Փաստ ինֆո

«ՁԻԱՀ-ի կանխարգելման հանրապետական կենտրոն» -ի եւ «Նորք» ինֆեկցիոն հիվանդանոցի միավորման գաղափարը ինձ համար մեղմ ասաց շատ կասկածելի է»,-«Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում նման կարծիք է հայտնել «Երիտասարդ բժիշկների հայկական ասոցիացիա» ՀԿ-ի ղեկավար Գեւորգ Գրիգորյանը ՝ անդրադառնալով կառավարության այսօրվա նիստի օրակարգում ընդգրկված հարցերից մեկին, որով առողջապահության նախարարությունն առաջարկում է միավորել վերոնշյալ բուժհաստատությունները։

Մասնագետը բացատրում է՝ օպտիմալացում իրականացվում է այն դեպքում, երբ հիմնարկն անարդյունավետ է գործում, երբ բյուջեի միջոցները խիստ սահմանափակ են եւ ծառայությունների որակի ապահովման համար անհրաժեշտ է կենտրոնացնել բժշկական ծառայություններն ու անձնակազմը, բայց տվյալ պարագայում փաստացի, ունենք հակառակ պատկերը։

«Մենք ունենք «ՁԻԱՀ-ի կանխարգելման հանրապետական կենտրոն», որի գործունեության արդյունքում 2016 թվականին ԱՀԿ-ի կողմից Հայաստանին շնորհվեց «Մորից երեխային ՄԻԱՎ-ի փոխանցման վերացումը փաստող հավաստագիր, սա նշանակում է, որ այդ կենտրոնը հիանալի գործում է։ Կենտրոնը նախորդ տարի նշեց իր 30-ամյակը, ընդ որում, թե նախարարության աշխատակիցները, թե առհասարակ, բժիշկները, դրական գնահատեցին այդ կենտրոնի գործունեությունը։ Բացի այս, հայտարարվում է, որ այս տարի պետբյուջեն աննախադեպ աճել է»,- «Երիտասարդ բժիշկների հայկական ասոցիացիա» ՀԿ ղեկավարը՝ շեշտելով, որ իրերի նման դրության պայմաններում այդ քայլին գնալն ուղղակի իմաստավորված չէ։

Նշենք, որ կառավարությունն այսօրվա նիստին չզեկուցվող հարցերի շրջանակում քննարկել է «ՁԻԱՀ-ի կանխարգելման հանրապետական կենտրոն»-ը «Նորք» ինֆեկցիոն կլինիկական հիվանդանոց»-ին միավորելու հարցը։ Առողջապահության նախարարության ներկայացրած նախագծում նշվում է, որ բուժհաստատությունների միավորման նպատակը ռեսուրսների (կադրային, ֆինանսական և գույքային) արդյունավետ տնօրինումը, լաբորատոր ախտորոշիչ , ներառյալ` ռենտգեն և ուլտրաձայնային հետազոտություններ) հզորությունների, բժշկական սարքավորումների օգտագործման արդյունավետության բարձրացումն ու վարչական ենթակառուցվածքների օպտիմալացումն է: Նշվում է, նաեւ, որ ՁԻԱՀ-ին զուգորդող ինֆեկցիոն հիվանդությունների գերակշիռ մասի դեպքում անհրաժեշտություն է առաջանում հիվանդի բուժումը կազմակերպել ստացիոնար պայմաններում` «Նորք» ինֆեկցիոն կլինիկական հիվանդանոցում, ինչը պահանջում է երկու կազմակերպությունների մասնագետների համատեղ աշխատանք:

«Հերթական անգամ կառավարության փակ աշխատանքի արդյունքում մենք ունենում ենք հանրային քննարկում չանցած որոշում, որով հիվանդանոցներ են միավորվում։ Ես ՝ որպես առողջապահական, ոլորտային հասարակական գործիչ, տեղյակ չեմ եղել, որ նման բան է նախաձեռնվել։ Հայաստանի կառավարությունն այսօր տալիս է առողջապահության նախարարի ցանկացած որոշման կամ «կապրիզի» իրավական փաթեթավորումը եւ հասարակության այն հատվածին, որը առողջապահության ոլորտի կառավարման վերաբերյալ որեւէ պատկերացում չունի, համոզում, որ որոշումը ճիշտ է։ Մենք ունենք իրավիճակ, երբ ոլորտի ներկայացուցիչները հասկանում են խնդրի լրջությունը, հասկանում են, որ չի կարելի նման կերպ վարվել, բայց, ավաղ, ոլորտում տիրող վախի մթնոլորտում չեն բարձրաձայնում այդ խնդիրների մասին»,-ասում է Գեւորգ Գրիգորյանը։

Անդրադառնալով նախագծի այն հիմնավորմանը, թե ՄԻԱՎ վարակակիրների և ՁԻԱՀ-ով հիվանդների նկատմամբ հասարակությունում առայժմ առկա խտրական վերաբերմունքին նպաստում է նաեւ այդ վարակի ախտորոշումը և բուժումը առանձին հաստատությունում կազմակերպելը, Գեւորգ Գրիգորյանը հարցնում է. «Իսկ բնակչությանը հարցրե՞լ են, արդյո՞ք նրանք պատրաստ են գնալ եւ ՁԻԱՀ-ով հիվանդ մարդու կողքին պառկել։ Ես կարծում եմ, որ այստեղ էլ խնդիր ենք ունենալու, այո, ՄԻԱՎ վարակակիրների եւ ՁԻԱՀ-ով հիվանդների նկատմամբ չպետք է խտրական վերաբերմունք լինի, բայց դրան պետք է հասնել հանրությունը կրթելու միջոցով։ Աստված մի արասցե, եթե փոխանցման մի դեպք լինի, հասկանում եք, թե ինչ կարող է լինել, բնակչություն չի ասելու, որ Արսեն Թորոսյանի ապիկար ղեկավարման շնորհիվ է դա եղել, ասելու է, որ առողջապահության նախարարությունը լավ չի աշխատել, այսինքն, պետական ինստիտուտի վրա է ընկնելու ամբողջ պատասխանատվությունը։ Չի կարելի նման կերպ վարվել»։

Առհասարակ, անդրադառնալով առողջապահության նախարարության որդեգրած քաղաքականությանը, նաեւ համայնքային ծննդատները փակելու որոշման ֆոնին, Գեւորգ Գրիգորյանն ասում է, որ այսօր առողջապահության նախարարությունը տեղերում բուժհաստատությունների հզորություններն ավելացնելու փոխարեն ընտրում է դրանք փակելու ճանապարհը։ «Եթե ծննդատունը, որտեղ աշխատում է , օրինակ 15 գինեկոլոգ, ընդունում է 300 ծնունդ, արդյո՞ք նրանցից յուրաքանչյուրը տալիս է այն որակը, որը ապահովում է համայնքային ծննդատան մասնագետը, որն ընդունում է 35 կամ 50 ծնունդ, այսինքն, այստեղ նաեւ ծանրաբեռնվածության հետ կապված խնդիր ենք ունենալու, որը նաեւ որակի վրա կարող է ազդել, իսկ մարզային բուժաշխատողները մնալու են անգործ»։

Գրիգորյանի խոսքով, նախարարի առաջարկած չափորոշիչը, մասնավորապես, ծննդատների հետ կապված, «մատից ծծած» է։ «Եթե վերցնում ենք միջազգային չափանիշները, ապա եկեք բոլոր վիրահատություններին այդկերպ մոտենանք, վերցնենք, օրինակ, ընդհանուր վիրաբուժությունը, եթե ընդհանուր վիրաբույժը տարեկան 50 հատ լյարդի ռեզեկցիա չի անում, ուրեմն որակ չի կարող տալ։ Եկեք այդպես վերաբերվենք բոլոր ծառայություններին»,-նշում է Գեւորգ Գրիգորյանը՝ հավելելով, որ առողջապահության ոլորտում ստեղծված բոլոր խնդիրների համար նախարարն ու իր թիմն ապագայում պատասխան պետք է տան, ինչ վերաբերում է այդ խնդիրների լուծմանը, ըստ Գրիգորյանի, առնվազն 3 տարի է հարկավոր ոլորտը կրկին «վերակենդանացնելու» համար, որովհետեւ այսօր առողջապահությունը «սպանում» են։

Աղբյուր` Փաստինֆո