Փաստ ինֆո

«Ցորի» աղմկահարույց քրեական գործով ամբաստանյալ Գևորգ Գևորգյանի պաշտպանը հանցագործության մասին հաղորդում է ներկայացրել՝ Գևորգյանին ակնհայտ ապօրինի կալանավորելու հատկանիշներով, որն առաջացրել է ծանր հետևանքներ։

Ինչպես արդեն տեղեկացրել ենք՝ Սյունիքի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանը՝ դատավոր Լուսինե Սեփխանյանի նախագահությամբ, գործի՝ դատաքննության նախապատրաստման փուլում քննել է Գևորգ Գևորգյանի խափանման միջոցի հարցը և անփոփոխ թողել Գևորգյանի նկատմամբ ընտրված խափանման միջոց կալանավորումը։ Ըստ պաշտպանության կողմի՝ դատարանը կայացրել է ակնհայտ ապօրինի որոշում, ինչի առթիվ հանցագործության մասին հաղորդում է ներկայացվել ՀՀ գլխավոր դատախազություն՝ պահանջելով քրեական գործ հարուցել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 348-րդ հոդվածի 3-րդ մասի հատկանիշներով։

Փաստաբան Գոռ Գևորգյանը «Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում ասաց, որ ի սկզբանե դատավոր Սեփխանյանի վարքագիծը շատ տարակուսելի էր և ընդամենը մեկ-երկու «քայլ» անց հայտնի դարձավ, որ Լուսինե Սեփխանյանն առանց լսելու ի վիճակի էր կայացնելու այս որոշումը, տպավորություն էր՝ եկել էր հատուկ այս որոշումը կայացնելու համար։ Փաստաբանը պատմեց, որ, դատավորից հինգ օր ժամանակ էր խնդրել՝ քրեական գործում առկա 6 հատոր նյութերին ծանոթանալու համար, քանի որ գործի նյութերն իրեն նախաքննության ընթացքում չէր տրամադրվել, ծանոթ չէր գործին, սակայն դատարանը մեկ ժամ է տրամադրել՝ նյութերին ծանոթանալու համար՝ պատճառաբանելով, որ նախաքննության ընթացքում փաստաբանն է իրականացրել Գևորգյանի պաշտպանությունը, հետևաբար, մեծամասնությանը ծանոթ է։

«Առարկեցի, քանի որ չգիտեր, թե նախաքննության ընթացքում ինձ ինչ նյութեր են տրամադրվել, ինչը մեծամասնություն չէ։ Ինձ մոտ առավելագույնը կարող է լինել 1-1.5 հատոր, իսկ խոսքը 6 հատորի մասին է։ Մեկ ժամ ժամանակ է տվել, իսկ մեկ ժամում 6 հատորը չես էլ կարող թերթել։ Անտրամաբանական է»,- նշեց փաստաբանը՝ հավելելով, որ այդ մեկ ժամն օգտագործել է՝ դատարանի տրամադրած նյութերը նայելու համար, որոնք էջանշաններով նշված են եղել. «Ինձ հետաքրքրեց, թե ինքն ինչ է առանձնացրել քրեական գործից՝ էջանշաններով։ Երբ բացեցի էջերը, հերիք չէ՝ այն էջերն էին, որտեղ դատավորները նախկինում իբրև հիմքերի, հիմնավոր կասկածի մասով բան էին գտել, քննչական մարմինն էր ինչ-որ մեկնաբանություն գտել, այդ էջերի մեջ մատիտով ընդգծել էր այն տողերը, որոնք կոնկրետ, բառացի նկարագրում են ենթադրյալ, գոյություն չունեցող փաստական տվյալները։ Ամբողջ 6 հատորի մեջ չգտա մեկ տող՝ ընդգծված, որտեղ հակափաստարկ կլիներ իմ կողմից բերված և հիմնավորված»։

Փաստաբանը գտնում է, որ դատավորին պետք չէր փաստական տվյալներ հետազոտել՝ օբյեկտիվ հետևություն անելու համար, դատավորին պետք էր արդեն մինչ այդ պահը հետազոտված մի քանի բան վերցներ՝ չարաբաստիկ որոշման հիմքում դնելու համար, ինչպես և եղել է։ Փաստաբանը նշված հիմքով ինքնաբացարկի երկրորդ միջնորդությունն էր ներկայացրել, որը մերժվել է։ Երբ դատարանը վերադարձել է խորհրդակցական սենյակից, պարզվել է, որ այդ ընթացքում ամբաստանյալի ինքնազգացողությունը վատացել է, շտապօգնության մեքենայով վերջինս տեղափոխվել էր հիվանդանոց՝ հետազոտության, պաշտպանը՝ ևս գնացել է հիվանդանոց՝ պաշտպանյալի մոտ։ Մեկ ժամ անց փաստաբանի հետ կապ են հաստատել՝ նշելով, որ դատական նիստ պետք է լինի։

«Գնացի՝ մտածելով, որ պետք է հետաձգվի, որովհետև պաշտպանյալս հիվանդանոցում է, ցանկանում է ներկա գտնվել, օգտվել իր իրավունքներից, բայց չի կարող»,- նշեց փաստաբանը՝ հավելելով, որ առարկել է դատական նիստն առանց մեղադրյալի շարունակելու դեմ, դատախազը՝ թողել է դատարանի հայեցողությանը, սակայն դատարանը որոշել է շարունակել նիստը՝ պատճառաբանելով, որ ՍԴ որոշման համաձայն՝ պաշտպանի ներկայությամբ կարող է շարունակվել նիստը, ինչի դեմ փաստաբանը ևս առարկել է՝ նշելով, որ իրեն զրկել են գործի նյութերին ծանոթանալու հնարավորությունից, հետևաբար, միայն ֆիզիկապես է ներկա գտնվելու, չի կարող պատշաճ պաշտպանություն իրականացնել, ապա՝ դուրս է եկել նիստերի դահլիճից, ինչը դատարանի դիտել է որպես իրավունքի չարաշահում՝ նկատողություն հայտարարելով։ Դրանից հետո դատական նիստը տևել է 6-7 րոպե, դատարանն ավարտել է խափանման միջոցի հարցի քննությունը և հեռացել խորհրդակցական սենյակ։

Խորհրդակցական սենյակ հեռանալուց 10 րոպե հետո հոսանքազրկվեց Արցախը և Սյունիքը, իսկ դատարանում առկա մարտկոցներն այնքան ուժ չունեին, որ պրինտն աշխատեր։ 12-ին 10 պակաս հրատապ վիճակով իջավ նիստերի դահլիճ, հեռախոսի էկրանից կարդաց անհայտ ծագման տեքստ։ Անգամ շարահյուսությունը նորմալ կառուցված չէր, փորձեց իմպրովիզացիա անել, միջամտեցի՝ հարցնելով, թե որտեղ է որոշումը կայացված՝ թղթային տարբերակով, ստորագրված, կնիքով, որովհետև դա է որոշումը, կարծիք հայտնելը՝ որոշում չէ»,- ասաց Գոռ Գևորգյանը։

Նրա խոսքով՝ օրեր անց, երբ ստացել է որոշումը՝ տեսել է, որ այն թվագրված է 16.02.22թ-ով, սակայն այդ օրը դատավորը չէր կարող որոշումն ունենալ, ունենալու դեպքում՝ իջեցրած կլիներ հետը, հոսանքը տվել են փետրվարի 17-ին՝ 00.50-ին։

«Բորիս Բախշիյանն այսօր կալանավորված է Լուսինե Սեփխանյանի արարքի 10 տոկոսը կատարելու համար։ Շատ հետաքրքիր է, թե գլխավոր դատախազն ինչ արձագանք է տալու Լուսինե Սեփխանյանի չարաշահումներին»,-նշեց Գևորգյանը՝ հավելելով, որ արդարադատության լրջագույն խնդիր է, որը ոչ թե առնչվում է իր պաշտպանյալին, այլ՝ բախվում են մի խնդրի, որով փաստաբանական համայնքում կարճ ժամանակ անց կլինի իրավասություն չունեցող, ձայնը չհասնող փաստաբաններ. «Եթե դու հստակ գիտես, որ այդպես է և ինչպես պետք է պաշտպանես քո պաշտպանյալի իրավունքները, բայց ոտնահարվում է ամեն կերպ, ամեն ինչ արվում է՝ ինչպես ցանկանում են, այնպես, համարում եմ, որ ունենք լրջագույն խնդիր, որն ավելի կխորանա, եթե գլխավոր դատախազը պատշաճ արձագանք չտա՝ հաղորդմանը»։

Նկատենք, որ հաղորդումը ներկայացվել է ՀՀ ՔՕ 348-րդ հոդվածի 3-րդ մասով, ինչը ենթադրում է՝ ակնհայտ ապօրինի կալանավորումը, որն առաջացրել է ծանր հետևանք։ Ըստ փաստաբանի՝ ծանր հետևանքն այն է, որ Գևորգ Գևորգյանը մինչ այս պահը գտնվում է կալանքի տակ։

«Փաստինֆո»-ն կապ հաստատեց նաև ՀՀ գլխավոր դատախազության հետ, որտեղից հայտնեցին, որ հաղորդումը ստացել են, քննարկման փուլում է։

Հիշեցնենք, որ քրեական գործով Գեւորգ Գեւորգյանին մեղադրանք է առաջադրվել՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 375-րդ հոդվածի 4-րդ մասով. ըստ նախաքննական մարմնի՝ անձնական շահագրգռվածությունից ելնելով` սեփական կյանքը փրկելու նպատակով, ՊԲ N զորամասի հրետանային դիվիզիոնի պատասխանատու սպա, մայորը դրսևորել է իշխանության անգործություն, որն առաջացրել է ծանր հետևանքներ։ Նախաքննության ընթացքում Գևորգյանը ցուցմունք է տվել՝ հայտնելով, որ երբ իրենց Ֆիզուլիի հատվածում տեղափոխել են նշված տեղամաս, տվել են նշանակետեր, որոնք Դ-20 տիպի հրանոթով խոցում էին, հասկացել է, որ մեր խոցելի հեռավորությունը 4200 մ է, մինչդեռ այդ տիպի հրանոթը խոցում է մոտ 17 կմ, ինչից մայորի մոտ հարց է առաջացել, թե ինչու այդքան հեռահար խոցող զինտեխնիկան տեղադրված է 4 կմ հեռավորության վրա, ինչի վերաբերյալ մտահոգությունը բարձրացրել է նաև հրամանատարության կազմի մոտ։

Հեղինակ՝ Իզաբել Սահակյան

Աղբյուր` Փաստինֆո