Փաստ ինֆո

Ներքաղաքական վերջին զարգացումների վերաբերյալ ‹‹Փաստինֆո››-ի հարցերին է պատասխանում  քաղաքագետ Հայկ Մարտիրոսյանը:

-Ձեր կարծիքով՝ ո՞րն էր ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի մայիսի 20-ի հայտարարության հիմնական  մեսիջը:

-Մեսիջ չկար, կար ռեակտիվ արձագանք ստեղծված իրավիճակին, որովհետև վարչապետը հասկացավ՝ կորցրել է վերահսկողությունը իրավիճակի նկատմամբ, որն, անկեղծ ասած, երբեք չի էլ վերահսկել, որովհետև բարձիթողի է եղել, և եղավ այն, ինչ պիտի լիներ, ինչի մասին մենք զգուշացնում էինք: Իրեն հատուկ ռեակտիվությամբ վարչապետը հանդես եկավ այդ պատասխանով, որի բովանդակությամբ կրկին որևէ նշանակալի, ծրագրային բան չասաց:

-Վարչապետը կոչ արեց արգելափակել դատարանները՝ խոստանալով խոսել դատական ոլորտում ժողովրդի իշխանություն հաստատելու մասին, բայց հայտարարութուններ հնչեցին դավադիր պատերազմ հրահրելու վերաբերյալ: Ինչու՞ այս մասին խոսվեց:

-Խոսվեց, որովհետև, ըստ էության, ինքը դավադիր պատերազմ հրահրելը կապում է, կամ իր տեղեկությունները վերաբերում են հավանաբար այն մարդկանց, ովքեր դատվում են այսօր, մեղադրյալի կարգավիճակում էին, հիմա արդեն ոչ, կամ ովքեր ներկայացնում են նախկին ռեժիմի ամենաբարձր ղեկավարությունը: Նաև ակնհայտորեն նկատի ուներ Ստեփանակերտի ղեկավարներին, հատկապես Բակո Սահակյանին: Կրկին անուններ չհնչեցրեց, կրկին որևէ կոնկրետ բան չասաց, բայց կապը միայն դա կարող է լինել: Հենց հատուկ այդ համատեքստում, հատուկ այդ օրն ասել, դա մտցնել հապճեպ պատրաստված ելույթի մեջ, միանշանակ կապը դա է:

-Այսինքն ի՞նչ մեսիջ էր ուզում ուղարկել Արցախի ղեկավարությանը:

-Որ հանգիստ նստեն տեղները, որ փռելու է ասֆալտին, ծեփելու է պատերին, բայց չեմ կարծում, թե Արցախում դրանից շատ վախեցան, որովհետև տեսել են, որ անգամ Երեւանում վարչապետը չի ծեփում պատերին, չի փռում ասֆալտին, և մեսիջները ավելի շուտ ուղղված են իր պաշտանմունքով զբաղված Youtube-ի վիդեոների տակ մեկնաբանություններ գրողներին, քան իրական քաղաքական դեմքերին, որովհետև գործողություններն այնպիսին են, որ հստակաբար որևէ լուրջ, համակարգային, խորը քայլեր երբևէ չեն արվել:

-Դատարանները արգելափակելու հայտարարությունը վարչապետը հնչեցրեց  Ռ. Քոչարյանի խափանման միջոցը փոխելուց հետո սկսված ակցիաներից հետո: Չե՞ք կարծում, որ վարչապետը այս կերպ փորձեց կանխել այդ ակցիաները:

-Ոչ իհարկե: Ըստ ամենայնի վարչապետը բոլորից շուտ ուներ այն տեղեկատվությունը, որ ընդհանրապես հանվելու են մեղադրանքներն ու գործը ապօրինաբար ուղարկվելու է Սահմանադրական դատարան և դրանով, ըստ էության, իրեն սարսափելի ապտակ է հասցվել և ինքը ծայրահեղ զայրույթի ծայրահեղ պահին որոշեց անել մի բան, որի ձևավորման մասին մտածեց հետ, բայց ընթացքում վստահ եմ պլանավորեց , որպեսզի արևմուտքին, միջազգային հանրությանը կամ ոչ արևմուտքին, աշխարհի այլ կողմերին ցույց տա, որ Հայաստանում դժգոհ են դատական համակարգից: Հակառակ պարագայում այդ մեկնաբանությունը չէր տա, որ պետք էր ցույց տալ ուրիշներին, որովհետև Հայաստանում չկա մի սթափ մտածող մարդ, բացի այն խիստ կասկածելի բնութագիր ունեցող իրավաբաններից և խիստ կասկածելի քաղաքական կողմնորոշում ունեցող անձնացից, որոնք չակերտավոր վստահում են դատական համակարգին: Որևէ այլ քաղաքացի, որը իրականությունը տեսնում է չի կարող վստահել դատական համակարգին, հետևաբար կարիք չկար Հայաստանի քաղաքացիներին ապացուցելու, որ ՀՀ քաղաքացիները դատական համակարգին չեն վստահում: Ակնհայտորեն դա արվեց դրսի համար,կրկին ևս մեկ վատնում էներգիայի, հեղափոխական մեթոդով կրկին ոչ հեղափոխականությամբ շարունակվող ինչ-որ քայլ: Տխուր է, որ համատեքստն է այդպիսին:

-Փաշինյանն ասաց՝ ինքը տեղյակ է եղել, որ ԱՀ նախագահները Ռ. Քոչարյանի գործով ներկայանալու են դատարան, արդյո՞ք չէր կարող միջամտել, այնպիսի քայլեր անել, որ նախագահները չգան և երաշխավորագիր չստորագրեն:

- Իհարկե կարող էր, կարող էր զանգահարել, փչել հեռախոսի մեջ և դրանից Բակո Սահակյանի և Արկադի Ղուկասյանի ականջները կցավեին և նրանք չէին գա Երևան, բայց վարչապետը նախընտրեց ապտակ ստանալ նրանցից: Այս վարչապետը շատ է սիրում իր լուրջ հակառակորդներից ապտակ ստանալ, իսկ փոքրիկ հակառակորդներին բավական բարեհաջող կարող է ոչնչացնել: Դե հիմա դա իր գործելաոճն է, որի համար ինքն է հետո գին վճարելու, ցավոք սրտի վճարելու է այդ գինը, դա է խաղի կանոնները, բայց ցավոք սրտի իր գին վճարելը լինելու է այս հասարակության և այս ժողովրդի գին վճարելը, այսինքն ժողովուրդը պատասխանատվություն է ստանձնել իր համար և ինքը ստանձնել է պատասխանատվություն ժողովրդի համար, բայց իր սխալները լինելու են ժողովրդի սխալները, և ժողովուրդը կրելու է պատասխանատվություն իրեն ընտրելու համար, բայց այլ այլընտրանք չկար էլ, պիտի ինքն ընտրվեր և դա այդ պահին ճիշտ քայլ էր, բայց մյուս կողմից ընտրությունը այնպես էր արվել, որ այլ այլընտրանք չկար, և փաստորեն իշխանության եկավ մի մարդ, որը հրաշալի հեղափոխական առաջնորդ էր, բայց բոլորին հակառակ ուղղությամբ ապահեղափոխական ղեկավար, որը ուղղակի չի կարողանում կառավարել երկիրն ու այն մատնում է քաոսի, որովվհետև վճռական չէ, որովհետև չգիտի ինչ է անում, իրեն շրջապատել է ապիկար կադրերով, որոնք իրենց հերթին փչացնում են ամեն ինչ և ամեն ինչ թողնում են իր ուսերին, և ինքն էլ գաղափար չունի՝ ինչպես լուծել այս բարդագույն, ծանրագույն խնդիրները, չունի վճռականություն, մոլորված է իր գաղափարներով, հավատում է ինչ-որ եթերային թավիշների, սիրո, համերաշխության: Ինձ թվում է նա հաճույք է ստանում այդ տխմար արտահայտությունը շարունակ կրկնելուց, բայց կրկնում է մարդը, իրեն դուր է գալիս, դուր է գալիս, ի՞նչ անենք, դրա համար մենք ենք գին վճարելու և նաև մենք ենք պատասխանատու նաև: ՀԻմա իրենից չենք պահանջում մասսայականորեն փոփոխություններ, ուրեմն մենք էլ ունենք մեր պատասխանատվությունը, միայն իրեն մեղադրել չի կարելի:

Զրուցեց՝ Սոնա Գեւորգյանը։

Մանրամասները՝ տեսանյութում:

Աղբյուր` Փաստինֆո