Փաստ ինֆո

Հադրութի շրջանի Հին Թաղեր և Խծաբերդ տարածքներում 62 շիրակցիների գերեվարման գործով որպես մեղադրյալ անցնող փոխգնդապետ Արսեն Ղազարյանի և գերությունից օրեր առաջ վերադարձած շիրակցիների միջև առերեսում դեռևս տեղի չի ունեցել։ Այս մասին «Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում ասաց Արսեն Ղազարյանի փաստաբան Վահան Հովհաննիսյանը։

Ավելի վաղ տեղեկացրել ենք, որ հուլիսի 3-ին Հայրենիք են վերադարձել Ադրբեջանում գերության մեջ պահվող շիրակցի 12 հայ ռազմագերիներ, որոնք գերեվարվել էին պատերազմի ավարտից հետո՝ Հադրութի շրջանի Հին Թաղեր և Խծաբերդ տարածքներում։ Նրանց գերեվարման և գյուղերի՝ ադրբեջանական վերահսկողության ներքո անցնելու գործով մեղադրյալի կարգավիճակում է փոխգնդապետ Արսեն Ղազարյանը, որն նկատմամբ հետախուզում է հայտարարել նաեւ Ադրբեջանը։

Փաստաբան Վահան Հովհաննիսյանից հետաքրքրվեցինք՝ արդյո՞ք հայրենիք վերադարձած գերիների և Ղազարյանի միջև առերեսում եղել է, թե ոչ, ինչին ի պատասխան Հովհաննիսյանը նշեց, որ իր ունեցած տեղեկություններով՝ քրեական գործով հարցաքննվել են մեկ տասնյակից ավելի տուժող, իսկ առերես հարցաքննություն դեռևս չի կատարվել, թեև պաշտպանության կողմը պահանջել էր։

Ինչ վերաբերում է Ղազարյանի նկատմամբ ընտրված խափանման միջոցին, ապա վարույթն իրականացնող մարմինն ավելի վաղ միջնորդություն էր ներկայացրել դատարան՝ պահանջելով կալանավորել Ղազարյանին, որը մերժվել է։ Դատախազությունը վերաքննիչ բողոք է ներկայացրել, որը մասնակի բավարարվել է և գործն ուղարկվել է առաջին ատյանի դատարան՝ նոր քննության։

Փաստաբան Վահան Հովհաննիսյանը հիշեցրեց, որ առաջին ատյանի դատարանը մերժել էր միջնորդությունը։

«Միջնորդությունը ներառում էր երկու իրավական պահանջ՝ նախկինում ստորագրություն չհեռանալու մասին խափանման միջոցի վերացում և կալանավորման ձևով խափանման միջոցի ընտրություն։ Որպես անազատության հետ չկապված խափանման միջոցի վերացման հիմք ներկայացվել էր այն հանգամանքը, որ Արսեն Ղազարյանը խախտել է խափանման միջոցի կարգը և ապօրինի ազդեցություն գործադրել տուժողի վրա»,- նշեց Հովհաննիսյանը՝ հավելելով, որ պաշտպանական կողմը, առաջին ատյանի դատարանում, հիմնավորապես ու փաստարկված ներկայացրել էր, որ տուժողի հետ ունեցած առօրյա խոսակցությունը չի հանդիսանում ապօրինի ազդեցության գործադրում և, եթե անգամ այդպիսի ապօրինի ազդեցություն գործադրվել է, ապա դա տեղի է ունեցել մինչև ստորագրություն չհեռանալու մասին խափանման միջոցի ընտրությունը, այլ ոչ դրանից հետո, հետևաբար խափանման միջոցի կարգն ու պայմանները խախտված չեն եղել։

Նրա խոսքով՝ վերաքննիչ բողոքում դատախազը դիտավորյալ չէր անդրադարձել այդ հանգամանքին, իսկ երբ պաշտպանական կողմը դատարանի ուշադրությունը հրավիրեց նշված փաստի վրա, դատախազը ևս ընդունեց, որ պաշտպանական կողմի հիմնավորումները փաստարկված են։ Ըստ Հովհաննիսյանի՝ նման պայմաններում վերաքննիչ դատարանը մասնակիորեն բավարարեց մեղադրողի բողոքը, ինչը ոչ միայն անօրինական է, այլև՝ տրամաբանորեն անհասկանալի։

«Այն, ինչին մենք առնչվեցինք այս գործի շրջանակներում, վերաքննիչ քրեական դատարանի նախագահի փոփոխությունից հետո, վերաքննիչ դատարանի իրավական կուրսի փոփոխության առաջին պտուղներն են»,- նշեց Հովհաննիսյանը։

Փաստաբանը քրեական գործում քաղաքական ենթատեքստ է տեսնում, մասնավորապես, նրա դիտարկմամբ, գործն ունի լայն հնչեղություն, ակնհայտ քաղաքական ենթատեքստ։ «Իշխանությունն իր ենթակա կառույցներով մեղադրում է Արսեն Ղազարյանին, ով իբր մեղավոր է 60 անձի գերության հանձնելու, Հին Թաղեր և Խծաբերդ գյուղերը թշնամուն հանձնելու մեջ։ Այսինքն, մեղադրանքի որոշման համաձայն Արսեն Ղազարյանն է պարտության սիմվոլը, այն միակ պատասխանատուն ու մեղավորը, ում գործողությունների արդյունքում մենք պարտվել ենք այս պատերազմում։ Պետությունն այս մեղադրանքով, իր համար լուծում է մեն միակ խնդիր՝ թիրախավորել Արսեն Ղազարյանին, սլաքներն ուղղել նրա կողմը, նրան, նշանակել պարտության պատասխանատու ։ Դրանով լուծվում է նաև գերիների հարազատների դժգոհության ալիքը անձնավորելով իրենցից հեռացնելու խնդիրը։ Հիմնավորպես կարծում ենք, որ վերաքննիչ դատարանը լծվել է իշխանության կամքը կատարելու գործընթացին»,- ընդգծեց Հովհաննիսյանը։

Ինչպես արդեն տեղեկացրել ենք՝ Հադրութի շրջանի Հին Թաղեր և Խծաբերդ գյուղերում 62 հայ զինծառայողի գերության մեջ հայտնվելու և գյուղերի՝ ադրբեջանական վերահսկողության ներքո անցնելու փաստերի առթիվ հարուցված քրեական գործով մեղադրանք է առաջադրվել փոխգնդապետ Արսեն Ղազարյանին՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 361-րդ հոդվածի 7-րդ մասով, 356-րդ հոդվածի 3-րդ մասով, 376-րդ հոդվածի 3-րդ մասով և 380-րդ հոդվածի 1-ին մասով՝ ռազմական դրության պայմաններում ծառայության վարն ինքնակամ լքելու, ռազմական դրության պայմաններում հրամանը չկատարելու, ռազմական դրության պայմաններում ծառայության նկատմամբ անփույթ վերաբերմունք ցուցաբերելու և մարտի ժամանակ մարտադաշտն ինքնակամ լքելու կամ զենքով գործելուց հրաժարվելու հատկանիշներով։

Հեղինակ՝ Իզաբել Սահակյան

Աղբյուր` Փաստինֆո