Փաստ ինֆո

Գրողների միության նախագահ Էդվարդ Միլիտոնյանն այս օրերին հրապարակներում չի լինում՝ զբաղված է։ Այս մասին «Փաստինֆո» -ի թղթակցի հետ զրույցում ասաց ինքը՝ միաժամանակ բողոքելով, թե այս ի՞նչ հարց է, որի համար զանգել են իրեն ու անհանգստացնում են. «Ես զբաղված մարդ եմ, օրվա ընթացքում տարբեր տեսակի գործեր եմ ունենում, մի քանի տեղ եմ գնում, տարբեր հանդիպումներ եմ ունենում, դուք զանգել եք, ասում եք՝ ի՞նչի հրապարակ չեմ գնում։ Չեմ գնում, որովհետև ժամանակ չունեմ այնտեղ գնալու։ Եվ հետո, լավ կլիներ, որ դուք կարդայիք իմ գրվածքները, նոր զանգահարեիք ինձ ու հարցնեիք՝ ինչի՞ հրապարակ չեմ գնում»։

Հարցը՝ ինչո՞վ եք զբաղված այս օրերին, որն առավել կարևոր է, քան երկու հանրապետությունների՝ Հայաստանի և Արցախի առաջ ծառացած՝ լինելիության խնդիրը և Խաղաղության դարաշրջանի քողի տակ՝ նոր Ցեղասպանության վտանգը, մանկագիր, բանաստեղծ, Գրողների միության նախագահ Էդվարդ Միլիտոնյանին չափազանց տհաճ և անհաճո թվաց. «Քույրիկ ջան, դուք ինձ մի հարցրեք, ես ինչով եմ զբաղված, ես պարտավոր չեմ ձեզ ասել, թե ինչով եմ զբաղված, գնացեք՝ կարդացեք իմ գրվածքները և կհասկանաք, թե ո՞վ եմ ես, ո՞ւմ եք դուք զանգել և ի՞նչ տեսակի հարցեր եք տալիս…»։

Տեղեկացնենք, որ սույն հոդվածագրին վաղուց հայտնի են Էդվարդ Միլիտոնյանի՝ ինչպես գրական-ստեղծագործական մտքի թռիչքն, այնպես նաև՝ դրանց ողջ գրականագիտական, գեղագիտական, էսթետիկ և գաղափարաբանական խորությունները։ Այնուամենայնիվ, հարգելով ընթերցողների տեղեկացված լինելու հանգամանքը, հարկ ենք համարում նրանց ևս ծանոթացել Գրողների միության նախագահ, գրող Էդվարդ Միլիտոնյանի գրական գործունեության գոհարներից մի քանիսին.

Հետգրություն. ԳՐՈՂԻ ՆԵՐՔՈՀԻՇՅԱԼ ՍՏԵՂԾԱԳՈՐԾՈւԹՅՈւՆՆԵՐՆ ԸՆՏՐՎԵԼ ԵՆ ՊԱՏԱՀԱԿԱՆՈւԹՅԱՆ ՍԿԶԲՈւՆՔՈՎ

***
Մայրս հերթական անգամ չթողեց, որ ֆուտբոլ խաղամ:
Ես պառկել եմ ճամփի մեջտեղում,
Թող ավտոյի տակ ընկնեմ, պրծնեմ:
Բայց աչքի պոչով նայում եմ, թե երբ
Մայրս դուրս կգա, կտեսնի ինձ:

***
Առաջին հայհոյանքը ճանաչելու
Սրբազան տղայություն,
Հետո, երբ մերկ պառկում էինք բազալտների վրա,
ամաչում էինք մեր մանուկ անկարողությունից:

Հույսը պարում էր ապագայում
Տղամարդու նոփ-նոր կոշիկներով:
Հեռուստատեսության աշտարակի կողքից
հավաքում էինք ժապավեններ,
Փնտրում կանանց մերկ թևերի կադրեր:
Իսկ էշը, որ կապած էր խղճուկ անտառի
Ծառից, զռաց, մերժեց Գրիշի նստուկը
Ու տրտինգ տալով, նրան գցեց առուն:
Խնդում էինք:

Մեկ էլ՝ հրացանազարկ, պահակն է:
Փախս ի վար, մեր փողոց, հերոսացած:
Քարերով զարկում ենք իրար, խաղ է: Ճչում է մեկը:
Գլուխտը ծակ, արյուն: Կռիվ ծնողների, քֆուր-քյաֆար:
Նորից խաղ: Հարևաններն իրար հետ նարդի են խաղում:
Խմում են տնական արաղ, կծու բիբար ուտում:
Մայրս կանչում է: Ապտակ, խաղողի շիվերով ծեծ:
Քիչ-քիչ զգում եմ ուժս, որն ընդունում է հարվածն ու
Բերանիս ստիպում խնդալ: Մայրս ավելի է զայրանում:

Անտառում աղջիկ են բռնաբարել: Թաշկինակ է մնացել խոտերին:
Մենք արյան հետքեր ենք փնտրում:
Միլիցեքը լցվել են անտառը:
Ծնողները խստացնում են անտառ գնալը:
Մայրս ճոճում է ծուռ-մուռ շիվը:

Գաջի հանքերի փոսերում ջուր է դուրս տվել, գյոլել,
Աղի է, կանայք լողանում են ոտքերը բաց,
Մենք թաքնված: Նրանց բդերի մի փոքր փայլից
Կուրանում ենք, երեխայի բիբը վագրի ցատկով
Բացում է իր համար փակվածը:
Շները քայլում են քարերի վրայով:
Պոմիդորը կարմրում է քոլին, պարիսպներ չկան: Գողանում ենք:
Շապիկի ծայրով մաքրում ենք փոշին,
Բացված կարմիրը սարսռուն է:
Մայրս կանչում է: էլի ծեծ: Դաս սովորի, դաս:

Աղբյուր` Փաստինֆո