Փաստ ինֆո

Շիրակի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանը՝ դատավոր Վ. Գրիգորյանի նախագահությամբ, արդարացրել է ոստիկանության ավագ օպերլիազոր Արման Սարգսյանին ՀՀ քրեական օրենսգրքի 268-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 2-րդ կետով՝ առանց իրացնելու նպատակի խոշոր չափերի հոգեմետ նյութերի ապօրինի շրջանառությունը, առաջադրված մեղադրանքում` ճանաչելով և հռչակելով վերջինիս անմեղությունը:

Արդարացվածի նկատմամբ ընտրված «ստորագրություն չհեռանալու մասին» խափանման միջոցը վերացվել է:

Դատավճիռն օրինական ուժի մեջ մտնելուց հետո գործով իրեղեն ապացույց ճանաչված, դատարանում գտնվող` տրամադոլ տեսակի հոգեմետ ակտիվ բաղադրատարր պարունակող հոգեմետ նյութը և դատարկ սրվակները պետք է ոչնչացվեն:

Ըստ մեղադրանքի, ավագ օպերլիազորը թմրամիջոցների և հոգեմետ /հոգեներգործուն/ նյութերի մասին 2002թ. դեկտեմբերի 26-ի ՀՀ օրենքով և ՀՀ կառավարության 2010թ. մարտի 18-ի թիվ 270 Ն որոշմամբ սահմանված կարգի խախտմամբ ապօրինի կերպով ձեռք է բերել և առանց իրացնելու նպատակի իր աշխատասենյակում ապօրինի կերպով պահել է խոշոր չափ հանդիսացող` 0,8 գրամ ընդհանուր քաշով տրամադոլ տեսակի հոգեմետ ակտիվ բաղադրատարր պարունակող 8 սրվակ հոգեմետ դեղամիջոց, որոնք Ա.Սարգսյանի աշխատասենյակում կատարված խուզարկության ժամանակ հայտնաբերվել են նրա աշխատանքային սեղանի դարակից` տրամադոլ գրառմամբ երկու տուփերի մեջ:

Դատարանն արձանագրել է, որ «Թմրամիջոցների և հոգեմետ (հոգեներգործուն) նյութերի մասին» ՀՀ օրենքի 25-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 3-րդ կետը պարունակում է մահացած հիվանդի հարազատների կողմից վերադարձված, չօգտագործված թմրանյութերի ոչնչացման ուղղակի նորմ, իսկ հոգեմետ նյութերի վերաբերյալ նույն հոդվածի 1-ին մասով և 2-րդ մասի 5-րդ կետով և 44-րդ հոդվածով նախատեսված է ընդհանուր նորմ: Այսինքն՝ մահացած հիվանդի հարազատների կողմից վերադարձված, չօգտագործված հոգեմետ նյութերը ևս ոչնչացման ենթակա են կամ կարող են օգտագործվել փորձագիտական գործունեության մեջ, սակայն դրանց ընթացակարգը և գործողությունը կատարող մարմնի վերաբերյալ օրենսդրական կամ ենթաօրենսդրական ակտեր չեն ընդունվել:

Միաժամանակ դատարանն արձանագրել է, որ ոստիկանը ոչնչացման կարգի բացակայության պատճառաբանությամբ հոգեմետ նյութը կամովին հանձնողից վերցնելուց հրաժարվելու դեպքում ակամայից կդրդի այդ անձին հանցագործության կատարման` այն ապօրինի պահելու, ինչն իր հանրային վտանգավորության աստիճանով առավել վտանգավոր է, քան օրենսդրության չիմացության կամ ընթացակարգի բացակայության պատճառով մինչ այդ առարկայի ճակատագիրը որոշելը, առանց փաստաթղթային ձևակերպումների հանձնված իրը վերցնելը:

Ուստի դատարանը գտել է, որ ամբաստանյալը լիազորված է եղել հոգեմետ նյութը հանձնող անձից դրանք վերցնելու, իսկ այդ գործողության կատարման վերաբերյալ փաստաթղթային ձևակերպումներ չտալն ինքնին չի կարող ՀՀ քրեական օրենսգրքի 26-րդ գլխով սահմանված իմաստով` հոգեմետ նյութի ապօրինի ձեռք բերում և պահում դիտարկվել:

Դատարանը գտել է, որ անհերքելի և բավարար ապացույցների համակցությամբ, անմեղության կանխավարկածի հաղթահարմամբ չի հիմնավորվել հանձնված սրվակներին տիրանալու և տիրապետելու Արման Սարգսյանի դիտավորությունը:

Առաջին ատյանի դատարանի այս դատավճռի դեմ մեղադրողը բողոք է ներկայացրել Վերաքննիչ քրեական դատարան: Նա վերաքննիչ բողոքում միջնորդում է ամբողջությամբ բեկանել Շիրակի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանի կայացրած արդարացման դատավճիռը, կայացնել նոր, գործն ըստ էության լուծող դատական ակտ. Արման Սարգսյանին մեղավոր ճանաչել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 268-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 2-րդ կետով նախատեսված հանցագործության կատարման մեջ, կայացնել մեղադրական դատավճիռ` նրա նկատմամբ նշանակելով համաչափ պատիժ:

Աղբյուր` Փաստինֆո