Փաստ ինֆո

«Ինչու մինչ այժմ չեմ խոսել»,- այսօր դատարանում տալով իր առաջին ցուցմունքը՝ փորձեց պարզաբանել վարդան Պետրոսյանը:

Պատճառները, նրա խոսքով, մի քանիսն են, նախ՝ «քննիչ Հակոբյանը փորձել է մի քանի անգամ ինձանից ցուցմունք կորզել` առանց իմ փաստաբանի ներկայության»,- ասաց Վարդան Պետրոսյանը: Բացի այդ, դերասանը հիշեցրեց, որ նախաքննության ընթացքում նախաքննական մարմինը համառորեն չէր տրամադրում գործում առկա փաստաթղթերը, հետևաբար, «դա եղել է իմ կողմից բողոքի ակցիա»,- ասաց նա:

Վարդան Պետրոսյանի լռության երրորդ պատճառը, Վարդան Պետրոսյանի խոսքով, եղել է այն, որ չի խոսել՝ վախենալով, որ իր ցուցմունքը կարող է հակասություն ունենալ տուժող կողմի ցուցմունքների հետ, այն դեպքում, երբ տուժողների վերաբերմունքն արդեն իսկ բավական ագրեսիվ էր:

Անդրադառնալով վթարի օրվան՝ Վարդան Պետրոսյանը պատմեց, որ այդ օրը, նախապես պայմանավորվածություն ունենալով «Չէին սպասում» հաղորդաշարի հետ, առավոտյան, մինչև նկարահանող խմբի ժամանումը՝ Սարալանջ գյուղի իր տան բակում զբաղվել է ընկույզ հավաքելով:

Նկարահանող խմբի ժամանելուց և հաղորդաշարը նկարահանելուց հետո, նկարահանման ռեժիսոր Սուրեն Շահվերդյանն առաջարկել է միանգամից նկարահանել նաև նույն նկարահանող խմբի մեկ այլ՝ «Քաղցած չէին սպասում» հաղորդաշարը:

Վարդան Պետրոսյանը նշեց, որ ինքը դեմ է եղել, որովհետև չի ընդունում «էկրանին ուտող-խմող դեմքերի» առկայությունը, բայցևայնպես, հաղորդաշարի հեղինակներին հաջողվել է իրեն համոզել: Եվ քանի որ տանը անհրաժեշտ քանակի սննդամթերք չկար, ինքը զանգահարել է Երևանից եկող քրոջն ու խնդրել որոշ սննդամթերք գնել ու բերել:

Վարդան Պետրոսյանը անդրադարձավ նաև այն կարծիքին, թե իր բակում այդ օրը «խնջույքի սեղան» է բացված եղել, և նշեց. «Խնջույք չի եղել, եղել է նկարահանում, եթե մարդիկ կան, որ գնում են «օբեկտ», ուտում-խմում են, չեն պատկերացնում՝ ինչպես կարելի է սեղան բացել և օղի չդնել»:

Ինչ վերաբերում է սեղանին օղու առկայությանը, ապա Վարդան Պետորսյանը ևս մեկ անգամ վերահսատատեց այն վարկածը, որ սեղանի դրված տարայով ջուր է եղել: Իսկ ջուր լցնելու կադրերը և իր ձայնը, երբ ինքն ասում է՝ «ջուրը լցրեք» առկա են նկարահանված կադրերում:

Գալով նույն օրը երեկոյան արդեն Երևան վերադառնալու ճանապարհին տեղի ունեցած ողբերգությանը՝ Վարդան Պետրոսյանը հայտնեց, որ հասել է Եղվարդ, քշել է դանդաղ, մի քիչ անց տեղի է ունեցել վթարը:

«Քշել սովորել եմ Ֆրանսիայում, միշտ եղել եմ ամրագոտիով, նկատել եմ ինձանից մի քիչ դեպի աջ գտնվող «Նիվա» ավտոմեքենան, անսպասելիորեն «Նիվան» թեքվել է դեպի խճուղի, ես փորձել եմ մանևրել, եղել է հարված, գիտակցոթյունս կորցրել եմ: Ուշքի եմ եկել մաքուր օդից, երբ ինձ մեքենայից հանել են դուրս»,- ասաց վարդան Պետրոսյանը:

Նա նաև նշեց, որ ունեցել է ուժեղ ցավեր, շատ վատ ինքնազգացողություն, և դատելով ԱԻՆ աշխատակիցների՝ իր նկատմամբ հոգատար վերաբերմունքից՝ մտածել է, որ իր վիճակը շատ վատ է, մահամերձ:

«Ես մտածեցի, որ մահանում եմ»,- ասաց Վարդան Պետրոսյանն ու հավելեց, որ իր ու հատկապես իրեն օգնություն ցույց տված տղաներին քաջալերելու համար սկսել է կատակներ անել:

«Չեմ իմացել վթարն ինչպես է եղել, որ երեխաներ են զոհվել: Ես նույնիսկ ուրախ էի, որ մահվան շեմին իմ մեջ ուժ եմ գտել՝ փրկարար տղաներին «դուխ տալու»: Ես չեմ էլ իմացել, որ ողբերգություն է տեղի ունեցել»,- ասաց նա՝ հավելելով. «Հետո, երբ իմացա, ցնցումը շատ մեծ է եղել»:

Ավարտելով իր խոսքը՝ Վարդան Պետրոսյանը եզրափակեց. «Երբ իրար կրակող, սպանող մարդիկ ընդամենը մի դեպուտատի ստորագրությամբ բաց են թողնվում, իսկ ինձ համար ստորագրել են ոչ թե մեկ, այլ տասնյակ դեպուտատներ, հասարական և արվեստի հայտնի գործիչներ թե Հայաստանում և թե Ֆրանսիայում, բայց ես շարունակում եմ մնալ անազատության մեջ, ես հանգում եմ այն եզրակացության, որ իմ նկատմամբ գործը քննվեց՝ որպես կանխամտածված սպանություն և օգտագործվեց ինձ վարկաբեկելու, ինձ հոգեպես ճնշելու, սպանելու համար»:

Այս հայտարարությունից հետո Վարդան Պետրոսյանը շարունակեց պատասխանել դատավարության մասնակիցների հարցերին: