Փաստ ինֆո

Այս իրավիճակը ձեռնտու չէ ոչ մի կողմին՝ ոչ Ադրբեջանին, ոչ Հայաստանին, ոչ Ռուսաստանին, ոչ էլ ԱՄՆ-ին և Եվրոպային, ինչը նշանակում է, որ ամեն ինչ ավարտված չէ և ամեն ինչ դեռ առջևում է։ Այս մասին «Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում ասաց միջազգայնագետ Սուրեն Սարգսյանը։

Նրա խոսքով՝ ակնհայտ է, որ ԵՄ-ն և ԱՄՆ-ն դժգոհ են, որ չեն կարողացել այստեղ խաղաղապահներ տեղակայել, ինչի վերաբերյալ շատ երկար քննարկումներ և բանակցություններ էին գնում, Եվրոպան ամբողջությամբ բավարարված չէ այն իրավիճակով, որը կա։

Անդրադառնալով երեկ Ֆրանսիայի սենատի կողմից Արցախի անկախության ճանաչմանը՝ Սարգսյանը նշեց, որ բանաձևն իրավաբանական ուժ չունեցող հայտարարություն է Ֆրանսիայի օրենսդիր մարմնի երկու պալատներից մեկի կողմից և իրավական առումով որևէ նախադեպ չի ձևավորում։

«Այլ հարց է, որ սա քաղաքական առումով նախադեպ է և, եթե մեր դիվանագիտությունն այդքան կարողություն ունենա, ապա կարող է սա կիրառել մեր շահերի համար և օգտագործել այն որպես քաղաքական նախադեպ»,- նշեց Սարգսյանը՝ հավելելով, որ դա կարող է լինել նախադեպ, որ այլ պետություններ նույնպես նման գործընթաց նախաձեռնեն և ճանաչման գործընթաց լինի թե մարզային, թե նահանգային, թե քաղաքային և թե ֆեդերալ մակարդակներում ամենատարբեր պետությունների։

Իսկ թե ինչու նման որոշում կայացվեց միայն կապիտուլյացիոն հայտարարությունից հետո, միջազգայնագետը նշեց, որ այդ հարցը պետք է ուղղել նախ Ֆրանսիային, ապա՝ մեր դիվանագետներին՝ հասկանալու, թե ինչու ուշ նման որոշում կայացվեց։

«Դժվարանում եմ ասել, թե ինչն էր դրա պատճառը և ինչին էր ֆրանսիական կողմը սպասում, բայց եթե ցանկություն լիներ Ֆրանսիայում Արցախի անկախությունը ճանաչել, ապա ճանաչումը կարող էր տեղի ունենալ ավելի վաղ և ոչ թե սենատի մակարդակով, այլ՝ կառավարության մակարդակով։ Ըստ էության՝ կառավարությունն է վերջնական որոշում կայացնում՝ ճանաչել Արցախի անկախությունը, թե ոչ »,- նշեց միջազգայնագետը։

Ինչ վերաբերում է սենատի որոշմանը հաջորդող Ֆրանսիայի ԱԳՆ հայտարարությանը և դրա մեջ պարունակվող մեսիջներին, միջազգայնագետը նշեց, որ սենատի որոշումը պարտադիր իրավաբանական ուժ չունի, պարտադիր կատարման ենթակա չէ գործադիր մարմնի կողմից և ֆիքսվել է, որ դա Ֆրանսիայի կառավարության դիրքորոշումը չէ։

Սարգսյանն արձանագրեց, որ չի նկատում ֆիքսված առաջնահերթություններ՝ արտաքին քաղաքական առաջնահերթությունների շուրջ և, երբ որ ֆիքսենք, թե որոնք են մեր առաջնահերթությունները և ինչ ենք մենք ընդհանրապես միջազգային հանրությունից ուզում, այդ ժամանակ կկարողանանք հստակ քայլեր և ճանապարհային քարտեզ ուրվագծել։

«Այսպիսի իրավիճակում մեր արտաքին քաղաքականության մոտեցումներն ուղղակի բացակայում են, պետք է հստակ ռազմավարություն մշակել, թե ինչ ենք ուզում աշխարհից »,- նշեց միջազգայնագետը։

Ըստ նրա՝ Արցախի ճանաչման պրոցեսն ամենակարևոր պրոցեսն է և չգիտի, թե ինչու Հայաստանի իշխանությունները որոշեցին անկախության ճանաչման գործընթաց չանել։

Աղբյուր` Փաստինֆո