Փաստ ինֆո

Պետրոս Ղազարյանի հետ զրույցում Գագիկ Ջհանգիրյանն իր հոգեբանական հնարքներն է բացահայտում, ասենք, օրինակներ է բերում, թե ինչպես է հոգեբանական ճնշում գործադրելով մարդասպաններին համոզել կատարած մեղքն ընդունել։

Նույն կերպ, փաստորեն, իր երբեմնի ուսանողի, ըստ էության, կոլեգայի հետ է «բանակցության սեղանին» նստում նա, որը նաև՝ «հացի սեղան» է։

Նստում է և սկսում է Պետրոսի ասած և իր հաստատած՝ դիմացինին «կուտ տալը»։

Ամեն կերպ և ցանկացած եղանակով։ Փաստորեն, բարոյականության հետ չնչին իսկ խնդիր չունի Ջհանգիրյանը։ Դեմ-դիմացը նստած իր ուսանող-կոլեգային կտեր տալու պրոցեսում նա կարող է սիրաշահել, կարող է նսեմացնել վերջինիս զբաղեցրած պաշտոնը, կարող է հիշեցնել, որ ինքը նրա դասախոսն է, իսկ իր զավակները նրա տարիքին են, մի խոսքով՝ նախ՝ համոզել և սիրաշահել, երաշխիքներ տալ, թե դիմացինի հանդեպ հետապնդումներ չեն լինի, ինքը կկարճի, կջրի, գործ էլ չկա, որ ջրի, իսկ վերջում, երբ իր միսիան կատարած լինի արդեն՝ ամեն խոստումից հրաժարվել, թե բա՝ «ես ո՞նց եմ կարճում կամ ջրում, էդ գործերը իմ լիազորություններից դուրս բաներ են»։ Մի խոսքով՝ բանակցել ըստ Ջհանգիրյանի՝ նշանակում է կուտ տալ և ինքը կուտ է տվել Վարդազարյանին, որ վերջինս կամավոր հրաժարական տա։

Իսկ ընդհանրապես, պարզվում է՝այս բարդագույն գործընթացը Ջհանգիրյան-միսիոները անձնազոհաբար ստանձնել է բացառապես դատաիրավական բարեփոխումների շահերից ելնելով, դա նրա «վզին դրած է», գեղարվեստորեն ասած՝ ուղղակի իր «Ճիտին պարտքն է»։

Ավելին, նա այդ մասին արդեն ասում է բարձրաձայն՝ հեռուստաեթերում։ Եվ ուրեմն, թող զգուշանան բոլոր նրանք, ում հետայսու հացի սեղանի շուրջ զրուցելու կհրավիրի Ջհանգիրյան-միսիոները։ Դա ուղղակիորեն կնշանակի, որ նա հերթական անգամ գալիս է շողոքորթաբար կտեր տալու և ուղղակի կտեր տալով դիմացինին իր ցանցը գցելու։

Ասենք ինչու միայն հացի սեղանի շուրջ, նաեւ՝ տաղավարում՝ տեսախցիկների ներքո։

Թիրախում են ոչ միայն նրա նախկին ուսանողները, այլեւ ԶԼՄ-ները, հեռուստադիտողները, սա արդեն պարզորոշ է։

Աղբյուր` Փաստինֆո