Փաստ ինֆո

ՍԴ-ն այսօր կարճեց քաղաքացի Լառա Մովսեսյանի անհատական դիմումի հիման վրա գործի վարույթը: Քաղաքացին վիճարկում էր «Ավտոտրանսպորտային միջոցների օգտագործումից բխող պատասխանատվության պարտադիր ապահովագրության մասին» ՀՀ օրենքի 27-րդ հոդվածի 1-ին կետի 2-րդ ենթակետի «դ» մասը՝ խնդրելով որոշել դրույթի՝ ՀՀ Սահմանադրությանը համապատասխանության հարցը:

Ինչպես նշեց ՀՀ սահմանադրական դատարանի նախագահ Գագիկ Հարությունյանը, որոշման պատճառաբանական մասում դատարանն արձանագրում է, որ դիմողը՝ պարզապես թվարկելով օրենքի վեճի առարկա դրույթի և Սահմանադրության մեկ տասնյակից ավելի հոդվածների ենթադրյալ սահմանադրականության հանգամանքը, դրանց առնչությամբ հիմնավոր փաստարկներ չի ներկայացնում և հիմնականում բարձրացնում է վիճարկվող նորմի կիրառման իրավաչափության հարցը: Բացի այդ, օրենքի վիճարկվող դրույթի «ակնհայտ սուտ տեղեկություններ է հայտնել» եզրույթից հետևում է, որ այն քաղաքացիաիրավական վեճի շրջանակներում յուրաքանչյուր կոնկրետ գործով ենթակա է դատարանի կողմից գնահատման՝ գործի փաստական հանգամանքների համադրման արդյունքում և ինքնին սահմանադրականության խնդիր չի առաջացնում:

Ըստ դիմողի, վիճարկվող դրույթում բացակայում են իրավական սկզբունքները, վիճարկվող դրույթը « ... միակողմանիորեն պաշտպանում է Ընկերության և ամբողջովին ոտնահարում ավտոտրանսպորտային միջոցի սեփականատիրոջ շահերը»:

Դիմողը գտել է, որ «Ավտոտրանսպորտային միջոցների օգտագործումից բխող պատասխանատվության պարտադիր ապահովագրության մասին» ՀՀ օրենքի 27-րդ հոդվածի 1-ին կետի 2-րդ ենթակետի դ) մասում առկա «ակնհայտ սուտ տեղեկություններ է հայտնել» եզրույթը մարդու նկատմամբ առաջադրվող անհիմն մեղադրական եզրույթ է, դրանում առհասարակ բացակայում է ապացուցման հիմքեր պարունակող պահանջը, և այդ անհիմն պահանջից բխող` ավտոտրանսպորտային միջոցի սեփականատիրոջ նկատմամբ ֆինանսական անհիմն հետևանք է ստեղծվում:

Դիմողի գնահատմամբ` ավտոտրանսպորտային միջոցի սեփականատիրոջը սեփականության իրավունքով պատկանող ավտոտրանսպորտային միջոցը երրորդ (այլ) անձին շահագործման նպատակով հանձնելն օրենքով արգելված չէ, և այդ իրավունքի իրացման արդյունքում եթե ավտոմեքենան տիրապետողն այն օգտագործի այլ նպատակներով` սեփականատերը չի կարող տեղյակ լինել դրա մասին: Ուստի «… այս առումով օրինական չէ, որ օրենքով սահմանվի ավտոտրանսպորտային միջոցի սեփականատիրոջը՝ ակնհայտ սուտ տեղեկություններ հայտնող որակել և նրա վրա ակնհայտ չհիմնավորված ֆինանսական պարտավորության բեռ դնել»:

Քաղաքացին գտել է, որ վիճարկվող դրույթը չի համապատասխանում նաև «Իրավական ակտերի մասին» ՀՀ օրենքի 3-րդ և 9-րդ հոդվածների 2-րդ մասերին, ինչպես նաև 4-րդ մասի 1-ին և 2-րդ կետերին: Ըստ նրա, բարձրացված հարցն առաջացրել է անհաղթահարելի և անլուծելի բացասական իրավական հետևանքներ:

Աղբյուր` Փաստինֆո