Փաստ ինֆո

«Հեղափոխությունը պետք է հասնի քաղաքաշինության ոլորտ. այստեղ ևս հեղափոխություն է անհրաժեշտ, սակայն 2018 թվականից մինչ օրս որևէ շարժ չենք տեսնում»:

Այս տողերը կարդացի այսօրվա լրահոսում և զարմացա՝ իսկ ո՞վ է խանգարում, որ չի հասնում: Թեպետ միշտ եղել եմ այն համոզման, որ հեղափոխական կոչերի և դըմփ-դըմփ- հուի մեջ քաղաքաշինության «շարժ» լինել չի կարող: Քաղաքաշինությունը կայունություն է սիրում և աշխատանք:

Աղմուկների մեջ մի փնտրեք քաղաքաշինություն, մի փնտրեք նաև մասնագիտական գնահատական: Երբ մարդիկ չգիտեն իրենց անելիքը, չունեն տեսլական և առնվազն չգիտեն իրենց գործառույթները, նրանք չեն էլ կարող որևէ նոր բան առաջարկել: ՈՒղղակի աղմկում են:

Այս  անգամ Ֆիրդուսի թաղամասի կառուցապատման թեման է աղմուկի առիթը: Առիթը, բայց ոչ՝ պատճառը: Աղմկողները ընդհանրական անուն ունեն՝ քաղաքացիական հասարակություն: Նրանց հետևում, ճարտարապետ-քաղաքաշինարարներ կան, բայց նրանց մասնագիտական ձայնը չի լսվում կամ՝ թույլ է լսվում: Իսկ ձայն ասվածը երկու տարվա ընթացքում պիտի որ լսվեր Երևանի և հանրապետության տարբեր բնակավայրերի վերաբերյալ բազմաթիվ առաջարկների,  նախագծային փաթեթների, հայեցակարգային ծրագրերի տեսքով:

Ճարտարապետ Հրաչ Պողոսյան. Ավագանին, իր քաղաքաշինության ու հողոգտագործման հանձնաժողովի նախաձեռնությամբ, հենց անմիջապես ընտրություններից հետո, պետք է քննարկեր Երևանի կառուցապատման խոշոր խնդիրները ու որոշումներ ընդուներ

Հիմնական խոսակցության նյութը Երևանն է, Երևանի կենտրոնը: Երևանն ունի ավագանի, ավագանին ունի մասնագիտական հանձնաժողովներ, որոնցից մեկը  քաղաքաշինության և հողօգտագործման հարցերի մշտական հանձնաժողովն է:

Իսկ սա այն հանձնաժողովն է, որը նախորդ ավագանիում ղեկավարում էր ՀՀ վաստակավոր ճարտարապետ Հրաչ Պողոսյանը: Եվ ահա, Հրաչ Պողոսյանն արձագանքելով վերջերս Ֆիրդուսի թաղամասի թեմայով տեղի ունեցած  Երևանի ավագանու արտահերթ նիստին, իր ՖԲ էջում գրում է՝ ,,Նայում էի ավագանու քաղաքաշինության հանձնաժողովի նիստը՝ նվիրված 33-րդ թաղամասի կառուցապատման խնդիրներին: Տպավորությունը, մեղմ ասած, մտահոգիչ է: Նախ՝ կարծես ավագանու անդամները ծանոթ չեն ավագանու մասին օրենքին, որտեղ պարզ ասված է, որ ավագանին Երևանի կառավարման ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ մարմինն է: Քաղաքապետն իր   աշխատակազմով պարտավոր են  կատարել ավագանու որոշումները: Այսինքն, ավագանին պետք է ընդունի որոշումներ՝  որոշի՝ կառուցապատե՞լ 33-րդ թաղամասը, թե՞ ոչ, ի՞նչ նախագծով կառուցապատել… Ասվեց, թե 33-րդ թաղամասի  կառուցապատումը, կարծես, քաղաքապետարանի գործը չէ: Այն ամենը,  ինչ կատարվում է Երևանում, ավագանու գործն է, հետևաբար և՝ քաղաքապետարանի գործը: Այսպիսով,  ավագանին ու նրա ամեն մի անդամ ունի լայն իրավունքներ, բայց և՝ նույնչափ պարտականություններ: Ավագանին, իր քաղաքաշինության ու հողոգտագործման հանձնաժողովի նախաձեռնությամբ, հենց անմիջապես ընտրություններից հետո, պե՛տք է քննարկեր Երևանի կառուցապատման խոշոր խնդիրները ու որոշումներ ընդուներ: Անհրաժեշտության դեպքում՝ հրավիրելով ու լսելով ոլորտի գիտակ մասնագետներին: Չե՞ որ չկա ավելի կարևոր խնդիր հանձնաժողովի համար, քան Երևանի կառուցապատման խնդիրները: Կառուցել ա՞յս նախագծով, թե՞ մրցույթ հայտարարել: ՈՒրեմն սխալ է ուրիշ մեղավոր փնտրելը: Դա հենց ավագանու ու առաջին հերթին նրա քաղաքաշինության հանձնաժողովի պարտականությունն է: Ավագանու անդամները ոչ թե հարցեր տվողներ են,  այլ ՝որոշում ընդունողներ:  Մի շատ կարևոր բան էլ: Ավագանու նիստերը պետք է ղեկավարեն չորս հանձնաժողովների ղեկավարները, ռոտացիոն կարգով: Գործադիր մարմնի ղեկավարը, քաղաքապետը, պետք է ղեկավարի գործադիր մարմինը, որը պետք է կատարի ավագանու, այսինքն օրենսդիր մարմնի որոշումները: Իսկ Մեսչյանի վրդովմունքը, ինձ համար, հասկանալի է: Որոշումները պետք է ընդունվեն արագ և ժամանակին, այլ ոչ թե՝ ուշացումով, կասեցնելով կառուցապատման գործընթացը,,:

 Ավագների և երիտասարդների պայքարը հավերժական է

Ավագների և երիտասարդների տեսակետները համախմբելու, քաղաքային ծրագրերի մասնագիտական քննարկումներին  մասնակցելու հրավեր և առաջարկ  Երևանի նախկին գլխավոր ճարտարապետ Նարեկ Սարգսյանը դեռ տարիներ առաջ՝ 2012-ին  արեց երիտճարտարապետներին, սակայն նրանք հրաժարվեցին՝ գերադասելով քաղհասարակությանն ուղղորդելու և  նրանց հետևից գնալու քաղաքականությունը:

Ես տարիների աշխատանքային փորձառություն և իմունիտետ  ունեմ այս ոլորտի  աղմուկների հանդեպ: Քանի որ գիտեմ՝ երբ այդ աղմկողներին մեծ պատրաստակամությամբ ցանկանում ես ընդգրկել, ավելին,  հստակ ու կոնկրետ քայլեր ես անում մասնագիտական դաշտ բերելու և պրոֆեսիոնալ հարթության մեջ քննարկումներին մասնակից դարձնելու  համատեքստում, նրանք հրաժարվում են:

Բայց հիմա ուրիշ ժամանակ է, հիմա իրե՛նք են հարցեր դնողները, որոշողները,  լուծողները,  սակայն, կրկին նրանց հույսը ոչ պրոֆեսիոնալներն են: Կրկին սպասում են «թոփ» թեմաների, որ աղմկեն: Իսկ աղմուկների մեջ մի՛ փնտրեք քաղաքաշինություն, մասնագիտական հայացք ու տեսլական: ԶԼՄ-ները ոլորտի պաշտոնյաների  անուններ են նշում, որոնք, իբր «հեղափոխական քաղաքաշինությանը» խանգարում են:  Ի դեպ, ոլորտում հեղափոխական նախագծեր վերջին երկու տարվա ընթացքում չի եղել, չիք:

Այս համատեքստում հաճախ կարելի է լսել նաև, թե՝ ինչու՞  մրցույթներ չեն արվում և այլն, և այլն… Իմ խորին համոզմամբ,  ճարտարապետի՝  քաղաքի այս կամ այն հատվածի վերաբերյալ տեսլականն ու հայեցակարգը անհատական են, լինում են, կամ՝ չեն լինում:  Իսկ մրցույթների մասին, ընդ որում, բոլոր ոլորտներում, ներկա իշխանության ներկայացուցիչները շատ էին խոսում, սակայն այսօր սա ևս նրանց բազմաթիվ բացերից մեկն է: Եվ սրա մեղավորն էլ՝ Երևանի դեպքում, ավագանին է: Կազմակերպեք, նախաձեռնեք…Այսինքն, այսօր բողոքի ձայն բարձրացնող ճարտարապետների պայքարը ներսում, ավագանիում և հրապարակային  պիտի լիներ, այլ ոչ թե՝ դրսում: Ո՞վ է խանգարում նրանց՝ Նարեկ Սարգսյա՞նը: Մարդ, որի տևական, համառ և կոնսոլիդացնող ջանքերի շնորհիվ ստեղծվեց ՀՀ ճարտարապետների պալատը, որն այսօր քաղաքաշինական թեմաների հիմնական կենտրոնը պիտի լիներ:   

Իսկ Նարեկ Սարգսյանն այսօր իր արվեստանոցում աշխատում է:

Դու՛ք էլ աշխատեք:

Հեղինակ՝ Ա.Ե.

Աղբյուր` Փաստինֆո