Փաստ ինֆո

ՀՅԴ Բյուրոյի անդամ, Ֆրանսիայի հայկական ընկերության (CCAF) համակարգող խորհրդի նախագահ Մուրադ Փափազյանի հայտարարությունը, թե՝ ՀՀ իշխանությունները երեկ արգելել են իր մուտքը Հայաստան՝ միանգամից զարհուրելի դեժավյու որպես կախվում է օդում։

30 տարի առաջ էր, 1992 թվականի հուլիսի 29-ին, երբ Լևոն Տեր-Պետրոսյանն իր հայտնի ելույթից հետո արձակեց Հայաստանից ՀՅԴ Բյուրոյի ներկայացուցիչ Հրայր Մարուխյանի արտաքսման հրամանագիրը։

Այսինքն, տասնամյակներն անցնում են, սակայն նույն՝ հակահայ գաղափարաբանությամբ առաջնորդվող իշխանությունների քայլերն ու գործողությունները նույնն են մնում։ Այսինքն՝ ճշմարտությունն ու արդար պայքարը, ազատ խոսքն ու միտքը արգելելու, կասեցնելու, արտաքսելու և բանտ դնելու մոտիվները նույնն են։ Այսօր, ի դեպ, ՀՀ-ում փնտրվող ու չգտնվող «ժողովրդավարություն» կոչվածի փաթեթավորմամբ։

Ընդ որում, ուշագրավ է, որ հենց երեկ հրապարակվեց ԱԱԾ շատ տարօրինակ մի նախագիծը, ըստ որի ՀՀ Ազգային անվտանգության ծառայությունը առաջարկում էր՝ «խստացնել սփյուռքահայերին ՀՀ քաղաքացիություն տրամադրելու պայմանները»։ Ըստ այդմ, Ազգային անվտանգության ծառայությունն առաջարկում է «ազգությամբ հայ ՀՀ քաղաքացիություն չունեցող անձի կողմից ՀՀ քաղաքացիություն ձեռք բերելու համար որպես պարտադիր պահանջ սահմանել Հայաստանում վերջին երկու տարվա ընթացքում առնվազն 60 օր օրինական հիմքով բնակվելու կամ գտնվելու հանգամանքը: Փաստենք, որ Սահմանադրությամբ ազգությամբ հայերը Հայաստանում բնակվելու պահից իսկ ունեն ՀՀ քաղաքացիություն ձեռք բերելու իրավունք»։

Ցեղասպանության տարբեր սերունդներ ներկայացնող սփյուռքահայ գործիչների հանդեպ նման բռնարարքներ 90-ականների սկզբին էլ մենք տեսել ենք, ցավոք, նոր սերունդն էլ նույն գործընթացների ականատես- վկան է դառնում։

Հայրենի ԱԱԾ-ն այս առաջարկն անում է հայ ժողովրդի դարավոր թշնամիների՝ Թուրքիայի և Ադրբեջանի հետ՝ օրվա իշխանությունների կողմից արդեն մի քանի տարի շեփորվող՝ սահմանների բացման, խաղաղության դարաշրջան բացելու քաղաքականության համատեքստում։ Ի՞նչ է ստացվում՝ սահմանները, դուռ-լուսամուտ կրնկի վրա բացում ենք թուրքազերիների առաջ, փակում՝ տասնամյակներ և հարյուրամյակից ավելի սփյուռքում հայապահպան և ազգանպաստ գործունեություն իրականացրած կառույցների և անհատների, մեր հայրենակիցների առա՞ջ։ «Ոստիկանությունը առաջնորդեց զիս դէպի վերադարձի օդանաւ, երբ մինչ նոր հասած էի արդէն Երեւան, ուր մուտքին զիս կասեցուցին եւ անցագիրս գրաւեցին»՝ գրել է իր ՖԲ էջում Մ․ Փափազյանը։
Հայտնի է և Մուրադ Փափազյանն էլ հիշատակել է՝ «Գիտէի, որ Ատրպէյճան եւ Թուրքիա մուտքս արգիլուած է եւ հիմա գիտցայ նաեւ, որ արգիլուած եմ Փաշինեանի Հայաստանի մէջ»։

Թերևս, այսպիսո՞վ է Ոստիկանությունը նախարարություն դառնալու իր նախաշեմը շռնդալից դարձնում․․․

Հայրենիքում այս դաժան իրականությանը բախվող սփյուռքահայ կուսակցական և ազգային գործիչը, որը նաև Ֆրանսիայի իշխանությունների հարգանքն է վայելում, արդեն իսկ հստակ տեսակետն ունի՝ «Փաշինեանի այս որոշումը յաւելեալ փաստ մըն է, որ ան իրեն տրուած պատասխանատուութեան բարձրութեան վրայ չէ: Ան ուժեղ է, երբ իր ոստիկանութենէն կը պահանջէ Հայ Դատի գործիչի մը վտարումը, բայց կը պատկերացնէ՞ք այս փոքրիկ ղեկավարը՝ Էրտողանին եւ Ալիեւին դիմաց»։

Մինչ այս, իհարկե, Հայաստանի հայությունը բազմիցս է բախվել փաշինյանական «բեսպրեդելի» հետ սկսած՝ մեր քաղաքացիներին ասֆալտին փռելուց մինչև դիմադրության շարժման անդամների հանդեպ ահավոր բռնությունների կիրառում և ազատազրկումներ, սակայն «ժողովրդավարության բաստիոն» -ում սա առաջին դեպքն է, երբ սփյուռքահայ գործչի մուտքն արգելում են, այն էլ՝ կոպտորեն, անձնագիրը ձեռքից խլելով․․․

Բնականաբար, Մուրադ Փափազյանի հանդեպ ՀՀ իշխանության այս վերաբերմունքն ամբողջովին լույս է սփռում, թե ինչու նախորդ ամիս, երբ նա Հայաստան էր եկել՝ ուղեկցելով Փարիզի քաղաքապետ Անն Իդալգոյին , Փաշինյանի աշխատակազմը չեղարկեց բարձրաստիճան պաշտոնյայի հետ հանդիպումը։ Պատճառը՝ փաշինյանական վախերն էին էրդողանաալիևյան տանդեմից։

Ինչ վերաբերվում է ԱԱԾ վերը նշված առաջարկությանը և այն «հիմնավորող փաստարկներին»՝ թե՝ «ծառայության կողմից վերջին տարիներին կատարված ուսումնասիրությունների արդյունքում պարզվել է, որ ազգությամբ հայ հանդիսանալու հանգամանքով պայմանավորված ՀՀ քաղաքացիություն հայցող անձանց մի ստվար զանգվածը, հատկապես Մերձավոր Արևելքի երկրների՝ Սիրիայի, Լիբանանի, Հորդանանի քաղաքացիները, երբևէ չեն եղել Հայաստանում կամ ժամանել են հազվադեպ` 4-5 տարին մեկ անգամ․ «Իսկ որոշ դեպքերում ժամանել են միայն ՀՀ քաղաքացիություն հայցելու նպատակով և, որպես կանոն, չեն իրականացնում հայանպաստ գործունեություն, կամ՝ եղել են նաև դեպքեր, երբ քաղաքացիություն ստանալուց հետո ՀՀ քաղաքացու անձնագրերը օգտագործել են միայն այլ պետություններ ճամփորդելու հնարավորություն ունենալու համար»՝ ուղղակիորեն մեկ բան են փաստում՝ կառույցը խուսափում է իր բուն գործառույթն իրականացնելուց։

Ըստ ամենայնի, սատանաներ որսալը կամ «ՀԴՄ կտրոն» օպերացիան ավելի հոգեհարազա՞տ են դարձել, քան մեր հայրենակիցներին ընդունելը և առաջացած խնդիրները պրոֆեսիոնալիզմի դիրքերից գնահատելն ու լուծելը․․․

Իսկ Մերձավոր Արևելքի երկրների հայության հանդեպ նման վերաբերմունքը հակազգային է, և հակաժողովրդագրական և վկայում է ներկա իշխանությունների՝ դասական Սփյուռքը բացարձակ չճանաչելու, չհասկանալու մասին։ Մեկը Հայաստանն է ընտրում ապրելու համար, մյուսը՝ այլ երկիր, միգրացիոն շարժերը մշտական բնույթ են կրում, այսօր գնացողը վաղը կարող է վերադառնալ։ Հայաստանը համայն հայության հայրենիքն է։ Ի վերջո, ի՞նչ է նշանակում ԱԱԾ տարօրինակ գնահատականը նրանց հասցեին՝ «որպես կանոն, չեն իրականացնում հայանպաստ գործունեություն»։

Ավելի գլոբալ հարց՝ իսկ ո՞րն է ներկա իշխանությունների «հայանպաստ» գործունեությունը՝ այդ հարցը հստակեցրե՞լ է հայրենի ԱԱԾ»-ն։ Իսկ միգուցե Մուրադ Փափազյանի մու՞տքն էլ Հայաստան ՀՀ ներկա իշխանությունն արգելել է «հայանպաստ» քաղաքականության իր թրքասիրական տեսլականից ելնելո՞վ։
Ա․Ե․

Աղբյուր` Փաստինֆո