Փաստ ինֆո

Իրանից Հայաստան մաքսանենգ ճանապարհով` սեռական օրգանում պահելու միջոցով, թմրամիջոց տեղափոխելու գործով այսօրվա նիստում մեղադրող դատախազը պահանջեց ամբաստանյալ Էլհամ Շիրխանին դատապարտել 15 տարվա, իսկ Զոհրաբ Ստեփանյանին՝4,5 տարվա ազատազրկման:

Երևանի Կենտրոն և Նորք-Մարաշ վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանում տեղի ունեցած այսօրվա նիստում մեղադրող դատախազը հանդես եկավ մեղադրական ճառով` հայտարարելով, որ ամբաստանյալներին առաջադրված մեղադրանքները հիմնավորված են և նրանց կողմից կատարված արարքներին տրվել է ճիշտ քրեաիրավական գնահատական:

Դատախազի գնահատմամբ` նախաքննության և դատաքննության ձեռք բերված ապացույցներով պարզվել և հիմնավորվել է, որ Իրանի Իսլամական Հանրապետության քաղաքացի Էլհամ Շիրխանին, 2013 թվականի նոյեմբերի 8-ին, ՀՀ պետական սահմանի Մեղրիի մաքսակետով Իրանից ժամանելով Հայաստան, մաքսային հսկողությունից թաքցնելով, իր սեռական օրգանում` հեշտոցում պահելով, Հայաստան ապօրինի տեղափոխել է 23,67 գրամ ընդհանուր քաշով, ապահովիչի մեջ փաթեթավորված 13,744 գրամ քաշով մաքուր քաշով «մետամֆետամին», 86 հատ՝ ընդհանուր 0,43 գրամ քաշով «մեթադոն» տեսակի թմրամիջոց հանդիսացող հաբեր: Դրանք  տեղափոխել է Երևան՝ իր ծանոթին՝ Զոհրաբ Ստեփանյանին իրացնելու նպատակով:

Նախաքննական վարկածի համաձայն` Զ.Ստեփանյանը  չի հասցրել թմրամիջոցները գնել, քանի որ նույն օրը ՀՀ Ոստիկանության Կազմակերպված հանցավորության դեմ պայքարի վարչության աշխատակիցները, օպերատիվ տվյալները իրացնելով, բերման են ենթարկել նրան և էլհամ Շիրխանիին, որի անձնական խուզարկությամբ թմրամիջոցները հայտնաբերվել են։ է.Շիրխանիի մոտ հայտնաբերվել են նաև հոգեմետ նյութ հանդիսացող ընդհանուր 0,39 գրամ քաշով 39 հաբ «Նորտրիպտիլին» անվանումով դեղամիջոցներ, որոնք վերջինս ապօրինի, մաքսային հսկողությունից թաքցնելով, Հայաստան էր ներկրել՝ իր կողմից օգտագործելու նպատակով:

Միաժամանակ պարզվել է նաև որ, Է.Շիրխանին, 2013թ. հունիսի 25-ին մաքսային հսկողությունից թաքցնելով, ՀՀ է ներկրել «մետամֆետամին» տեսակի թմրամիջոց: Իսկ 2013թ. հոկտեմբերի 21-ին դրդել է իր ընկերոջը, ով ևս Իրանի Իսլամական հանրապետության քաղաքացի է, կոշիկի մեջ թաքցնելով Հայաստան ներկրել և իրացնել «մետամֆետամին» տեսակի թմրամիջոց:

Ըստ Զոհրաբ Ստեփանյանին առաջադրված մեղադրանքի՝ նա, 2013 թվականի օգոստոս ամսին ծանոթանալով Իրանի Իսլամական Հանրապետության քաղաքացի էլհամ Շիրխանիի հետ և տեղեկանալով, որ վերջինս զբաղվում է  թմրամիջոցների իրացմամբ, ցանկացել է նրանից ապօրինի ձեռք բերել «մեթադոն» և «մետամֆետամին» տեսակի թմրամիջոցներ։

28-ամյա Էլհամ Շիրխանիին մեղադրանք է առաջադրվել՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 38-215-րդ հոդվածի 2-րդ մասով, 38-266-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 2-րդ կետով՝ և  268-րդ հոդվածի 3-րդ մասով: 30-ամյա Զոհրաբ Ստեփանյանին մեղադրանք է առաջադրվել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 34-268-րդ հոդվածի 3-րդ մասով՝ առանց իրացնելու նպատակի  առանձնապես խոշոր չափերի թմրամիջոցների ապօրինի շրջանառության փորձ:

Նախաքննության և դատաքննության ընթացքում Էլհամ Շիրխանին մեղավոր է ճանաչել իրեն առաջադրված մեղադրանքում, իսկ Զոհրաբ Ստեփանյանը իրեն մեղավոր չի ճանաչել: Մեղադրող դատախազը միջնորդեց Էլհամ Շիրխանիին մեղավոր ճանաչել առաջադրված մեղադրանքներում և դատապարտել 15 տարվա, իսկ Զ. Ստեփանյանին` 4, 5 տարվա ազատազրկման:

Այսօրվա նիստում ճառով հանդես եկան նաև պաշտպանական կողմերը: Ամբաստանյալ Էլհամ Շիրխանիի պաշտպան Սիրանուշ Հարությունյանը նշեց, որ նախաքննության ընթացքում իր պաշտպանյալի կողմից տրվել են իրարամերժ ցուցմունքներ: Փաստաբանը մասնավորապես անդրադարձավ գործով մյուս ամբաստանյալի` Զ.Ստեփանյանի վերաբերյալ իր պաշտպանյալի տված ցուցմունքներին` նշելով, որ նա թե նախաքննության, թե դատաքննության ընթացքում հայտնել է, որ Զ. Ստեփանյանի հետ որևէ պայմանավորվածություն չի ունեցել և նրան անգամ այդպիսի առաջարկ  չի եղել:

Ինչ վերաբերում է անձնական օգտագործման համար ներկրված դեղամիջոցին, ապա պաշտպանը նշեց, որ իր նա ՄԻԱՎ վարակակիր է և բժշկի կողմից տրված համապատասխան տեղեկանքը հաստատում է, որ բուժման նպատակով նա օգտագործում է «Նորտրիպտիլին» անվամբ դեղամիջոցը: Ըստ փաստաբանի՝ իր պաշտպանյալին առաջադրված մեղադրանքները չեն հիմնավորվել:

Պաշտպանը նաև նշեց, որ թեեւ  գործում կա Էլհամի ինքնախոստովանական ցուցմունքը: Սակայն փաստաբանի ներկայացմամբ` նախաքննության փուլում իր պաշտպանյալը խոսել է թարգմանիչի հետ,  դա եղել է զրույց` չկարծելով, որ  այն հետագայում իր վրա մեղադրական շեշտադրմամբ կանդրադառնա: Ըստ փաստաբանի` բացի ինքնախոստովանական ցուցմունքներից, այն էլ հակասական, նախաքննական մարմինը որևէ այլ ապացույց չունի:

Փաստաբանը միջնորդեց մեղադրանքի  ծավալից հանել այդ դրվագները և կայացնել արդարացման դատական ակտ: Բայց եթե մեղադրական դատական ակտ է կայացվելու, ապա միայն մաքսակետով ապօրինի թմրամիջոց ներկրելու մասով` ՀՀ քրեական օրենսգրքի 268-րդ հոդվածի 2-րդ մասով և, նկատի ունենալով, որ  նա ՄԻԱՎ վարակակիր է, ապա նրա նկատմամբ  սահմանել նվազագույն պատժից շատ ավելի մեղմ պատիժ` հաշվի առնելով նաև այն, որ նա իր խնամքին ունի մանկահասակ երեխա:

Պաշտպանական ճառով հանդես եկավ նաև Էլհամ Շիրխանին, ով նշեց, թե իր համար զարմանալի է, որ նման հիվանդության առկայության պայմաններում, երբ  իրեն 5-6 տարի կյանք է մնացել, մեղադրողը պահանջում է 15 տարվա ազատազրկում:

Գործով մյուս ամբաստանյալ Զոհրաբ Ստեփանյանի պաշտպան Լիպարիտ Սիմոնյանն էլ միջնորդեց արդարացնել իր պաշտպանյալին` նշելով, որ գործում չկան նրան մեղսագրված արարքները հիմնավորող փաստական տվյալներ, ապացույցներ:

Մասնավորապես, ըստ փաստաբանի, անհասկանալի է, թե  Զ. Ստեփանյանի որ գործողություններն են հիմք տվել նախաքննական մարմնին ապացուցված համարելու, որ նա Էլհամ Շիրխանիից փորձել է ձեռք բերել թմրամիջոցներ:

Դատաքննությամբ հետազոտված ապացույցներով, Լ.Սիմոնյանի գնահատմամբ, հերքվել է նախաքննական մարմնի այն վարկածը, թե իր պաշտպանյալը ցանկացել է ձեռք բերել «մեթադոն» և «մետամֆետամին» տեսակի թմրամիջոցներ:

Փաստաբանի ներկայացմամբ` Զ. Ստեփանյանը նպատակ և ցանկություն չի ունեցել թմրամիջոցներ ձեռք բերել,  Էլհամ Շիրխանիին չի խնդրել իր համար թմրամիջոցներ բերել և որ  ամուսնանալուց հետո  նա այլևս թմրամիջոցներ չի օգտագործում:  Իսկ թմրամիջոցներ ձեռք բերելու ցանկություն ունենալու դեպքում կգներ 0,001 գրամ.  մեղադրանքի մեջ նշված չափաքանակը չէր կարող գնել, քանի որ դրա արժեքը կկազմեր մոտ 1 մլն 300 000 ՀՀ դրամից ավելի գումար, որը նա չունի: Ի դեպ, Էլհամ Շիխանին իր ցուցմունքում նշել է, որ «մետամֆետամին» տեսակի թմրամիջոցի 1 գրամը Հայաստանում վաճառվում է 200 ԱՄՆ դոլարով, որը համարժեք է մոտ 88 000 դրամի:

Ըստ պաշտպանի Էլհամ Շիրխանիի նախաքննական ցուցմունքները չեն կարող օգտագործվել որպես ապացույց և դրվել Զ. Ստեփանյանի մեղադրանքի հիմքում, քանի որ  ամբաստանյալ Շիրխանիին հարցեր են տրվել թարգմանիչի ներկայությամբ, սակայն դատաքննության ընթացքում պաշտպանը հարց է ուղղել Էլհամ Շիխանին, թե ինքը ինչով է համոզված, որ իր ասածները կամ քննիչի ասածները ճիշտ են թարգմանված ամբաստանյալը պատասխանել է, որ չի կարող ասել:

Քրեական գործում չկա Շիրխանիի կողմից տրված որևէ ցուցմունքի պարսկերեն թարգմանություն, գործի նյութերում նրա ցուցմունքները միայն հայերեն են, որոնց  վերջում նշված է, որ ցուցմունքը ընթերցվեց, թարգմանվեց, տպված է ճիշտ:

Իսկ թե ինչն է հիմք հանդիսացել Արթուր Կարապետյանին որպես թարգմանիչ ներգրավելու համար, ըստ փաստաբանի,   քրեական գործից պարզ չէ եւ անհասկանալի է, թե ինչից են ենթադրել, որ նա կարող էր հայերենից պարսկերեն կամ հակառակը թարգմանել, առավել ևս` տիրապետել իրավաբանական տերմինալոգիային:

Պաշտպանը գտնում է, որ նախաքննության ընթացքում ամբաստանյալ Էլհամ Շիրխանիի կողմից տրված ցուցմունքները ստացվել են վերջինս իրավունքների խախտման պայմաններում և դրվել իր պաշտպանյալի մեղադրանքի հիմքում: Հետեւապես, փաստաբանի գնահատմամբ, Էլհամ Շիրխանիի նախաքննական ցուցմունքները որպես անթույլատրելի ապածույց  չի կարող դրվել ամբաստանյալների մեղադրանքի հիմքում:

Լիպարիտ Սիմոնյանը միջնորդեց առաջադրված մեղադրանքում իր պաշտպանյալին ճանաչել անմեղ և կայացնել արդարացման դատական ակտ: