Փաստ ինֆո

Ուղիղ մեկ տարի առաջ՝ 2016թ. մարտի 17-ին, դաժանաբար սպանվեց փորձագետ Կարեն Վարդանյանը: Այն, որ փորձագետը դաժանորեն սպանվել էր հայտնի դարձավ ավելի ուշ, իսկ մինչ այդ Վարդանյանը ոստիկանների կողմից որոնվում էր որպես անհետ կորած:

1982թ. ծնված Կարեն Վարդանյանը մարտի 17-ին դուրս էր եկել տանից՝ Արաբական Միացյալ Էմիրություններ մեկշաբաթյա գործուղման մեկնելու նպատակով և չէր վերադարձել:

Նախաքննական մարմնի կողմից հարուցվեց քրեական գործ՝ սպանության հատկանիշներով և իրականացվեց օպերատիվ-հետախուզական լայնածավալ միջոցառումներ, 2016թ. մարտի 31-ին, Երևանի Տիգրան Մեծի և Երվանդ Քոչարի փողոցների խաչմերուկից սպանությունը կատարելու կասկածանքով բերման ենթարկվեց 1993թ. ծնված Գևորգ Զոհրաբյանը, իսկ 1973 թ. ծնված Արթուր Միհրանյանը բերման ենթարկվեց Կոտայքի մարզի Մրգաշեն գյուղից:

Ավելի ուշ Քննչական կոմիտեն հանդես եկավ հաղորդագրությամբ՝ հայտնելով, որ պարզվել են առերևույթ հանցագործությունը կատարած անձանց ինքնությունը և շարժառիթը:
Կարեն Վարդանյանն իր՝ Երևան քաղաքի Լենինգրադյան 31/8 շենքի 32-րդ հասցեի բնակարանը նվիրաբերել է 23-ամյա Գևորգ Զոհրաբյանին, որի դիմաց պետք է ստանար դրամական փոխհատուցում։ Պայմանավորված գումարը Կարեն Վարդանյանին չտալու համար Գևորգ Զոհրաբյանն առաջարկել է Կարենին Վրաստանով մեկնել Դուբայ՝ շրջագայության՝ մտադրվելով Վրաստան ուղեկցելու ճանապարհին սպանել նրան։ Նշված մտադրության մասին Գևորգ Զոհրաբյանը հայտնել է 1973թ. ծնված Ա.Միհրանյանին, ով 2016թ. հունվար ամսից օրավարձով վարել է Գ.Զոհրաբյանին պատկանող «Օպել Վեկտրա Բ» մակնիշի ավտոմեքենան՝ խոստանալով դրա դիմաց որոշակի գումար:

Պայմանավորվածության համաձայն՝ Արթուր Միհրանյանը 2016թ. մարտի 17-ին Լենինգրադյան փողոցում գտնվող դեղատնից գնել է «Դիմեդրոլ» տեսակի 5 դեղահաբ, դրանք լցրել ջրով լի շշի մեջ և դրել ավտոմեքենայի հետնամասում, որպեսզի Կարենը ճանապարհին այն խմի և քնի, ապա երեքով «Օպել Վեկտրա Բ» մակնիշի ավտոմեքենայով ուղևորվել են դեպի Սևան քաղաք՝ Կարենին Վրաստանի հանրապետություն ուղեկցելու պատրվակով:

Ճանապարհին Կարենը խմել է դեղահաբերով ջուրը, սակայն այն որևէ ներգործություն չի ունեցել։ Հասնելով Սևանի Ախթամար կղզու մոտ՝ ավտոմեքենան կանգնեցրել են բնական կարիքները հոգալու պատրվակով։

Գետնից քար վերցնելով՝ Գևորգը վերադարձել է և նստել ավտոմեքենայում Կարենի կողքին, ապա քարով հարվածներ է հասցրել նրա գլխին: Կարենին հարվածներ է հասցրել նաև ավտոմեքենայի վարորդը՝ Արթուրը։

Տեսնելով անշնչացած Կարենին և հասկանալով, որ նա արդեն մահացել է՝ նրան թողել են ավտոմեքենայի սրահի հետնամասում, վերադարձել Երևան, որտեղ դիակը տեղափոխել են Գևորգին պատկանող ավտոտնակ և թաղել։

Եվ հենց նրանց իսկ մատնանշած վայրից հայտնաբերվել է Կարենի դիակը՝ գլխի շրջանում բազմաթիվ վնասվածքներով:

Այսպիսով, շուրջ մեկ տարի անց Կարենի սպանության գործն արդեն դատարանում է և գտնվում է դատաքննության փուլում, իսկ նրա սպանության մեջ մեղադրվող և Կարենի դիակի վայրը մատնանշած անձ Գևորգը Զոհրաբյանն իրեն առաջադրված մեղադրանքը չի ընդունում: Ավելին՝ երբ դատարանում քննության առնվեց լրատվամիջոցների կողմից նիստը տեսանկարահանելու և լուսանկարահանելու հարցը, վերջինս առարկեց՝ հայտարարելով, որ գործով դատավճիռ դեռևս չի հրապարակվել, իսկ լրագրողներն իրենց նյութերով վարկաբեկում են իրեն:

Գործով մյուս ամբաստանյալ Արթուր Միհրանյանն առաջադրված մեղադրանքն ընդունում է:

Դատարանը ներկաներին տեղեկացրեց, որ ստացել էր հայցադիմում Մարինե Մկրտչյանից, ով սպանված Կարեն Վարդանյանի մոր քեռու դուստրն է, և չնայած նրան, որ նա տուժողի իրավահաջորդի ներկայացուցիչ չի ճանաչվել, քանի որ մերձավոր ազգական չէ, սակայն Մարինե Մկրտչյանը դատարանին հայցադիմում էր ներկայացրել՝ նշելով, որ ինքն է կազմակերպել Կարենի հուղարկավորությունը և գերեզմանի ծախսերն է կատարել, ուստիև՝ ընդհանուր առմամբ ծախսել է 1.600 000 ՀՀ դրամ գումար և պահանջում էր որպեսզի ամբաստանյալներից բռնագանձվի այդ գումարը:

Դատարանը՝ դատավոր Տաթևիկ Գրիգորյանի նախագահությամբ, Մարինե Մկրտչյանին ճանաչեց քաղաքացիական հայցվոր, իսկ ամբաստանյալներին՝ քաղաքացիական պատասխանող:

Նշենք նաև, որ դատարան էր ներկայացել վկա Արթուր Զոհրաբյանը, ով ամբաստանյալ Գևորգ Զոհրաբյանի եղբայրն է:

Դատարանի կողմից վկայի իրավունքների և պարտականությունների պարզաբանումից հետո վերջինս հրաժարվեց ցուցմունք տալուց, և մեղադրող դատախազի միջնորդությամբ հրապարակվեց նրա նախաքննական ցուցմունքը:

Ըստ նախաքննական ցուցմունքի՝ վկան սպանված Կարենին ճանաչում էր, քանի որ բնակվել են միևնույն շենքում, սակայն նրա հետ չի շփվել, եղբայրը՝ Գևորգն է մտերիմ եղել: Վկան հայտնել էր, որ եղբայրը՝ Գևորգը, զբաղվել է մանկական հագուստի վաճառքով և հագուստներ ներմուծելու նպատակով 2015թ. 2 անգամ մեկնել է Դուբայ:

Արթուր Զոհրաբյանը տեղյակ է եղել նաև, որ իր եղբայրը և Կարենը միասին բիզնես ծրագիր են նախապատրաստելիս եղել, և այդ իսկ նպատակով Կարենն իր սեփական բնակարանը նվիրաբերել է եղբորը, որպեսզի բնակարանը գրավադրեն և բանկից վերցված վարկով սկսեն գործը, իսկ ստացված եկամուտներից եղբայրը պետք է Կարենին գումարներ տար:

Այս ամենից հետո էլ Կարենի բնակարանը պետք է վաճառվեր, որպեսզի վերցված վարկը մարեին, իսկ մնացած մասով՝ 15 000 ԱՄՆ դոլարով, կարենի համար 1 սենյականոց բնակարան գնեին:

Նախապես պլանավորվածի համաձայն՝ Կարենի բնակարանը Գևորգը վաճառել է 37. 000 ԱՄՆ դոլարով: Այդ գումարից իբր թե 12 000 դոլարը Գևորգը տվել է Կարենին, համենայնդեպս եղբորն այդպես է ասել Գևորգը:

Այդ օրերին Գևորգը գնել է «ԲՄՎ» մակնիշի ավտոմեքենա և վճարել է գումարի մի մասը, մինչև մնացած մասի վճարելը նրան ձերբակալել են, իսկ մեքենայի նախկին սեփականատերը, տեղեկանալով այդ մասին վերադարձրել է Գևորգի տված գումարը և ավտոմեքենան հետ վերցրել:

Իսկ երբ 2016թ. մարտի 31-ին եղբոր և այլ անձի հետ շոգեբաղնիքից տաքսի ավտոմեքենայով տուն վերադառնալիս են եղել, այդ պահին ոստիկանության աշխատակիցները կանգնեցրել են մեքենան և նրանց բոլորին բերման ենթարկել:

Որոշ ժամանակ անց ոստիկաններն իրեն և ընկերոջը բաց են թողել, իսկ եղբորը Կարենի սպանության կասկածանքով պահել են:

Արթուր Զոհրաբյանը իր նախաքննական ցուցմունքում նաև նշել է, որ իր համար անհասկանալի է, թե ինչու է Կարենն իր բնակարանը նվիրել իր եղբորը, սակայն նա նաև նշել էր, որ չի հավատում, որ եղբայրն ընդունակ է մարդ սպանել:

Նրա նախաքննական ցուցմունքից պարզ դարձավ նաև, որ Կարենի տան գույքը՝ լվացքի մեքենան և փոշեկուլը, Գևորգենց տանն է:

Նշենք նաև, որ դատական նիստին ներկա էին սպանված Կարեն Վարդանյանի ընկներները:

Աղբյուր` Փաստինֆո