Փաստ ինֆո

ՀՀ ֆինանսների նախարարը գոնե առերևույթ վայր է դրել Միկրոձեռներեցության զարգացման բարեգործական հիմնադրամի հոգաբարձուների խորհրդի նախագահի պաշտոնը, սակայն մեկուկես մլրդ դրամ կազմակերպության պարտքը պետությանը այդպես էլ չի գանձվել: Այս մասին «Փաստինֆո»-ի լրագրողի հետ զրույցում հայտնեց կազմակերպության արդեն նախկին տնօրեն Գագիկ Վարդանյանի ներկայացուցիչ Հայկ Ալումյանը:

Մինչ Ֆինանսների նախարարի՝ հոգաբարձուների խորհրդի նախագահի լիազորությունները վայր դնելը, քաղաքացին ու նրա ներկայացուցիչը բարձրաձայնում էին շահերի բախման մասին՝ մի դեպքում Վարդան Արամյանը պետության ներկայացուցիչն է՝ Ֆինանսների նախարարը, այսինքն՝ պահանջատեր, մյուս կողմից՝ պետությանը միլիարդուկես դրամից ավելի պարտք ունեցող կազմակերպության փաստացի ղեկավարն է՝ հոգաբարձուների խորհրդի նախագահը, այսինքն՝ պարտապան:

Եվ այդ պարագայում նա կամ խնդիրը պետք է լուծեր հօգուտ պահանջատիրոջ, կազմակերպությունից միլիարդուկեսը վերցներ, ինչը որ դատարանի վճռով կազմակերպությունը պարտավոր է տալ պետությանը՝ կամ պետք է նախաձեռներ պարտքի հոժարակամ փոխանցումը պետությանը, իսկ եթե կազմակերպությունը հոժարակամ չի փոխանցում, գումարը պետք է գանձվեր օրենքով նախատեսված կարգով:

«Ցանկացած վարորդի հարցրեք, թե այս պետությունը 3000 դրամը ո՞նց է գանձում, մանրամասներով կբացատրեն, թե դա ոնց է արվում: Կամ ամեն ապառիկ գնված հեռախոսի համար ո՞նց են հարյուր հազար դրամը ու տույժերն ու տուգանքները մարդկանցից գանձում ու այդ 300 հազար դարձած գումարի համար բնակարանները հանում աճուրդի»,- ասաց Հայկ Ալումյանն՝ ընդգծելով, որ նախարար կարող էր որպես պետության ներկայացուցիչ այդ կազմակերպությունից գումարները գանձել, հարկադրական ճանապարհներով՝ դատական կարգով, հարկադիր կատարման ծառայության միջոցով:

«Կամ քանի որ ինքը պարտապան կազմակերպությունում որոշիչ դեր ուներ, չսպասեր, որ պետությունն՝ էլի ի դեմս իրեն, կոշտ միջոցներ ձեռնարկեր, որոշում նախաձեռներ ու այդ գումարը նորմալ փոխանցվեր պետությանը, այդ դեպքում ինքն իրոք հանդես կգար պետության կողմից: Կամ եթե ինքը գերադասում է այդ կազմակերպության շահերը, ուրեմն այդ նույն դիրքերը օգտագործելով, ինքը կազմակերպության անունից պետք է չփոխանցեր այդ գումարը պետությանը, իսկ որպես պետության ներկայացուցիչ պետք է աչք փակեր այդ հանգամանքի վրա: Շուրջ տասը տարի է, ինքն ընտրել է երկրորդ տարբերակը»,- ասաց փաստաբանը:

Կազմակերպության նկատմամբ առնվազն 2009թ. հարկային ակտով նշանակվել է շուրջ մեկուկես մլրդ դրամի տուգանք: 2009թ. գումարը համարժեք էր մոտավորապես 5 մլն դոլարին, հիմա արդեն այդ գումարը համարժեք է երեք մլն դոլարից մի քիչ ավելիին, այսինքն՝ միայն այս ձգձգման արդյունքում ուղիղ վնասները արդեն կազմել են երկու մլն դոլար՝ անուղղակի վնասները չհաշված:

«Ինչո՞ւ չի գանձվել, որովհետև այստեղ կա շահերի բախում, մենք որ դա շատ ասացինք Վարդան Արամյանը իր կամքով կամ ինչ-որ մեկի հրահանգով, կազմակերպության մեջ դադարեց պաշտոնավարել, վայր դրեց հոգաբարձուների խորհրդի նախագահի պաշտոնը: Տեսնում ենք՝ շահերի բախում իբր չկա, լավ ընդունենք, շահերի բախում չկա, փողն ինչո՞ւ չեն տալիս, եթե ինքը այդ կազմակերպության մեջ այլևս որևէ շահագրգռվածություն չունի, գուցե դեր ունի, բայց առերևույթ դա արդեն չի երևում»,- տեսակետ հայտնեց Հայկ Ալումյանը՝ հավելելով, որ փաստ է, որ պետությունն այնքան հարուստ չէ, որ մլրդուկեսի պարտքը չցանկանա ստանալ: «Մեր պետությունը պատրաստ է հազար դրամ տուգանքի համար բազմազավակ ընտանիքի հորը՝ տաքսիստին, որը քրտնաջան օրուգիշեր աշխատում է, հազար դրամի համար գույքի վրա արգելանքներ դնել, հարկադիր կատարողներն էլ կգան, տնից ինչ կա-չկա, կդնեն աճուրդի»,- ասաց նա:

Հայկ Ալումյանը նկատեց, որ կառավարությունը որոշել է մլրդուկես մեր ազգային հարստությունից վաճառել՝ պետբյուջեում մեկուկես մլրդի բացը փակելու համար: «Իսկ կառավարության նիստին նստած պաշտոնյան ինչո՞ւ չի ասում ՝ սպասեք, մլրդուկեսը կազմակերպությունը մեզ պարտք է: Ուրեմն այստեղ մի բան կա, որ այդ կազմակերպությունից այդ փողը չեն ուզում վերցնել: Թող ասեն՝ ինչ կա, բացատրեն իրավիճակը, չեն վերցնում ու չեն բացատրում, և մենք այստեղ տեսնում ենք շատ-շատ լուրջ ենթատեքստ: Ուրեմն թաքնված շահեր կան»,- ասաց Հայկ Ալումյանը:

Աղբյուր` Փաստինֆո