Փաստ ինֆո

«Վերջին պատերազմից հետո երեք տարի է անցել, որի ընթացքում մենք ահռելի աշխատանք ունեինք անելու, որը չի կատարվել։ Ո՛չ ՀՀ, ո՛չ Արցախի օրվա իշխանությունները ոչինչ չարեցին։ Մեզ 34 տարի հետ տարան ու հանգեցրին նույն այն կետին, որտեղից սկսվել էր այս պայքարը, այսինքն՝ ջուրը գցեցին հազարավոր կյանքերի գնով ձեռք բերված մեր հաղթանակները, մեր ապրած կյանքն իզուր դարձրին։ Հիմա գնացել, նստել են վրանների տակ, իբր նստացույց են անո՞ւմ…Սա ի՞նչ կապիկություն է։ Թշնամին հարձակվել է երկրիդ վրա, հողդ պատառ – պատառ է անում, դու նստացո՞ւյց ես անում»,- «Փաստինֆո» լրատվականի հետ զրույցում ասում է «Սև հովազ» ՌՀՀԿ-ի նախագահ, արցախյան պատերազմների մասնակից Սերոբ Գասպարյանը։

Հիշեցնենք՝ Արցախի նախագահ Արայիկ Հարությունյանը նախօրեից միացել է Ստեփանակերտի Վերածնունդի հրապարակում նստացույց անողներին։ Այս մասին նա հայտարարել է իր ուղերձում, որում մասնավորապես ասում է՝ այս ծայրահեղ քայլին է դիմում, քանի որ վիճակն օրհասական է և ոչինչ չի մնում անելու, իսկ միջազգային հանրությունը միայն բարի խոսքերով է սահմանափակվում և գործուն քայլեր չի իրականացնում։

Սերոբ Գասպարյանը նկատում է՝մինչև 44 օրյա պատերազմը մեզ թմրեցնում էին, թե՝ օդը փակ է, հող տվողին հողին կհանձնենք և նմանատիպ այլ դատարկաբանութուններ, մենք տեսանք, թե իրականությունն ինչ էր իրենից ներկայացնում.«Թե ի՞նչ փորձանք է հիմա Արայիկ Հարությունյանը պատրաստվում բերել Արցախի գլխին՝ նստացույց հայտարարելով և վրաններում նստելով, շուտով կտեսնենք, միայն թե, արդեն, շատ ուշ չլինի։ Երեք տարի է մեզ ճղում ենք, որ զենք վերցնել է պետք, սա գնում՝ նստում է վրանների տակ, անունը դնում է պայքար։ Անցյալ տարի ես ու Պավլիկ Մանուկյանը դուրս եկանք փողոց, եկան հարամեցին։ Մարդիկ էլ փայլփլուն բեմերն ու փողոցներում չափչփելը նախընտրեցին, փոխարենն, իրական պայքարին միանալու ու երկիրը փրկելու։ Անցյալ տարի այս օրերին Արցախում, դեռևս, այս իրավիճակը չկար, ճանապարհները բաց էին և ինչ – որ բան փոխել այնտեղ, դեռևս հնարավոր էր»,- ասում է ազատամարտիկը։

Սերոբ Գասպարյանն ասում է՝ մեկ անգամ բարձրաձայնել է այս մասին և, արդեն իսկ, տեսնում է դրա արձագանքները տարբեր հարթակներում, ինչը հուսադրող է.«90-ականների մեր պայքարը պարտիզանական կռվից սկսվեց։ Մենք հրացաններով, ռակետնիցաներով պայքարի դուրս եկանք՝ մեր գոյությունը պաշտպանելու համար։ Ի՞նչ է նշանակում նստացույց՝ քեզ մորթում են, դու նստացո՞ւյց ես անում… Սպասում եք, որ ձեր երեխեքին սպանելով գան հասնեն ձե՞զ։ Լավ, Արցախում մի քանի կարգին տղամարդիկ չե՞ն մնացել, որ ձեռքները խբեն սեղանին ու ոտքի կանգնեն, ոտքի հանեն այդ ժողովրդին, որ, բառի բուն իմաստով, ցեղասպանվելու վտանգի առաջ է հայտնվել։ Պայքարել է պետք, պայքարե՛լ, ուժն է ծնում իրավունք։ Ոտքի կանգնենք արցախցիներ, թույլ մի տվեք կապիկություններ անելով ձեզ տանեն նոր ցեղասպանության ճանապարհով, ոտքի կանգնե՛ք»։

Աղբյուր` Փաստինֆո