Փաստ ինֆո

Նախկին դատավոր Պարգև Օհանյանը վիճաբանած և ծեծկռուքի մասնակից փաստաբաններին հրավիրում է իր ամառանոց. «իմ թորած օղին հաշտեցնող է...»: Այսպիսի գրառում է կատարել նախկին դատավորը իր ֆեյբուքյան էջում:

Պարգև Օհանյանի գրառումը ներկայացնում ենք ամբողջությամբ.

«Փաստաբանի վարքագծի կանոնագրքի» համաձայն՝ իրավունքի գերակայության հանդեպ ունեցած հարգանքի վրա հիմնված՝ փաստաբանը հասարակության մեջ հատուկ դեր է ստանձնում: Փաստաբանը կոչված է ծառայել արդարադատության շահերին և նրա /միմյանց/մասնագիտական գործունեության հանդեպ հարգանքը կարևոր պայման է հասարակության մեջ իրավունքի գերակայության և ժողովրդավարության համար /կետ 1.1/:

Մասնագիտական,հասարակական,հրապարակախոսական գործունեությամբ փաստաբանը պետք է նպաստի փաստաբանի մասնագիտության բովանդակության և հասարակական կոչման նկատմամբ հարգանքի ձևավորմանն ու ամրապնդմանը /2.2.3/; Իսկ մասնագիտության ընդհանուր բնութագիրը պահանջում է փաստաբանների միջև վստահություն /չգիտեմ ֆրանսերենում ի՞նչ բառ է եղել,որ թարգմանվել է «վստահություն».մինչդեռ ըստ իս պետք է լինի ՀԱՄԵՐԱՇԽՈՒԹՅՈՒՆ, солидарность/ և վստահորդի շահերից բխող համագործակցություն,որի նպատակն այն է,որ փաստաբանները խուսափեն ավելորդ դատավեճերից և այլ այնպիսի գործողություններից,որոնք կարող են բացասաբար անրադառնալ մասնագիտության հեղինակության վրա:Փաստաբանը պարտավոր է մյուս բոլոր փաստաբաններին ընդունել որպես գործընկերների և քաղաքավարի վերաբերմունք ցուցաբերել նրանց հանդեպ /5.1.1 5.1.2/:

Թեև փաստաբանական ինստիտուտը /շատ կուզեի առանց վերապահման՝ ընտանիք ասեի/ դեռ նոր է կայանում, ինչին ուղղված շատ մեծ ու արդյունավետ աշխատանք է կատարվում Փաստաբանների պալատի և փաստաբանական դպրոցի կողմից, ցավոք գործնականում փաստաբանները ոչ միայն քաղաքավարի չեն՝ իրար հեգնում, վիրավորում են. և ոչ միայն, որովհետև ոչ մեկը չի ցանկանում ընկճել իր հպարտ Եսը և զիջել ճնշող փաստերի առաջ...այլև համերաշխ չեն՝իրար չեն հարգում,խանդում,նախանձում են...բանը հասել է «իշխանություն-ընդդիմության»...Երկու կողմում էլ հարգարժան փաստաբաններ են,սակայն հպարտությունն ում ասես կկործանի.

հպարտությունը,նախանձը «մահացու» մեղքեր են. փոխարենը մեզ պատվիրվեց «Սիրել ընկերոջը,ինչպես քո անձը»:

Փաստաբանի կողմից այլ անձի հասցեին հրապարակային վիրավորանքները կարգապահական պատասխանատվության հիմք են,իսկ հայհոյանքները՝ընդհուպ մինչև քրեական պատասխանատվության,որպես խուլիգանություն,այսինքն՝ դիտավորյալ գործողություններ,որոնք կոպիտ կերպով խախտում են հասարակական կարգը և բացահայտ անհարգալից վերաբերմունք դրսևորում հասարակության նկատմամբ:

Ֆեյսբուքը հասարակական հարթակ է և նման արարքը ոչ մի կերպ չի կարող գնահատվել որպես անձնական անբարյացակամության հողի վրա կատարված: Դա անթույլատրելի է.պետք է սթափվել:Անթույլատրելի է նաև դրան պատասխանելը.արդյունքը՝ իմաստուն Հ. Թումանյանի «Մի կաթիլ մեղրի պատմությունը».երևույթ,որ մտած է մեր տղայական հոգեբանության,կարելի է ասել, հասարակության մեջ,քանի դեռ հոգևոր համապատասխան կրթություն չենք ստացել:Համոզված եմ,որ Բաբայանի այցելության նպատակը եղել է հարաբերությունների պարզաբանումը,այլ ոչ թե տղայական «ռազբորկան»,սակայն չարն իր գործն արել է:Լավ կլինի շուտ հաշտվեն և գործին ընթացք չտրվի. ամոթ է. և հաղթող չի լինելու:

Ահա թե ի՞նչ է խրատում Պողոս առաքյալը.«Սեր՝ առանց կեղծիքի. ատելով չարը ընթանալ բարու հետևից.եղբայրասիրության մեջ՝ միմյանց հանդեպ լինել գթասիրտ. պատիվ տալու մեջ՝ միմյանց գերազանցել...համերաշխ եղեք միմյանց հանդեպ. մի՛ մեծամտացեք,այլ խոնարհ եղեք խոնարհների հանդեպ. դուք ձեզ իմաստունի տեղ մի՛ դրեք. մեկի չարի փոխարեն չար մի՛ հատուցեք. խորհեցե՛ք բարին՝ բոլոր մարդկանց առաջ. ինչ չափով հնարավոր է ձեզ համար,բոլոր մարդկանց հետ խաղաղություն պահեցեք. ինքներդ վրեժխնդիր մի՛ եղեք,այլ թույլ տվեք,որ Աստծու բարկությունը կատարի այն,որովհետև գրված է.«Իմն է վրեժխնդրությունը,և ես կհատուցեմ»,-ասում է Տերը. այլև ՝«Եթե քաղցած է քո թշնամին ,հաց տուր նրան,և եթե՝ծարավ,ջուր տուր նրան. այս անելով կրակի կայծեր կկուտակես նրա գլխին»:Թույլ մի տուր,որ չարը հաղթի քեզ,այլ բարիով հաղթիր չարին: /Հռոմ.16-21/:
Հ.Գ. «Կողմերին» հրավիրում եմ ամառանոց. իմ թորած օղին հաշտեցնող է...

Աղբյուր` Փաստինֆո