Փաստ ինֆո

«Հեղափոխության ժամանակաշրջանում եւ ինչ-որ առումով նաեւ դրանից հետո մեր երկիրը գտնվում է ինստիտուցիոնալ կաթվածահար վիճակում: Մեր երկրում, ըստ էության, պետական ինստիտուտները կաթվածահար են եւ ինստիտուցիոնալ առումով մեր երկիրն ամբողջությամբ ձախողված է»,-Հայաստանի ներկա վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի հետարձակուրդային այս դիտարկումները, իր խոսքով հիմնված են ինչ-որ գաղտնի, գերգաղտնի փաստաթղթի վրա, որը նախորդ իշխանության օրոք է մշակվել։

Արձանագրենք, որ սա այն հերթական դեպքերից է, երբ Փաշինյանն իր մտքերն ու ցանկությունները բարձրաձայնում է՝ վկայակոչելով ու մեղադրելով նախկիններին: Բայց երկրի ղեկավարի դոմինանտ միտքը՝ «մեր երկիրն ամբողջությամբ ձախողված է»` արդեն իսկ մեծ վտանգներ է պարունակում, քանի որ նրա եզրակացությունը մի տեսակ վերջնագրային է:

Սակայն, զարմանալի ոչինչ չկա այստեղ, քանի որ տվյալ դեպքում սորոսյան քանդարարության գաղափարաբանությամբ առաջնորդվող ներկա իշխանությունը որոշել է քանդարարի իր միսիան նույնպես նախորդ իշխանություններից ստացած ժառանգությամբ պատճառաբանել: Իսկ սա վկայում է այն մասին, որ Փաշինյանը ժողովրդի կողմից մերժված լինելու վախի և տագնապների մեջ է:

Ուստի արձակուրդի ընթացքում զանազան փարթիներ կազմակերպելու արանքում ՀՀ վարչապետը, պարզվում է, նաև մտավոր գործունեություն է իրականացրել՝ փաստաթղթեր է ուսումնասիրել: Ընդ որում, հետաքրքիր է պետական կառավարման համակարգում աշխատանքային կարգի փաստաթղթերում երկրի վարչապետի որոնումները, դրանց մոտիվացիան: Վերջինս ակնհայտորեն պայմանավորված է իր պաշտոնավարման շրջանում կառավարման ոլորտում սեփական ձախողումների պատճառահետևանքային կապեր փնտրել-գտնելու մարմաջով:

Գաղտնի, հույժ գաղտնի, գերգաղտնի, թերևս, երևակայական այդ փաստաթուղթը մի տեսակ նրա համար բռնվելու տեղ է՝ իր ապագա քայլերը իրականացնելու ճանապարհին:

Դրանով նա մի կողմից փորձում է և առաջիկայում ավելի տենդորեն է փորձելու արդարացնել իր և իր կառավարության անգործությունը, թե՝ տեսեք՝ նախկիններն իրենք են փաստել թե ինչ վիճակում է մեր երկիրը, կամ ինչ վիճակում է եղել մեր երկիրը:

Սրան հետևում է վարչապետի արդարացումը՝ այն պրոբլեմները, որ նշվում են, մեկ տարվա ընթացքում հնարավոր չէր լինի շտկել / Ի դեպ, այս նույն մոտիվացիան Երևանի քաղաքապետ Հայկ Մարությանն արդեն տևական ժամանակ շրջանառում է՝ պատճառաբանելով քաղաքի աղբահանությունն իրականացնելու իր անզորությունը/:

Փաշինյանի եզրակացությունը հիմնված է իր համար ցանկալին որպես իրականություն ներկայացնելու վրա:
Հեղափոխության ժամանակաշրջանում եւ ինչ-որ առումով նաեւ դրանից հետո մեր երկիրը գտնվում է ինստիտուցիոնալ կաթվածահար վիճակում,- ասում է Փաշինյանը: Նկատենք, որ այսպես կոչված թավշյա հեղափոխության միտք բանին հենց ազգային և պետական ինստիտուտները կազմաքանդելուն էր ուղղված, ինչն արդեն մեկ տարուց ավելի իրականացվում է Փաշինյանի և նրա համախոհների կողմից: Եվ եթե սորոսական թևը լծված է ազգային ինստիտուտները վարկաբեկելուն, ապա քպական՝ պետական ոլորտում գործող, թիմը պետական կառավարման համակարգը կաթվածահար անելու գործին է լծված: Եվ միայն ու բացառապես յուրաքանչյուր գերատեսչությունում դեռևս մնացած հին կադրերի շնորհիվ և միջոցով է, որ համակարգը շարունակում է գործել:

Այսօր փաստն այն է, որ մեր երկրում ինստիտուցիոնալ պրոբլեմ ունենք, չկան ինստիտուտներ, որոնք լուծեն մարդկանց հարցերը, ամենաբազմազան խնդիրները,-ասում է Փաշինյանը: Ամբողջ հարցն այն է, որ ինստիտուտները կան, այս համատեքստում մենք պրոբլեմ չունենք: Կան նաև հիմնարար օրենքները: Կադրերը չկան, կադրերն են բացակա: Կադրերի սով է Փաշինյանի բանկում: Նրա բերած կադրերը կառավարման համակարգից ոչ միայն մղոններով հեռու են, այլև հակացուցված են պետական համակարգում աշխատելու համար:

Ի դեպ, Փաշինյանի բերած օրինակներն արդեն իսկ ցուցանում են, որ ասելիք չկա: Ինչ ինստիտուցիոնալ ձախողման մասին կարող է խոսք լինել, երբ նրա բերած միակ օրինակը վերաբերում է պետգնումներին, մրցույթներին: Սրա հետ էլ նա մի տեսակ փորձում է սղղացնել իր պատկերացրած՝ անկախ դատական համակարգ ունենալու իդեա-ֆիքսը: Այսօր իրավական ոլորտը, մասնավորաբար, փաստաբանական կորպուսը, ուր լավագույն իրավաբաններն են կենտրոնացել, Փաշինյանի համար գլխացավանք է դարձել: Իսկ պետգնումների մրցույթների կարգը թույլ չի տալիս ներկաներին տոտալ կերպով իրենց մարդկանց նշանակել՝ Սանիտեքի օրինակը՝ վկա:

Ինչպես ասում են՝ վատ պարողին գիտենք՝ ինչն է խանգարում:

Հին աշխարհը քանդել -նորը սարքելու պրոլետարական-լենինյան բանաձևով առաջնորդվող Փաշինյանն, ի դեպ, այս կարգախոսը մինչև վերջ իրականացնելու խնդիր իր առջև, ըստ ամենայնի չի դրել: Նրա խնդիրը քանդելն է: Նա կառուցող տեսակ չէ, նա քանդող է: Հեռու չգնանք՝ տերպետրոսյանական՝ պայքար, պայքար մինչև վերջ կարգախոսի միտք բանին էլ քանդելն է՝ քանդել, քանդել մինչև վերջ:

Հեղինակ` Մարինե Մինասյան