Փաստ ինֆո

Այն, որ ներկա իշխանությունները բոլոր ոլորտներում առաջնորդվում են երկակի ստանդարտներով, ոչ մեկ անգամ ենք տեսել և համոզվել: Ընդ որում, ամենացավալին այն է, որ իբրև արդարություն հաստատելու և ապօրինությունները բացառելու ուղին ընտրած, վեթթինգ իրականացնելու մասին խոսող իշխանության սրտի դատավորները հենց երկակի ստանդարտներով առաջնորդվող, մասնագիտական հարթության վրա հետին տեղ զբաղեցնող և ըստ էության, քաղաքական նպատակահարմարությամբ առաջնորդվողներն են:

Այսինքն, հանրությունն այսօր գործ ունի երրորդ իշխանության ներկայացուցիչների կայացրած որոշումների և վճիռների հետ, որոնք ուղղակի նույնքան ծայրահեղ աղաղակող և անարդար են, որքան Ֆրիկի / 13-րդ դար/տաղերում առկա համեմատությունները՝ այս դեպքում՝ «Մէկին հարամըն յաջողի, մէկին՝ հալալն կորուսի» տրամաբանությամբ:

Հենց այս տրամաբանությամբ է առաջնորդվում դատախազությունը՝ որոշելով չբողոքարկել Եղեգնաձորում դաժանաբար ծեծի ենթարկված փոխգնդապետ Արա Մխիթարյանի գործով մեղադրյալին գրավի դիմաց ազատ արձակելու վերաքննիչ դատարանի որոշումը։ Այս մասին «Փաստինֆո»-ի հարցմանն ի պատասխան հայտնել է ՀՀ գլխավոր դատախազի՝ ԶԼՄ-ների հետ կապերի գծով խորհրդական Գոռ Աբրահամյանը: Ըստ այդմ, դատախազությունը լիովին համաձայն է դատարանի կայացրած որոշմանը. վերջինս գտնում է , թե մեղադրյալի նկատմամբ այլընտրանքային խափանման միջոց գրավի կիրառումը վիճարկելու բավարար հիմքերը բացակայում են:

Հիշեցնենք՝ սա այն դեպքն է, երբ փոխգնդապետ Արա Մխիթարյանին դաժան ծեծի ենթարկողը, այդ ծեծին մասնակցողները և նրա աջակիցները ներկա իշխանության հովանավորության ներքո գտնվող անձինք են՝ Վայոց Ձորի նախկին մարզպետից սկսած, նրա օգնականով և հանցագործության հեղինակ՝ օգնականի եղբայր Զավեն Գրիգորյանով ավարտած:

Ի դեպ, ԶԼՄ-ների տեղեկությունները, թե փոխգնդապետի նկատմամբ կիրառված բռնությանն անմիջական մասնակցություն է ունեցել նաեւ մարզպետը, բնավ պատահական և անտեղի չեն, մանավանդ, եթե նկատի ունենանք այդ դեպքից հետո նրա պաշտոնանկության փաստը:

Տեսեք, դատարան և դատախազություն, ըստ էության միակարծիք են, որ մեղադրյալի նկատմամբ այլընտրանքային խափանման միջոց գրավի կիրառումը թույլատրելի է, մինչդեռ տուժողի առողջական վիճակը, այն, որ 6 ամիս արդեն վերջինս գտնվում է կոմայի մեջ, արդեն իսկ բավարար հիմք է՝ եթե արդարադատություն իրականացնողը առաջնորդվում է մարդու իրավունքների, արդարության և համաչափության սկզբունքով:

Բայց այս դեպքում մեր ձեռքի տակ եղած համեմատությունները մեկն ու երկուսը չեն: Չէ՞ որ բոլորիս աչքի առաջ է մեր դարի դատավարության վերածված ՀՀ 2-րդ նախագահի՝ խափանման միջոց կալանքը փոխելուն վերաբերող դատը, որն ըստ էության նրա հանդեպ քաղաքական պատիժ-դատաստանի է վերածվել: Այսինքն, մի կողմում երկրի երբեմնի ղեկավարն է, որն անձամբ է ներկայացել իրավապահ մարմնի կանչով, որի խափանման միջոց կալանքը փոխելու համար բազմաթիվ ինստիտուտներ և պետական բարձրաստիճան այրեր են երաշխավորել ու միջնորդել, հարյուրավոր մտավորականներ, հազարավոր ՀՀ քաղաքացիներ, սակայն մեկմեկու փոխարինող դատավորներն անդրդվելի է մնացել, ավելին, երբ գտնվել է որևէ դատավոր, որ հակառակ որոշում է կայացրել, անմիջապես եկել է հաջորդը և կրկին անազատության է դատապարտել ՀՀ 2-րդ նախագահին:

Նույն համատեքստում չէ՞ նաև «5-րդ ալիք» ՀԸ սեփականատեր Արմեն Թավադյանի գործով նախաքննությունը, որի դեպքում դատախազությունը պապից ավելի կաթոլիկ լինելով որոշել է բողոքարկել վերաքննիչ դատարանի որոշումը, ընդ որում այն առանց կարդալու՝ հասնելու նրան, որ Թավադյանը կրկին հայտնվի անազատության մեջ:

Սա ցցուն օրինակ չէ՞, որ մենք գործ ունենք վրեժխնդրության, ընդդիմադիր հայացք ունեցողների, այլակարծության հանդեպ անհանդուրժող վերաբերմունքի հետ, ասել է՝ ոչ թե՝ արդարադատության, այլ վերին հրահանգներով առաջնորդվող դատարանի կամ օրվա իշխանությանը հաճոյացող դատավորների հետ:Եվ վերը նշված դեպքերում խափանման միջոցը կյանքի գնով նույն թողնելու համար անհիմն ու անհեթեթ պարզաբանումներ տվող մարմինները ուղղակի իրավունք չունեն փոխգնդապետ Արա Մխիթարյանին 6-ամսյա կոմայի մատնած անձի խափանման միջոց կալանքը փոխել՝ վկայակոչելով օրենքը՝ «Կալանավորման՝ որպես խափանման միջոցի կիրառումը մեղադրյալի նկատմամբ պատժի, քրեական պատասխանատվության ենթարկելու միջոց չէ և հետապնդում է բացառապես վարույթի ընթացքում քրեական հետապնդման ենթարկվող անձի պատշաճ վարքագիծն ապահովելու, քննության բնականոն ընթացքը երաշխավորելու նպատակ»:

Իրավունք չունեն, քանզի այս նախադասությունը ձևակերպող ՀՀ դատախազության ներկայացուցիչը կամ դատավորները ոչ թե օրենքով, այլ երկակի ստանդարտներով են առաջնորդվում:

Հեղինակ Ա.Ե.

Աղբյուր` Փաստինֆո