում է լինելու.

«Իսկ այս դեպքում առաջին նախագահից ինչ-որ ակնկալիք չկա, երրորդ նախագահն անհատ լիդեր է, իրենից ևս ակնկալիք չկա, Կաթողիկոսից սպասումներ չեն կարող լինել, նա քաղաքական գործիչ է, Արցախի նախկին նախագահներն էլ իրենցն արդեն արել են, ակնկալիքներ չկան, և միայն երկրորդ նախագահն է, որից մեծ ակնկալիքներ ունի հասարակությունը, ուստի սպասելիքները չարդարանալու դեպքում այս ամենը ուղղվելու է հենց երկրորդ նախագահի դեմ»,-նկատում է Արմեն Բադալյանը:

Մեր դիտարկմանը, որ հասարակությունը անորոշ վիճակում է, մի կողմից չի վստահում ո’չ գործող իշխանությանը, ո’չ էլ որևէ այլ քաղաքական ուժի, այս դեպքում արդյո՞ք ճիշտ չի լինի, որ հոգևորականները իրենց ձեռքը վերցնեն հասարակությանն առաջնորդելու պատասխանատվությունը և ստեղծված իրավիճակից փորձեն ելքեր գտնել՝ փորձագետն ասաց ՝ հասարակությանը կարող են առաջնորդել միայն քաղաքական ուժերը, քանի որ մարդկանց առաջնորդում են՝ իշխանություն վերցնելու համար, իսկ եկեղեցին քաղաքական ուժ չէ.

«Եկեղեցին կարող է աջակցել, կրոնական միջոցառումներ կազմակերպել, ելքը գտնելու միակ ճանապարհն իշխանափոխությունն է, իսկ իսկ իշխանափոխություն կարող է անել միայն քաղաքական ուժը: Եկեղեցին կարող է պատարագներ մատուցել, շարականներ երգել, իսկ այս ձևով արդյունքի հասնել չեն կարող»,-ասաց նա:

Աղբյուր` Փաստինֆո