Փաստ ինֆո

Լրագրողի կողմից տեղեկատվության աղբյուր չբացահայտելու համար փաստաբանը հայց է ներկայացրել դատարան՝ որպես պատասխանող ներգրավվելով նաև լրատվամիջոցին:

 2017թ. մարտի 1-ին «Փաստինֆո» -ն անդրադարձել է փաստաբանի դեմ քաղաքացու բողոքին` հրապարակելով «Տարեց կինը բողոքել է փաստաբանի դեմ՝ պահանջելով վճարված գումարը. փաստաբանն արձագանքում է» վերտառությամբ հոդվածը:

Մասնավորապես,  մեզ հայտնի էր դարձել, որ 73-ամյա Ջուլիետա Հակոբյանը բողոքել է փաստաբանի դեմ` գտնելով, որ փաստաբան Ղևոնդ Պապոյանը իր վստահությունը չարաշահելով վերցրել է 580.000 ՀՀ դրամ գումար և որևէ գործողություն չի կատարել: Նախքան ահազանգը հանրայնացնելը`  «Փաստինֆո»-ի լրագրողը զրուցել է նաեւ փաստաբանի  հետ եւ նյութում ներայացրել նաեւ նրա պարզաբանումները եւ դիրքորոշումը հարցի վերաբերյալ:

Սակայն փաստաբան Ղևոնդ Պապոյանին հետաքրքրել է, թե որտեղից է լրագրողը տեղեկացել իր դեմ ներկայացված բողոքի մասին:  Նկատենք, որ խոսքը գնում է ոչ թե բողոքի առկայության կամ բացակայության մասին, այլ թե ինչպես է լրագրողը տեղեկացել դրա մասին եւ մենք, բնականաբար, չենք բացահայտել մեր աղբյուրը:

Փաստաբան Ղևոնդ Պապոյանը զրպարտությունը հերքելու և որպես փոխհատուցում նվազագույն աշխատավարձի 1000-ապատիկի չափով` 1.000.000 ՀՀ դրամ բռնագանձելու պահանջով՝ 03-03-2017թ. հայց է ներկայացրել Կենտրոն և Նորք-Մարաշ վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարան որպես պատասխանող ճանաչելով Ջուլիետա Հակոբյանին՝ իր նախկին վստահորդին և «Փաստինֆո» գործակալությանը:

Ստացվում է, որ լրատվամիջոցն իր աղբյուրի գաղտնիությունը պահպանելու համար, որն ի դեպ երաշխավորված է ինչպես գործող օրենսդրությամբ, այնպես էլ միջազգային փաստաթղթերով հայտնվել է փաստաբանի «թիրախում»:

Հարցի վերաբերյալ փաստաբան Ղևոնդ Պապոյանը «Փաստինֆո»-ի թղթակցի հետ զրույցում նշեց, թե  «օրենքի պահանջ է, եթե լրագրողը աղբյուրը չի բացահայտում, ապա այդ պարագայում լրատվամիջոցին որպես պատասխանող են ներգրավվում»:

Իհարկե մեր իրավական փաստարկները մենք դեռ առիթ կունենանք ներկայացնել «Փաստինֆո»-ի դեմ փաստաբանի ներկայացրած հայցի վերաբերյալ, սակայն այս պահին ուզում ենք պարզապես հիշեցնել ՍԴ վերջերս հայտնած իրավական դիրքորոշումն առ այն, որ լրագրողը իր տեղեկատվության աղբյուրը կարող է բացահայտել միայն ծանր հանցագործությունների և անձի պաշտպանության դեպքում։

ՍԴ որոշման համաձայն՝ Իրավունքի գերակայությամբ առաջնորդվող ժողովրդավարական պետությունում իրավական որոշակիության և իրավունքների սահմանափակման համաչափության սկզբունքներից ելնելով՝ տեղեկատվության աղբյուրի բացահայտման օրինական շահը գերակա կարող է ճանաչվել այն չբացահայտելու շահից այն դեպքերում, երբ աղբյուրի բացահայտումն անհրաժեշտ է անձի կյանքի պաշտպանության, ծանր, առանձնապես ծանր հանցագործությունը կանխելու կամ առանձնապես ծանր հանցանքի մեջ մեղադրվող անձի դատական պաշտպանությունն ապահովելու համար:

Այսինքն՝ տեղեկատվության աղբյուրը կարելի է բացահայտել բացառապես երեք դեպքում, որոնցից երկուսը վերաբերում են հանցագործությունների կանխմանը, մեկը վերաբերում է ծանր հանցագործության մեջ մեղադրվող մարդուն արդարացնելուն։

Աղբյուր` Փաստինֆո