Փաստ ինֆո

«Ամուլսարի խնդիրը կոչերով լուծվել չի կարող, այն պետք է իրավական հարթության մեջ լուծվի, որովհետեւ խնդիրը ընկերության ապօրինի գործունեության եւ հետագայում նաեւ շրջակա միջավայրի վրա ազդեցության մասին է»-,«Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում ասաց իրավապաշտպան Զարուհի Հովհաննիսյանը՝ անդրադառնալով վարչապետ Փաշինյանի՝ ֆեյսբուքյան վերջին ուղիղ եթերին։

Հիշեցնենք, այն նվիրված էր Ամուլսարի խնդրին։ Ուղիղ եթերից վարչապետը ջերմուկցիներին կոչ արեց բացել դեպի հանք տանող ճանապարհը։ Նա անդրադարձավ նաեւ այն տնտեսական խնդիրներին, որոնց Հայաստանը կարող է բախվել։
Իրավապաշտպանի խոսքով, վարչապետը հնարավորություն ուներ գնալ եւ մանրամասն խնդիրը քննարկել նրանց հետ, ովքեր շրջափակել են հանքը, այլ ոչ թե ընտրանքային սկզբունքով ջերմուկցիների տներն այցելեր։ «Վարչապետը, որին վստահում են քաղաքացիները, պետք է գնա եւ խոսի հենց այն անձանց հետ, ովքեր կտրուկ անհամաձայնություն ունեն հանքի շահագործման հետ եւ անձամբ են մասնակցում շրջափակմանը»,-ասաց Զարուհի Հովհաննիսյանը։

Անդրադառնալով վարչապետի այն պնդմանը, թե նոր ՇՄԱԳ չենք կարող պահանջել, քանի որ օրենքով նման լիազորություն չունենք, Զարուհի Հովհաննիսյանն ասաց.«Իրականում նոր ՇՄԱԳ-ի անհրաժեշտություն չկա, բոլոր տվյալները մի քանի անգամ փորձագետների միջոցով ապացուցված են, այն է՝ հանքի շահագործման պարագայում շրջակա միջավայրին եւ բնությանը լուրջ վնաս է հասցվելու։ Դրանք արել են անկախ փորձագետները, տեղական փորձագետները եւ այս մի քանի օրերի ընթացքում նաեւ բազմաթիվ կարծիքներ են հնչել Հայաստանում գործող տարբեր մասնագիտական խմբերի, այդ թվում նաեւ՝ Ֆիզիկայի ինստիտուտի, ԳԱԱ ներքո գործող ինստիտուտների մասնագետների կողմից։ Այսինքն, ՇՄԱԳ –ը չէ, որ պետք է լուծի խնդիրը, մեր խնդիրն է տալ իրավական գնահատական, հասկանալ, թե ինչ իրավական լուծում պետք է լինի»։

Ինչ վերաբերում Փաշինյանի այն հայտարարությանը, որ Ամուլսարի հարցը նաեւ արտաքին անվտանգության խնդիր կարող է առաջացնել եւ հարցին, թե արդյո՞ք Ամուլսարի հարցով Հայաստանի իշխանությունների վրա արտաքին ճնշումներ կան, իրավապաշտպանն արձագանքեց. «Արտաքին ճնշումների վերաբերյալ հայտարարություն է հրապարակվել՝ ուղղված տարբեր երկրների դեսպաններին, որպեսզի բացառվի այդ ճնշումը Հայաստանի կառավարության նկատմամբ եւ բիզնես շահերը սպասարկող ցանկացած նախագիծ, այդ թվում նաեւ Ամուլսարի նախագիծը , դիտարկվի որպես երկրի անվտանգության եւ հասարակության համար առողջապահական խնդիր»։

Զարուհի Հովհաննիսյանի խոսքով, կառավարությունը պարտավոր է բաց խոսել Ամուլսարի խնդրի մասին։ «Կա հսկայական փորձագիտական հատված, որոնք հիմնավորում են ռիսկերը եւ ընդհանրապես, խնդիրը միայն հանքը չէ։ Այն քննարկումները, որոնք անցկացվում են մինչեւ այժմ՝ կապված հանքարդյունաբերության խնդիրների վերաբերյալ , հուշում են , որ Հայաստանում խնդիրը խորապես ուսումնասիրված չէ եւ չի գիտակցվում որպես ազգային անվտանգության սպառնալիք։ Ուզում եմ մեջբերել ամռան ընթացքում բնապահպանական հանրային դատարանի վճիռները, որոնցում մանրամասնորեն ներկայացվում են բնապահպանական աղետալի վիճակի հետ կապված հարցեր եւ այն բոլոր գերատեսչությունների անուններն ու թերացումները, որոնք առկա են եղել մինչեւ հեղափոխությունը։ Հանքարդյունաբերությունը միայն Ամուլսարով չի սահմանափակվել։ Որպեսզի մենք հաղթահարենք բոլոր առաջացած խնդիրները՝ Ալավերդուց մինչեւ Թեղուտ, հայեցակարգային մոտեցում է անհրաժեշտ»։

Ըստ իրավապաշտպանի, կառավարությունը պետք է հանքարդյունաբերության վերաբերյալ խորքային քննարկումներ սկսի եւ նոր օրենսդրություն ձեւավորի։

«Մենք այդ աշխատանքները չենք տեսնում եւ այժմ այս ամբողջ աղմուկը Ջերմուկի եւ Ամուլսարի շուրջ, ապացուցում է, որ կառավարությունը դեռեւս չի գիտակցում խնդրի լրջությունը, թեեւ կառավարություն են ուղարկվել բնապահպանական հանրային դատարանի կողմից մշակված բազմաթիվ նյութեր, որոնք կարող էին հիմք հանդիսանալ բնապահպանության եւ հանքարդյունաբերության վերաբերյալ քննարկումների, այլ ոչ թե կենտրոնանալ միայն Ամուլսարի խնդրի վրա եւ մեղադրել բնապահպաններին այլ խնդիրներն անտեսելու մեջ»,-եզրափակեց իրավապաշտպանը։

Աղբյուր` Փաստինֆո