Փաստ ինֆո

Գուրգեն Մարգարյանի գործով ՄԻԵԴ վճիռը նշանակում է, որ Գուրգեն Մարգարյանի սպանությանը հաջորդող գործընթացների համար գոյություն ունի ադրբեջանական պետության պատասխանատվությունը և այս գործը պարզապես Գուրգեն Մարգարյան և Ռամիլ Սաֆարով հարթության մեջ չի գտնվում։ Այս մասին «Փաստինֆո»-ի եթերում ասել է փաստաբան, Գուրգեն Մարգարյանի իրավահաջորդների ներկայացուցիչ Սիրանուշ Սահակյանը։

Նրա խոսքով՝ Ադրբեջանը պատասխանատու է, որ Սաֆարովին պարգևատրեց, հերոսացրեց, ներեց և հետագայում ազատ արձակեց։ «Այս բոլոր միջոցառումները կատարելով պետությունն ունեցել է մեկ նպատակ՝ ապահովել անպատժելիությունը հային սպանելու համար և պետությունն, ըստ էության, հանցագործությունը չի դիտարկել որպես հանցագործություն, հային սպանելը դիտարկել է որպես խրախուսման ենթակա գործողություն և իր հասարակության մեջ արժանացրել է խրախուսանքի: Եվրոպական դատարանը գտել է, որ պետության նման վերաբերմունքը խախտում է կյանքի իրավունքը և դրա նպատակը սեփական հանցագործին անպատժելիություն ապահովելն է, իսկ որ դրա ընտրությունը պայմանավորված է եղել զոհի ազգային պատկանելիությամբ: Ադրբեջանական պետությունն այս բոլոր ռեսուրսները ծախսել է այն պատճառով, որ զոհը եղել է հայ և այս հանգամանքը գնահատելով՝ Եվրոպական դատարանն արձանագրել է նաև Ադրբեջանի հակահայկական քաղաքականությունը հայերի նկատմամբ»,- ասաց Սահակյանը:

Նա նշեց, որ վճիռը ենթադրում է, որ ընդհատված պատիժը պետք է իր շարունակությունն ունենա, ուստի՝ ցմահ ազատազրկումը գործող պատիժ է Ռամիլ Սաֆարովի համար և Սաֆարովը պետք է վերադառնա բանտախուց՝ սովորական հանցագործների նման, առանց արտոնությունների: Բացի այդ՝ եվրոպական բազմաթիվ կառույցներ քննադատել էին Սաֆարովի արարքը և նույն կերպ քննադատեցին հետագա ներումը՝ նշելով, որ քաղաքական նպատակներով Ադրբեջանը իրավական գործիքներ է օգտագործում, ինչն անթույլատրելի է պրակտիկա է: Նրա խոսքով՝ ՄԻԵԴ վճիիռն իրավաբանորեն է պարտադրում Արդբեջանին և իրավաբանորեն պարտադիր ակտերի չկայացումն առաջ է բերելու իրավական հետևանքներ: Սահակյանն ընդգծեց, որ դա պարտադրանիք ուժ ունի և որքան էլ ադրբեջանցիներ անհամաձայնություններ ունենան վճռի հետ, պարտավոր են դա կատարել: Սահակյանը կարևորեց, որ, եթե վճիռը կատարվի, ապա դա մեծ ազդակ է ադրբեջանական հասարակությանը, որ ապագայում զերծ մնան հայերի նկատմամբ ոտնձգություններից ՝ գիտակցելով, որ, որքան էլ ադրբեջանական պետությունն իրենց մեջքի ետևում լինեն, վերջնարդյունքում իրենք պատժվելու են, որովհետև միջազգայնորեն հայերն արդեն իսկ ամրագրել են իրենց իրավական պաշտպանության շեմը: Բացի այդ՝ Սիրանուշ Սահակյանն ընդգծեց, որ սա առաջին դատական ակտն է, որը փաստագրում է հակահայկական ադրբեջանական պետական քաղաքականությունը և նման իրավական դիրքորոշման պարագայում որևէ մեկը իրավունքի կամ բարոյականության ուժով չի կարող պարտադրել, որ էթնիկ հայերը շարունակեն իրենց կյանքը, գոյատևումն ադրբեջանական իշխանությունների ենթակայության, իրավազորության տարածքում, տիրապետության ներքո, այսինքն՝ այս փաստերի ամրագրման պարագայում չի կարող խոսք գնալ Ադրբեջանի կազմում ԼՂ գոյության մասին:

«Սա նաև առաջ է բերում մյուս հետևանքը, որ Ադրբեջանը պարտավոր է ձեռնարկել այնպիսի միջոցներ, որոնք կվերացնեն հայերի նկատմամբ ատելությունը՝ արմենաֆոբիան և քանի դեռ Ադրբեջանը չի փոխել իր հասարակության վերաբերմունքը հայերի նկատմամբ, մենք կունենանք ԵԴ չկատարված վճիռ»,- ասաց Սահակյանը՝ հավելելով, որ այդ վճռով ցույց ենք տալիս, թե ինչ վերաբերմունք ունի Ադրբեջանական պետությունը հայերի նկատմամբ:

Աղբյուր` Փաստինֆո