Փաստ ինֆո

Զարհուրելի զգացում էր, որ դատավորը ԲԴԽ-ում կանգնած արդարանում էր, հիմնավորում էր իր որոշումների հիմնավորումները։ Նրանք էլ հարցեր են տալիս, թե ինչու եք այսպես գրել կամ այնպես գրել։ Ձեր ի՞նչ գործ, դա ձեր գործառույթը չէ, մեկը լինի՝ ձեր գրածներով ձեզ հարցեր տա։ «Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում ասաց փաստաբան Երվանդ Վարոսյանը՝ անդրադառնալով Երևանի ընդհանուր իրավասության քրեական դատարանի դատավոր Ռազմիկ Մարիկյանին կարգապահական պատասխանատվության ենթարկելու մասին ԲԴԽ որոշմանը։

Հիշեցնենք, որ ԲԴԽ-ն նկատողություն է հայտարարել դատավոր Ռազմիկ Մարիկյանին՝ փաստացի այն բանի համար, որ դատավորը որոշել էր չկալանավորել անձին, ընդ որում, դատական ակտը չի բողոքարկվել դատախազի կողմից և օրինական ուժի մեջ է մտել։ Ընդ որում, ԲԴԽ-ում դատական նիստի ընթացքում քննարկման առարկա է դարձվել՝ ընդհուպ մինչև հիմնավոր կասկածի առկայության շեմի հաղթահարման հարցը։ Մասնագիտական հանրությունը, փաստաբանական համայնքը մտահոգված է՝ սա նաև ազդակ է դատավորներին։

Փաստաբան Երվանդ Վարոսյանի գնահատմամբ, մինչ ազդակ հանդիսանալը, սա առաջին հերթին խոսում է այն մասին, որ խեղվել է դատական համակարգը՝ նաև ինստիտուցիոնալ առումով։

«Ունենք եռաստիճան դատական համակարգ, որը ստեղծված է նրա համար, որ հնարավորինս բացառվի անհիմն դատական ակտերի գոյությունը։ Այսինքն՝ առաջին ատյանի դատարանը կայացնում է ակտը, երկու ատյան էլ կա, որոնք կոչված են դրա հիմնավորվածությունը և օրինականությունը ստուգելուն։ Հիմա՝ կա ԲԴԽ, որը չի կարողանում որևէ կերպ համակերպվել, որ ինքը հիմնավորվածությունը ստուգող վերադաս մարմինը չէ։ Կարեն Անդրեասյանն ինքն իր մեջ հասկանում է, որ ինքը դատարանների նախարարության նախարարն է, օրենքի հետ խնդիր է տեսնում, բայց այդ խնդիրները շրջանցելու ձևերն իրենք գիտեն՝ իրենց որոշումներն են։ Այսինքն՝ ինքն իրեն հռչակել է վերադաս դատարան»,- ասաց Վարոսյանը՝ նշելով, որ առանց այն էլ դատական համակարգը՝ որպես այդպիսին կոչելը՝ շռայլություն է, բայց այն, ինչի են իրենք իրենց քայլերով վերածում՝ առհասարակ իմաստը կորցնում է, այդ շենքերի, մարդկանց՝ այդտեղ նստելու, աշխատավարձ ստանալու իմաստն է առհասարակ վերանում։

ԲԴԽ-ն, փաստաբանի գնահատմամբ, անցել է իրենց լիազորությունները, ինչն ունեցել է նաև հետևանքներ․ «Իրենք, անցնելով իրենց լիազորությունները, կաշկանդում են բոլոր դատավորներին։ Հիմա ցանկացած դատավոր՝ դատական ակտ կայացնելիս, պետք է մտածի, թե Կարեն Անդրեասյանն ինչ կարծիք կունենա իր դատական ակտի հիմնավորվածության մասին՝ լավ է հիմնավորել, վատ է հիմնավորել։ Սա նոնսենս է, բայց զարմանալու տեղ արդեն քիչ է մնում»։
Անդրադառնալով դատական նիստի ընթացքին, հիմնավոր կասկածի շեմի վերաբերյալ՝ դատավորին ուղղված հարցադրումներին՝ Վարոսյանը նշեց, որ դատական նիստից մեկ հատված է տեսել՝ մեկ հարց և մեկ պատասխան, զարհուրելի զգացում էր, որ դատավորը կանգնած արդարանում էր, հիմնավորում էր իր որոշումների հիմնավորումները՝ ԲԴԽ-ում։

«Նրանք էլ հարցեր են տալիս, թե ինչու եք այսպես գրել կամ այնպես գրել։ Ձեր ինչ գործ, դա ձեր գործառույթը չէ, մեկը լինի՝ ձեր գրածներով ձեզ հարցեր տա։ Իրենք չեն էլ հասկանում։ Դա հրապարակային է, դատավորին չի կարելի այդկերպ ․․․ գիտեք՝ ինչ պետք է արած լինի դատավորը, ինչում կասկածվի, որ տանեն այդպես «մեղադրյալի» աթոռին նստացնեն, հարցեր տանեն, ասեն՝ դե պատասխանիր, հիմնավորիր։ Իրենք անգամ չգիտեն, թե ինչ բան է դատավորը։ Իրենք ԲԴԽ-ում են, մեջները վկայականով դատավորներ կան, բայց իրենք չգիտեն, թե դատավորն ինչ է կամ ինչ պետք է լինի, իրենք այդ պաշտոնի կշիռը չգիտեն, սովորական տեսուչներ են։ Սա է մեր ողբերգությունը»,- նշեց Վարոսյանը։

Հեղինակ՝ Իզաբել Սահակյան

Աղբյուր` Փաստինֆո