Փաստ ինֆո

1In.am-ը հրապարակել է վերլուծական հոդված, որը վերաբերում է վերջին օրերին Երևանում ծավալված իրադարձություններին:

Հոդվածում մասնավորապես ասվում է. 

Հայաստանում արդեն հինգերորդ օրն է՝ շարունակվում է փաստացի զինված դիմակայությունը իշխանության և քաղաքացիների միջև, որը ոչ միայն չի մոտենում որևէ խաղաղ հանգուցալուծման, այլև, ըստ էության դատելով նույնիսկ իրադարձությունների զարգացման ընթացքից ու նաև նախորդ գիշեր տեղի ունեցած ոստիկանություն-քաղաքացիներ բախումներից, ստանում է որոշակի տարերային բնույթ՝ պարարտ հող ստեղծելով տարատեսակ սադրանքների համար:

Սա՞ էր այն, ինչ պետք է կատարվեր Հայաստանում ապրիլյան պատերազմից հետո: Սրանո՞վ էր, որ Հայաստանը պետք է աչքի ընկներ այդ պատերազմում ադրբեջանական ագրեսիան և, ըստ էության, ադրբեջանա-ռուսական ագրեսիան հետ մղելուց հետո, երբ մեր առաջ ամբողջ հասակով ու ողբերգական հասակով կանգնեց փոփոխությունների անհրաժեշտությունը: Անկասկած՝ ոչ:

Հայաստանը պետք է աչքի ընկներ լայնածավալ ու իրական փոփոխություններով, ինչը, սակայն, տեղի չունեցավ: Իսկ խնդիրները ոչ միայն արտաքին, այլ նաև առաջին հերթին ներքին հասունացել են այնքան, որ դրանց տարերային հետևանքներն այլևս դառնում են ավելի ու ավելի անխուսափելի և անկանխատեսելի:

Մենք արդեն հինգ օր շարունակ Հայաստանի մայրաքաղաքում ականատես ենք լինում հենց այդ հետևանքների ծավալմանը, որ սկսվեց հուլիսի 17-ին ոստիկանության ՊՊԾ գնդի վրա զինված գրոհից հետո՝ բերելով նաև ոստիկանության փոխգնդապետի ողբերգական մահվան: Եվ այսօր մենք բոլորս, ըստ էության, կանգնած ենք կյանքի ու մահվան դիլեմայի առաջ, մինչև անգամ պետությունը՝ բառի և՛ իրական, և՛ փոխաբերական իմաստներով: Սրա շունչը ոչ միայն թևածում է ՊՊԾ գնդի վրա ու դրա շրջակայքում, այլև բավական ակնառու էր նաև նախորդ գիշեր տեղի ունեցող բախումներում, որոնցում ակնհայտ դարձավ, թե վտանգավոր ու աղետալի հետևանքով հղի սադրանքների ինչպիսի դաշտ է բացվել Հայաստանում անցնող օրերի ընթացքում:

Այս իրավիճակում պատասխանատվությունն այն նվազագույն ու կենսական անհրաժեշտությունն է, որ պետք է առկա լինի յուրաաքանչյուր քաղաքացու մեջ, ում համար Հայաստանը՝ որպես պետություն, ունի նշանակություն, ով այդ պետության հետ կապում է թե՛ իր, թե՛ իր զավակների ապագան:

Այդ իրավիճակում մենք չէինք կարող մնալ մի կողմ քաշված՝ անկախ այն զգացողություններից և մտորումներից, որոնց պատճառով մի քանի օր առաջ հայտարարել էինք մեր գործունեությունը դադարեցնելու մասին: Մեզանից՝ բոլորիցս, վեր է պետությունը, դրա շահն ու անվտանգությունը, որի մեջ է տեղավորվում կամ որի մեջ պետք է տեղավորվի մեր բոլորի անձնական կամ ընտանեկան շահն ու անվտանգությունը:

Մենք մեզ չենք կարող ներել այդ իրավիճակում մի կողմ քաշված մնալու, որպես զանգվածային լրատվության միջոց, որպես քաղաքացու, հասարակության, պետության գործընկերության կոչված ինստիտուտի մի ներկայացուցիչ մեր հանրային պարտականությունը չկատարելու համար, պետության ու քաղաքացու առաջ դժվարին ու վտանգավոր իրավիճակում պատասխանատվության մեր բաժինը մի կողմ նետած լինելու համար: Մենք մեզ չէինք ների, և մեզ չէր ների մեր հավատարիմ ընթերցողը:

Մենք վերադառնում ենք՝ հույսով, որ կունենանք մեր լուման Հայաստանի խաղաղ և օրինական զարգացման հեռանկարը վերադարձնելու գործում: Միաժամանակ մատնացույց կանենք պատասխանատվության այն գոտիներն ու խնդիրները, որոնք այս իրավիճակում ունեն առաջին հերթին իշխանությունը՝ Սերժ Սարգսյանի գլխավորությամբ, իսկ հետո հասարակական ու քաղաքական այն ինստիտուտները, որոնք 25 տարի պետության ու հասարակության անունից հանդես գալով՝ ըստ էության հասարակությանն ու պետությանը մղել են շատ վտանգավոր ու հուսահատ մի փակուղի:

Ժամանակն է անհապաղ, հանդուրժողության ու երկխոսության քայլերով դուրս բերել պետությունն այդ փակուղուց: Հայաստանը ժամանակ չունի: Բարդ է, գրեթե անելանելի, խաղաղ ելքը թվում է ընդամենը բարի ցանկություն, բայց Հայաստանն այլ ելք չունի, քան անել անհնարինը:

Հայաստանի իշխանությունը պարտավոր է անել անհնարինը, այժմ պարտավոր է իշխանությունը և բոլոր նրանք, ովքեր տարբեր տարիներին պատասխանատվություն են ունեցել այդ իշխանության համար, եղել են այդ իշխանությունը: Բոլոր նրանք պարտավոր են անել անհնարինը, եթե մինչ այս մսխել են բոլոր հնարավորությունները:

Հեղինակ` «Փաստինֆո»