Փաստ ինֆո

Երևանի ընդհանուր իրավասության դատարանի դատավոր Արման Հովհաննիսյանի նկատմամբ երկրորդ կարգապահական վարույթն է հարուցվել՝ ՀՀ արդարադատության նախարար Ռուստամ Բադասյանի կողմից։ Տեղեկությունը «Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում հաստատեց դատավոր Արման Հովհաննիսյանը:

Երկրորդ վարույթի հարուցման պատճառ է դարձել ՀՀ ԱՆ նախարարի կողմից ներկայացված երկու միջնորդությունները՝ Վրաստանի Հանրապետության քաղաքացուն Վրաստանի դատական ակտերի հիման վրա կալանավորելու ու Վրաստանին հանձնելու մասին, դատավոր Արման Հովհաննիսյանի կողմից մերժվելը:

Դատավորը նշեց, որ խորը վերլուծություններ է կատարել, որովհետև այդ վերլուծությունները կապված են ոչ միայն ներպետական օրենսդրությամբ, այլև՝ միջազգային նորմերով, կոնվենցիաներով և գտել է, որ կա խոչընդոտ՝ Վրաստանին հանձնելու նպատակով: Դատավորի կողմից միջնորդությունները մերժելուց հետո դատավորի նկատմամբ հարուցվել է կարգապահական վարույթ:

Նրա փոխանցմամբ՝ դատական ակտերը բողոքարկվել են, որոնցից մեկը Վերաքննիչ քրեական դատարանի դատավոր Արմեն Դանիելյանի կողմից բեկանվել է, իսկ մյուս բողոքը չի քննվել, քանի որ իր ունեցած տեղեկություններով Արդարադատության նախարարությունը հետ է վերցրել Վերաքննիչ դատարանից և որքանով տեղյակ է, խոսք է գնացել այն մասին, որ Արդարադատության նախարարությունը Քրեական դատավարության օրենսդրությամբ բողոքարկման սուբյեկտ չեն և իրավունք չունեին դա բողոքարկելու:

«Ուզում եմ հարց հղել իրավագիտության ֆակուլտետի երկրորդ կուրսի ուսանողներին, ովքեր ունեն արդեն նվազագույն իրավաբանական գիտելիքներ, իրենք արդյոք հարուցված կարգապահական վարույթում որպես անկողմնակալ դիտորդ խնդիրներ չե՞ն տեսնում այն դեպքում, երբ կարգապահական վարույթ է հարուցում հենց այն մարմինը, ում միջնորդությունը ես մերժել եմ: Ես օրինակ՝ տեսնում եմ և տեսնում եմ թե որպես իրավաբան, թե որպես անկողմնակալ դիտորդ։ Եթե մի մարմին բերում է միջնորդություններ, որոնք մերժում ես եւ, ունենալով կարգապահական վարույթ հարուցելու իրավունք, հարուցում է վարույթ: Սա կարող է ողջամտորեն կասկած առաջացնել, որ սա միջամտություն է՝ արդարադատության իրականացմանը: Ստացվում է այնպես, որ եթե իմ միջնորդությունը չբավարարեցիք, կունենաք հարուցված կարգապահական վարույթ»,- նշեց Հովհաննիսյանը:

Իսկ թե առերևույթ ինչ խախտման մասին է խոսքը, ապա ըստ ԱՆ-ի՝ դատարանը պետք է բավարարեր միջնորդությունները, քանի որ Վրաստանի Հանրապետությունում կայացվել է դատավճիռ, որն օրինական ուժ է ստացել և ենթակա է ի կատար ածման, մինչդեռ դատարանը գտել է, որ կա օրինական ուժի մեջ մտած դատավճիռ, որը դեռևս ի կատար ածման ենթակա չէ և ՀՀ օրենսդրությամբ վաղեմության ժամկետներն անցել են, Վրաստանում կայացված դատավճիռը, որն իրականացվել է հեռավար կարգով, ՀՀ ներպետական օրենսդրությամբ վաղեմության ժամկետի ընդհատման հիմք չի կարող հանդիսանալ, քանի որ մեր երկրում հեռավար դատավարություն առկա չէ:

«Ես չեմ ասում այդ դատավճիռը հիմնավոր չէ, դատավճիռը հիմնավոր է: Դատական ակտում գրել եմ, որ այլ պայմաններում ես թույլ կտայի հանձնել այդ անձին, որովհետև կա դատավճիռ, որն օրինական է, որի օրինականությունը ես չեմ կարող ստուգել, բայց ես ասում եմ, որ մեր ներպետական օրենսդրություններում կա հակասություն, կա խնդիր: Դա չի կարող դիտվել որպես վաղեմության ժամկետի կիրառման խոչընդոտ»,- նշեց Արման Հովհաննիսյանը՝ հավելելով,որ երկու միջնորդությունները մերժելու հիմքում դրվել է այդ հանգամանքը:

Դատավորը նկատեց՝ բարդ իրավական հարց է, չի բացառում, որ նաև իրենք են ճիշտ և բարդ իրավական խնդրով վերլուծություն կատարելու արդյունքում եզրահանգման գալու դեպքում հնարավոր է նաև սխալվել, բայց դրա համար կարգապահական վարույթ հարուցելը ողջամտության սահմաններում չէ, ճիշտ չէ:

Նրա խոսքով՝ հարուցված վարույթից տպավորություն է, որ իրենք ճիշտ չեն հասկացել դատարանի որոշումը: Մասնավորապես, արդարադատության նախարարությունը գտնում է, որ դատավորը նշել է, թե դատավճիռն օրինական ուժ չի ստացել, մինչդեռ՝ դատավորը նման դիրքորոշում չի հայտնել, ընդ որում՝ կալանավորման միջնորդության քննության ժամանակ փաստաթուղթ չի ներկայացվել՝ դատական ակտի օրինական ուժ ստանալու վերաբերյալ, սակայն դատարանը ելել է վստահելու կանխավարկածից, որ եթե մի պետություն դիմում է մյուս պետությանը, ուրեմն խոսքը գնում է օրինական ուժի մեջ մտած դատավճռի մասին:

Նշենք, որ դատավոր Արման Հովհաննիսյանի նկատմամբ ավելի վաղ հարուցվել էր ևս մեկ կարգապահական վարույթ՝ կապված «Սիսական» ջոկատի լեգենդար հրամանատար Աշոտ Մինասյանի նկատմամբ կալանավորումը որպես խափանման միջոց ընտրելու մասին միջնորդությունը մերժելու լ որոշման հետ: Այս վարույթի շրջանակներում դատավորը դիրքորոշում է ներկայացրել ՀՀ արդարադատության նախարարություն, որը նրա դիտարկմամբ պարզաբանում չէ:

«Ես ոչ թե չեմ ցանկանում պարզաբանում տալ։ Իրավական գործընթաց է՝ հնարավոր է նաև պարզաբանում տալ, ուղղակի չգիտեմ, թե ինչ պարզաբանում տալ: Ստացվում է, որ ես իմ մեկնաբանությունը պետք է նորից մեկնաբանեմ, այսինքն՝ մեկնաբանեմ իմ դատական ակտը»,- նշեց Հովհաննիսյանը՝ հավելելով, որ կարճ դիրքորոշում է հայտնել, թե ինչ է կարծում կարգապահական վարույթի վերաբերյալ և չունի տեղեկություն, թե ինչ փուլում է գտնվում վարույթը:

Նշենք, որ կալանավորման միջնորդությունը մերժելու դատարանի որոշումը կարգապահական վարույթի պատճառ է դարձել նաև Երևանի ընդհանուր իրավասության դատարանի դատավոր Վարդան Գրիգորյանի պարագայում, ում վերաբերյալ ՀՀ արդարադատության նախարարությունն արդեն միջնորդություն ներկայացրել է ԲԴԽ, որի քննությունը նշանակվել էր հունիսի 7-ին: ԲԴԽ նիստին ներկա էր նաև դատավոր Արման Հովհաննիսյանը, որը ԲԴԽ-ում էր՝ ի աջակցություն իր գործընկերոջ, ինչպես նաև մասնակցելու և տեսնելու համար, թե ինչպես է ընթանում դատավարությունը և լսելու՝ միջնորդությունը ներկայացնող մարմնի պատճառաբանությունները:

Դատավոր Արման Հովհաննիսյանը մեզ հետ զրույցում ընդգծեց, որ վտանգավոր պրակտիկա է ձևավորվել, որ դատավորին փորձում են պատասխանատվության ենթարկել՝ Սահմանադրությամբ իրեն տրված բացառիկ լիազորությունների իրականացման, այսինքն՝ արդարադատության իրականացման համար: Նա նշեց, որ դատավոր Վարդան Գրիգորյանին համարում է շատ լավ դատավոր, բառի բուն իմաստով՝ օր ու գիշեր աշխատում է և այդ պայմաններում նրան կարգապահական պատասխանատվության ենթարկել՝ իր կատարած վերլուծությունների համար, ճիշտ չի համարում: Դատական օրենսգրքի համաձայն՝ կարգապահական պատասխանատվության կարելի է ենթարկել, երբ նյութական կամ դատավարական նորմերի դիտավորյալ խախտում է տեղի ունեցել կամ կոպիտ անփութություն: Արման Հովհաննիսյանն ընդգծեց, որ եթե ցանկանում ենք, որ դատավորը լինի անկաշկանդ, ազատ, անկախ, ապա վերլուծություն կատարելիս, փաստերը գնահատելիս, մեկնաբանելիս չպետք է մտածի, որ վերադաս ատյանը կարող է որոշում կայացնել, ինչի արդյունքում կարող է հարուցվել կարգապահական վարույթ, դա կսահմանափակի:

Դատավորը վստահություն հայտնեց առ այն, որ ԲԴԽ-ն կանգնելու է դատավորի կողքին, բայց այն, որ դատավորն արդեն գալիս հասնում է ԲԴԽ, ապա դա էլ ինչ-որ ձևով կարող է նպաստել կաշկանդվածությանը, քանի որ կարգապահական վարույթ պետք է հարուցվի և միջնորդություն ներկայացվի ԲԴԽ միայն այն դեպքերում, երբ առերևույթ ողջամտորեն առկա կլինեն խախտումներ:

Հեղինակ՝ Իզաբել Սահակյան

Աղբյուր` Փաստինֆո