Փաստ ինֆո

Երեկ ողջ օրը, երբ հայոց բանակը Շուշիի մատույցներում կենաց-մահու կռիվ է տալիս մինչև կոկորդը զինված թշնակու դեմ, երբ Փաշինյանին չէին կարողանում գտնել արտախորհրդարանական և խորհրդարանական ուժերը, իսկ իմքայլական մեծամասնությունը Ազգային ժողովում Փաշինյանի մի վերջին ցնդաբանությանն է փորձում օրենքի ուժ տալ, որով արդեն ոչ թե մեծ տուգանք, այլև ազատազրկման ձեւով պատիժ էր նախատեսվելու ռազմական դրության ընթացքում տեղեկատվության հրապարակման և տարածման կանոնները խախտելու համար, Հայաստանի վարչապետի պաշտոնն զբաղեցնող Նիկոլ Փաշինյանը ստորագրում էր նույն պահին պատերազմում հաղթանակներ գրանցող ժողովրդի կապիտուլյացիայի տակ:

Առանց երկրի նախագահի հետ խորհրդակցելու, առանց քաղաքական ուժերի և ժողովրդի հետ հաշվի նստելու, ի վերջո, բանակի թիկունքում Ադրբեջանին էր հանձնում Արցախի՝ մեր որդիների արյան գնով ազատագրված տարածքները:

Այդ նույն ընթացքում նրա մամլո խոսնակը ողջ օրը ի պատասխան լրագրողների հարցերի, թե՝ խոսքի ազատությունը սահմանափակող այդ ինչ նոր նախագիծ է ԱԺ-ն պատրաստվում քննարկել, լրատվամիջոցներին «ցրում» էր, թե՝ հարկ եղած դեպքում հանդես կգանք:

Երեկ ողջ օրվա ընթացքում նույն՝ հանրությանը ,«ցրելու» քաղաքականությունն էր առաջ տանում Արցախի նախագահ Արայիկ Հարությունյանը՝ իբրև «Շուշին թշնամու վերահսկողության տակ անցած լինելու» իր ապակողմնորոշող և միմյանց հակասող հայտարարություններով:

Իսկ ՀՀ ՊՆ-ն ուղղակի անհետացած էր իր ղեկավարով և «կինոյի» տղա դարձած՝ ներկայացուցչով, որն ամեն օր ռազմաճակատից «թարմ լուրեր» էր հաղորդում:

Այսինքն՝ Հայաստանում և Արցախում օրենսդիր և գործադիր իշխանությունը Փաշինյանի թիկունքն էր պահում, Փաշինյան էր փրկում, այլ ոչ Արցախը, այլ՝ ոչ Շուշին՝ մեր զինվորների նվիրական կյանքերը չխնայելով…

ՈՒ հիմա կոտրած տաշտակի առջև կանգնած ենք ազգովի ու էլ կապ չունի՝ ընդդիմություն ես ու Փաշինյանի քաղաքականությունն ի սկզբանե մերժող, թե՞ նրա կամակատարը:

Հեղինակ Ա.Ե.

Աղբյուր` Փաստինֆո