Փաստ ինֆո

Հայ գերիների նկատմամբ ադրբեջանական զինուժի մարդասպանների կատարած անմարդկային դաժան վերաբերմունքը փաստող երկու տեսանյութերը կստանան արժանի գնահատական։

«Քաղաքական գնահատականն այն է, որ Ադրբեջանը ռազմական հանցագործ է»,- «Փաստինֆո»- հետ զրույցում ասաց ԱԺ Մարդու իրավունքների պաշտպանության և հանրային հարցերի մշտական հանձնաժողովի նախագահ Նաիրա Զոհրաբյանը։

«Մենք մեր բոլոր հնարավոր ռեսուրսներով՝ մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանով, միջազգային ատյաններով՝ այդ թվում ՄԱԿ-ում պիտի հասնենք նրան, որ Ադրբեջանը ճանաչվի ռազմական հանցագործ։ Սա պատերազմի հանցագործություն է։ Իհարկե, իրենք փորձեցին արագ իրենց ռեսուրսներից հեռացնել տեսանյութերը, իրենց պաշտպանության նախարարությունն էլ անհեթեթ հայտարարություն արեց, որ իրենք կապ չունեն։ Բայց փաստերը ավելի քան առկա են թե իմ, թե ՀՀ ՄԻՊ Արման Թաթոյանի մոտ, ուստի մենք սկսել ենք այդ գործընթացը։ Իմ կողմից երեկ ուշ երեկոյան ուղարկվել է միջազգային բոլոր իրավապաշտպան կազմակերպություններին, եվրոպական ինստիտուտներին, ովքեր զբաղվում են մարդու իրավունքներով և մենք պետք է արդեն լուրջ իրավական գործընթաց սկսենք բոլորս միասին՝ համատեղ»,- ասաց պատգամավորը։

Հիշեցնենք, որ երեկ ուշ երեկոյան Նաիրա Զոհրաբյանը տեղեկացրեց, որ ՀՀ ՄԻՊ-ի հետ համատեղ պատերազմական հանցագործության մասին անհերքելի իրավական ապացույցները՝ կից պարզաբանմամբ ուղարկվել է ԵԽԽՎ նախագահին, ԵԽ մարդու իրավունքների հանձնակատարին, ՄԱԿ-ի Մարդու իրավունքների գրասենյակին, ԵԽԽՎ բոլոր քաղաքական խմբերին։ Իսկ թե ինչո՞ւ է ադրբեջանական սոցիալական կայքերում ակտիվ տարածված տեսանյութը նույն ակտիվությամբ հեռացվում՝ Նաիրա Զոհրաբյանն ասաց.

«Իրենք այս պահին ուզում են ցույց տալ, որ իրենք Ռեմբո են։ Քանի որ ստորագրել են միջազգային կոնվենցիաներ՝ նման դաժանությունների հետ կապված խոշտանգումներն արգելող, ըստ էության դա պատերազմի հանցագործություն է, փորձում են բոլոր հետքերը վերացնել՝ միջազգային դատարանների առաջ չկանգնելու համար, բայց դա իրենց բացարձակապես չի փրկելու»։

Փաստական տվյալների համաձայն՝ պաշտպանության միջոցներից զրկված, գերու կարգավիճակ ունեցող երկու քաղաքացիական անձանց՝ Հադրութ քաղաքի բնակչի և Հադրութի շրջանի Տայք գյուղի բնակչի սպանությունը կատարվել է Ադրբեջանի Հանրապետության դիվերսիոն խմբի զինծառայողների կողմից Հադրութ քաղաք ներթափանցելու ընթացքում, Արթուր Մկրտչյան փողոցում։ Պատգամավորն ասում է՝ Հադրութում կատարվածը Ադրբեջանի համար իրավիճակն ավելի է բարդացնում։

«Առավել քան ծանրացնում է այն, որ դա տեղի է ունեցել քաղաքացիական բնակավայրում՝ քաղաքացիական անձանց հանդեպ»։
Նաիրա Զոհրաբյանը նշեց, որ պարբերաբար կապի մեջ են Կարմիր Խաչի կոմիտեի հետ, որը չի կարողանում իրականացնել հումանիտար աջակցություն, երբ հրադադարը չի պահպանվում։ Ադրբեջանական կողմը հետևողականորեն կրակում է.

«Գոնե մի քանի ժամ հրադադարի ռեժիմը պետք է պահպանվի, որպեսզի կարմիր խաչը գործի անցնի, հնարավոր լինի երկու կողմից արդեն 19 օր մնացած դիակները հավաքել։ Դուք հասկանո՞ւմ եք չէ դիակների քանակը ինչքան է, ի՞նչ վիճակում են։ Հասկանո՞ւմ եք այն ծնողների վիշտը, որոնք փնտրում են իրենց զավակներին։ Րոպե առաջ պիտի հրադադար լինի և հրադադարը չկանգնեցնողը Ադրբեջանն է։ Մենք երեկ էլ լսեցինք Իլհամ բարբարոսի ցինիկ հայտարարությունները։ Ինքը խնդիր չունի, ինքը մսաղացի բերան է տալիս իր ազգային փոքրամասնություններին, նաև կադրեր կան՝ ինչպես են թուրքական կամ ադրբեջանական ուղղաթիռները ծովը նետում ազգային փոքրամասնությունների մարմինները։ Իրենք բարոյական խնդիր և պատասխանատվություն չունեն ազգային փոքրամասնություններին մսաղացի բերան տալու համար, որովհետև դա իրենց արյունը չէ, դա իրենց հայրենիքը չէ։ Մենք կռվում ենք մեր հայրենիքի համար և դրա համար ամեն մահացած զինվորի դիակը րոպե առաջ հասցնել ընտանիքին և հանձնել մայր հողին ՝ մեր ամեն մեկի սուրբ գործն է»։
Պատգամավորն անկեղծ ասում է՝ դիմելով միջազգային կառույցներին՝ մեծ հույսեր ինքն էլ չունի։

«Միջազգային կառույցներից անկեղծ ասած ես հույս չունեմ։ Ես տարիներ շարունակ աշխատել եմ միջազգային կառույցների հետ, վստահ եմ, որ ստանալու եմ նույն լղոզած գնահատականը՝ «շնորհակալություն Տիկին Զոհրաբյան, ձեր հետևողականության համար, մենք կուսումնասիրենք փաստերը և ձեզ հետ կլինենք կապի մեջ». սա է լինելու միջազգային կառույցների մտահոգված պատասխանը»։

Այս դեպքում ինչո՞ւ ենք դիմում միջազգային կառույցներին՝ Նաիրա Զոհրաբյանը հարցրեց ՝ Իսկ ի՞նչ անենք։

«Գնանք սամասուդ անենք, տապոռը վերցնենք գնանք ի՞նչ անենք։ Մենք քաղաքակիրթ աշխարհի մարդ ենք, մեր գործիքը այն միջազգային կառույցներն են, որտեղ մենք անդամ ենք, որտեղ մենք ստորագրել ենք պարտավորություն և նույն այդ միջազգային կառույցն իր անդամ երկրների համար ունի պարտավորություն։ Սա է քաղաքակիրթ աշխարհի խաղի կանոնը։ Մյուսը արդեն ահաբեկչությունն է, մյուսը տեռորն է, մյուսը հաշվեհարդարն է, որը մեր ձեռագիրը չէ»։
Ադրբեջանական վայրագությունից հետո պատգամավորն ավելի սթրեսային վիճակում է հայտնվել։ Վստահ է, որ համայնքապետերից արդեն կապ են հաստատել զոհերի ընտանիքների հետ։

«Երբ անուններ են ինձ տալիս ու փորձում եմ դիահերձարաններում ճշտել, ինձ համար դա անմարդկային սթրես է՝ անմարդկային։ Ես նույնիսկ հուղարկավորության ժամանակ չեմ կարողանում այդ զինվորների, այդ երեխաներ դեմքին նայել, որովհետև ամաչում եմ, ամաչում եմ իրենցից, մտածում եմ՝ ես ի՞նչ չարեցի իմ տեղում, որ մենք այսօր ունենք այսպիսի վիճակ։ Գիտեք, մեր ամենասիրուն՝ 90-ականների, 2000-ականների լուսավոր, լավագույն սերնդի մի հատված կորցրեցինք։ Սա ինձ համար անմարդկային ողբերգություն է։ Ես զարմանում եմ մեր տոկունության վրա, հայ կանանց տոկունության վրա, որ մենք ուղղակի չենք խելագարվել, ատամները սեղմած, կրճտացնելով ասում ենք՝ սատկացնելու ենք ձեզ մինչև վերջին թուրք ահաբեկիչը»։

Աղբյուր` Փաստինֆո