Փաստ ինֆո

Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանի՝ Հայաստանը ներկայացնող դատավորի թափուր պաշտոնի համար օրերս հայտարարված նոր մրցույթին ևս միջազգային իրավունքի մասնագետ Արա Ղազարյանը մասնակցության  հայտ ներկայացնելու է:

Այս մասին նա հայտնեց «Փաստինֆո»-ի թղթակցի հետ զրույցում՝  ընդգծելով, որ նոր մրցույթին մասնակցելու համար պարտավորեցնում է այն հանգամանքը, որ առաջին մրցույթը գնահատած Եվրոպայի խորհրդի խորհրդատվական մարմինը իր և  ՀՀ նախկին օմբուդսմեն Արմեն Հարությունյանի թեկնածությունները  գնահատել է որպես Մարդու իրավունքների և հիմնարար ազատությունների պաշտպանության մասին կոնվենցիայի  21-րդ հոդվածի 1-ին մասին համապատասխանող: («Փաստինֆո»՝ այդ դրույթի համաձայն, Եվրոպական դատարանի դատավորները պետք է ունենան բարձր բարոյական նկարագիր և բավարարեն բարձր դատական պաշտոններում նշանակվելիս ներկայացվող պահանջները կամ լինեն ճանաչված իրազեկ իրավագետներ:)

Պարտավորեցնող է նաև այն, որ  առաջին մրցույթի վերաբերյալ՝ ընթացակարգային մասով,  նույնպես որևէ առարկություն չի ներկայացվել: «Այսինքն՝ ես ուղղակի երկրորդ անգամ եմ գնահատվելու: Լավ է, որ, որքան հասկացա մրցույթի  կանոնակարգից, ես այլևս պարտավորված չեմ լինի կրկին փաստաթղթեր ներկայացնել: Երևի իմ ինքնակենսագրականում որոշ փոփոխություններ կկատարեմ՝  հոկտեմբերից հետո որոշ հետազոտություններ եմ կատարել, ձեռնարկներ են հրատարակվել»,- ասաց Արա Ղազարյանը՝  հույս հայտնելով, որ այս անգամ եւս կընդգրկվի թեկնածուների եռյակում:

Արա Ղազարյանը նշեց, որ ներկայումս անցկացվող մրցույթները տարբերվում են նախկին  մրցույթներից՝ նախկինում մրցույթ որպես այդպիսին չկար, կառավարությունն իր հայեցողությամբ ընտրում էր երեք թեկնածուների և առաջադրում  Եվրոպայի խորհրդում: Ներկայումս կիրառվող  հասարակական հիմունքներով բաց մրցույթն, իհարկե, բխում է ժողովրդավարության պահանջներից:

Առաջին մրցույթի դիտորդական առաքելություն իրականացրած՝ «Իրավունքի Եվրոպա» կազմակերպության հնչեցրած գնահատականների վերաբերյալ մեր հարցին ի պատասխան  Արա  Ղազարյանը նկատեց, որ «Իրավունքի Եվրոպա» հասարակական կազմակերպության գնահատականները չհաստատվեցին, ավելին՝ հերքվեցին ԵԽ խորհրդատվական մարմնի հայտնած դիրքորոշմամբ: Հասարակական կազմակերպությունը գտնում էր, որ էական կոպիտ ընթացակարգային խախտումներ են տեղի ունեցել, երեք թեկնածություններն էլ մերժվել են, որակազրկվել և նրանք այլևս չեն կարող մասնակցել մրցույթին, մինչդեռ պաշտոնական հաղորդագրությամբ, որում վկայակոչվում էր  ԵԽ իրավասու մարմնի դիրքորոշումը, այդ ամբողջը հերքվեց:

Ա.Ղազարյանն ընդգծեց, որ կազմակերպությունը հանրային գործառույթ էր իրականացնում՝  ստանալով մոնիթորինգ իրականացնելու մանդատ,  սակայն առայսօր կազմակերպությունը  որևէ բացատրություն չի հնչեցրել այդ գնահատականների մասին, որոնք հերքվեցին: «Սակայն ինձ դա չի մտահոգում, այլ  մտահոգում է տոնայնությունը, որով նրանք թեկնածուների անձի մասին են խոսում: Չէ՞  որ որպես դիտորդ նրանք պետք է կարողանան լինել անաչառ, իսկ երբ որ կազմակերպության ներկայացուցիչը թեկնածուի մասին «սրանց», «դրանց» դերանուններով է խոսում, դա արդեն ցույց է տալիս, որ նրանք ամենայն հավանականությամբ անաչառ չեն, ուստի ես չէի ցանկանա, որ նման բան կրկնվեր»:

Արա Ղազարյանը նշեց, որ լրագրողների պարագայում ևս այդպես է՝  եթե լրագրողը կարծիք է արտահայտում, նա պետք է կարողանա իր անձի և գնահատականի միջև որոշակի դիստանցիա ապահովել, որպեսզի իր անձնական վերաբերմունքը  չարտահայտվի գնահատականներում ու իրեն չմեղադրեն սուբյեկտիվիզմի մեջ: