Փաստ ինֆո

Եթե Նիկոլ Փաշինյանը մնա իշխանության և շարունակի այն քաղաքականությունը, որն այսօր է իրականացնում, ապա Տիգրանաշենին կսպասվի նույն ճակատագիրը, ինչ եղել է Շուռնուխի հետ, բայց ավելի վատ։ Լրագրողների հետ զրույցում այս մասին ասաց ՀՀ ԱԺ «Հայաստան» խմբակցության պատգամավոր Արթուր Խաչատրյանը՝ անդրադառնալով երեկ՝ Մոլդովայում հայ համայնքի ներկայացուցիչների հետ հանդիպման ընթացքում անկլավների մասին Փաշինյանի հայտարարություններին։

ՀՀ վարչապետը, մասնավորապես, հայտարարել էր,թե պետք չէ գերագնահատել անկլավների, մասնավորապես Տիգրանաշենի հարցը։ «Եթե ճանապարհը սենց չի կարող անցնել, նենց կանցնի»,- ասել է Փաշինյանը։

Նույն հանդիպմանը նա նշեց, որ Քիշնեւում կարծես կողմերը դեմ չեն եղել, որ Հայաստանի ու Ադրբեջանի միջեւ սահմանազատումն իրականացվի 1975 թվականի քարտեզով։ Արթուր Խաչատրյանն անհասկանալի է համարում, թե ինչու է ՀՀ իշխանությունների կողմից դիտարկվում հենց այդ քարտեզը, և ո՛չ օրինակ 1920-ականների քարտեզները։ Պատգամավորը մանրամասնում է, որ ի տարբերություն առաջինի, այստեղ Ալ լիճը համարվում է ՀՀ տարածք։ Ավելի ուշ, սակայն, լիճն ու մի շարք այլ տարածքներ հանձնվել էին Ադրբեջանին։

«Հասկանալի է, որ Ադրբեջանն այդպես է ուզում՝ այդպես է անում։ Բայց, օրինակ՝ նույն 1975 թվականի քարտեզով, որին հղում է կատարում Փաշինյանը, Գորիս- Կապան ճանապարհը 100 տոկոսով անցնում էր Խորհրդային Հայաստանի տարածքով։ Հիմա, եթե իրենք հիմք են ընդունում այդ քարտեզը, ապա ինչո՞ւ այդ տարածքը զիջեցին այդքան հապշտապ։ Քանի դեռ սահմանազատում ու սահմանագծում արված չէ, ինչո՞ւ ես տարածք հանձնում»,- ասաց նա։

Վերադառնալով Տիգրանաշենի խնդրին՝ պատգամավորը հատուկ ուշադրություն է հրավիրում փաստին, որ մարդիկ տարածքներ ու բնակավայրեր կորցնելուց հետո հաստատվել են այնտեղ, տուն են կառուցել ու հարկ վճարել։ Սա, ըստ նրա, նշանակում է, որ Հայաստանը փաստացի իր գերիշխանությունը հաստատել է այդ տարածքի վրա։ Նա համոզմունք հայտնեց, որ այդ պարագայում, որևէ տարածք զիջելու մտադրությունմը պետք է իրականացվի միայն հանրաքվեի արդյունքում՝ ՀՀ օրենսդրության համաձայն։

Ինչ վերաբերում է Տիգրանաշենը հանձնելու միջպետական ճանապարհը կորցնելու դեպքում այլ ճանապարհ կառուցելու Փաշինյանի տեսակետին՝ Խաչատրյանը հիշեց նախկին դեպքերը՝ Շուռնուխը հանձնելու ժամանակ։ Այդ ժամանակ էլ նոր ճանապարհի առաջարկ եղավ, որը կարճ ժամանակ անց քանդվեց։ Այդ ժամանակ ՀՀ Տարածքային կառավարման և ենթակառուցվածքնեռրի նախարարը որոշումը բացատրեց՝ հայտարարելով, թե այդ ճանապարհը նախատեսված չի եղել միջպետական բեռնափոխադրումների և ուղևորափոխադրումների համար։ Գրեթե նույնպիսի պատմություն, ըստ պատգամավորի լինելու է նաև Տիգրանաշենը հանձնելու և այլը տրանքային ճանապարհ կառուցելու դեպքում։

«Տիգրանաշենով անցնող այլընտրանքային ճանապարհը ասելով, նա հավանաբար նկատի է ունեցել Ուրցաձորի ճանապարհը։ Ասեմ, որ այդ ճանապարհը նույնպես նախատեսված չէ բեռնափոխադրումների համար։ Եթե Դուք Լանջառով շեղվեք ճանապարհից և այնտեղով իջնեք ներքև, ապա կտեսնեք, որ դա էլի բեռնատարների համար նախատեսված ճանապարհ չէ և էլի նույն խնդիրն է լինելու։ Չի կարելի տալ ինչ-որ մի բան ու ասել՝ դե տալիս ենք- լավ ենք անում, որովհետև այլընտրանք կա։ Ոչ, դա, այլընտրանք չի կարող լինել»,- ասաց նա։

Պատգամավորն այդ համատեքստում համեմատություն արեց՝ Երևանի կենտրոնը հանձնելու հետ՝ դա բացատևելով նրանով, որ միևնույն է, Սովետաշենից մինչև Ապարան հնարավոր է հասնել նաև այլ ճանապարհով։

Աղբյուր` Փաստինֆո